از تشکیل تا انحلال شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود نوع دیگری از شرکت های سرمایه ای است که به شرح ذیل به مسائل مختلف آن می پردازیم :

اول – تعریف شرکت 
به موجب ماده 944 قانون تجارت : " شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت ، مسئول قروض و تعهدات شرکت است ".
 به طوری که از تعریف مذکور برمی آید در شرکت های با مسئولیت محدود مسئولیت شرکا، درست مانند شرکت های سهامی محدود به آورده آنان است ، ولی برخلاف شرکت های مذکور سرمایه به سهام مساوی تقسیم نمی گردد بلکه سرمایه در حقیقت مجموعه ای از سهم الشرکه شرکاست که لزومی برای تساوی آن در نظر گرفته نشده است. 
دوم – تشکیل شرکت با مسئولیت محدود 
در قانون تجارت صراحتاَ در مورد تشکیل شرکت با مسئولیت محدود شرایط خاصی را منحصراَ در یک ماده پیش بینی نکرده است و از مجموع مواد 96، 97 و 1000 قانون مزبور می توان شرایط تشکیل این شرکت را به شرح ذیل استنباط کرد :
الف ) پرداخت تمام سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیر نقدی. طبق ماده 966 : " شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد " .
ب) تنظیم و امضای شرکتنامه میان شرکاء
ج) ماده 97 قانون تجارت : " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است " . و طبق ماده 1000 همان قانون : " هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است. لیکن شرکاء در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند". بنابراین اهمیت مقررات مواد 96 و 97 در حدی است که عدم رعایت آن موجب بطلان شرکت خواهد شد. 
سوم – نام شرکت 
قانون تجارت برای نام شرکت با مسئولیت محدود یعنی تصریحات را لازم و بعضی دیگر را به شرح ذیل منع کرده است :
اول طبق ماده 955، در اسم شرکت تصریح عبارت ( با مسئولیت محدود ) ضروری است. در غیر این صورت، نوع شرکت برای اشخاص ثالث نامشخص است. زیرا ممکن است این عدم تصریح ناشی از سوء نیت موسسین باشد به همین دلیل قانون ضمانت اجرایی برای این سکوت مزورانه احتمالی موسسین تعیین کرده و مقرر داشته ، در غیر این صورت " شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.."
دوم طبق قسمت دوم ماده 955 " ... اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت ". 
بنابراین ضمانت اجرای عدم رعایت مقررات مربوط به اسم در شرکت های با مسئولیت محدود، از نظر قانون و افراد ثالث، نوع این شرکت ها را به شرکت تضامنی تبدیل خواهد کرد. 
چهارم – سرمایه 
سرمایه در شرکت های با مسئولیت محدود دارای خصوصیات ذیل است :
الف ) سرمایه به سهام مساوی تقسیم نمی شود. 
ب) تمام سرمایه نقدی باید تادیه شود. 
ج) سرمایه غیرنقدی تقویم و تسلیم شود. 
پنجم- سهم الشرکه 
آورده ای که در شرکت های با مسئولیت محدود معرف میزان سرمایه گذاری و شرکت هر شریک در کل سرمایه شرکت است ، سهم الشرکه نامیده می شود. 
قانون تجارت ، ضمن مواد مختلف ، خصوصیاتی را برای سهم الشرکه در این نوع شرکت ها بیان کرده است که دارای اهمیت خاصی بوده و به شرح ذیل است :
 الف) لزومی ندارد که سهم الشرکه به میزان مساوی بین تمام شرکا تعیین شود بلکه هر یک از شرکا می توانند نسبت معینی از سرمایه را تامین کنند. بنابراین از سرمایه ده میلیون ریال هر یک از سه نفر شریک می توانند به ترتیب دو میلیون، سه میلیون و پنج میلیون ریال آن را تامین کنند. 
ب ) در شرکت های با مسئولیت محدود سهم الشرکه به صوت اوراق قابل نقل و انتقال در نمی آید. 
ج) نقل و انتقال سهم الشرکه در این نوع شرکت ها منوط به موافقت دارندگان حداقل سه چهارم سرمایه است که اکثریت عددی نیز داشته باشند. 
د) نقل و انتقال سهم الشرکه وقتی اعتبار دارد که به موجب سند رسمی باشد. ثبت در دفاتر ثبت شرکت ها نیز در حکم ثبت در سند رسمی است. زیرا دفتر ثبت شرکت ها جزء دفاتر رسمی محسوب می گردد. 
ششم – مدیران 
الف) تعداد مدیران . مدیران در شرکت های با مسئولیت محدود ، حد معینی ندارد و بر حسب تعداد شرکا و نیاز آن ها ، در اختیار خود شرکاست. 
ب) مدت . مدت عضویت مدیران نیز محدود به زمان معینی نیست و در اختیار شرکا قرار داده شده است. 
ج) عدم لزوم عضویت در شرکت. در شرکت های با مسئولیت محدود لزومی ندارد که مدیران از بین اعضای شرکت انتخاب شوند بلکه شرکا می توانند آن ها را از خارج از شرکت نیز انتخاب کنند. 
د) اختیارات مدیران . طبق ماده 1055 قانون تجارت : " مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیر از این ترتیب مقرر شده باشد. هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ". 
به طوری که از ماده فوق استباط می گردد حدود اختیارات مدیران در شرکت با مسئولیت محدود به شرح ذیل است :
11. مسائل عادی . اتخاذ تصمیم در مسائل عادی و جاری شرکت با تصویب اکثریت دارندگان لااقل نصف سرمایه شرکت انجام می گردد. اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد در جلسه دوم با اکثریت عددی شرکا اتخاذ تصمیم خواهد شد مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد. 
22. تغییر اساسنامه . هر گونه تغییری در مقررات اساسنامه باید با موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی را نیز داشته باشند انجام شود مگر اینکه مقررات اساسنامه نحوه دیگری را مقرر داشته باشد. ( ماده 111). 
هفتم – انحلال شرکت 
طبق ماده 114 قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می شود :
الف ) وقتی که شرکت مقصودی را که برای آن تشکیل شده انجام داده یا انجام آن غیر ممکن باشد. 
ب ) وقتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل و مدت منقضی شده باشد. 
ج) در صورتی که شرکت ورشکست شود. 
د) در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه باشد. 
 ه ) زمانی که به واسطه ضررهای وارده نصف یا بیشتر سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضای انحلال کرده باشد و دادگاه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکا، حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج نمایند. 
و ) در مورد فوت یکی از شرکا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد. 
هشتم – تقسیم سود و زیان 
در شرکت های با مسئولیت محدود ، اصولاَ تقسیم سود و زیان ، مانند تمام شرکت های تجاری به نسبت آورده هر شریک است مگر اینکه شرط خلاف شده باشد. 
با این حال در صورت ورشکستگی ، هر یک از شرکا فقط تا میزان آورده خود در شرکت مسئولیت پرداخت قروض شرکت را به عهده دارند و شرط خلاف آن نیز معتبر نیست. 
ولی در رابطه با خود شرکا، برخلاف رابطه آنان با اشخاص خارج از شرکت ، می توان طبق اساسنامه مسئولیت هر یک از شرکاء را از حدود آورده آنان کمتر یا بیشتر قرار داد. 
جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کارشناسان مجرب ثبت شرکت کارا تماس حاصل نمایید.

ثبت تغییرات کارا ثبت - https://kararegister.com

سرمایه نقدی و تعهدی و پذیره نویسی در شرکت سهامی عام

به موجب ماده 6 برای تاسیس شرکت های سهامی عام موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و حداقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها تودیع نمایند. 
به این ترتیب شرکتی که مثلاَ با پنج میلیون ریال تاسیس می شود باید سیصد و پنجاه هزار ریال نقداَ سپرده و سپس آگهی برای دعوت سایرین انتشار دهد. 
ممکن است قسمتی از تعهد موسسین سرمایه غیر نقدی باشد در این صورت باید عین آن با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع گردد. 
در مواردی که سرمایه به شکل تعهدی است باید از طرف موسسین پذیره نویسی به عمل آید. تعهد پرداخت یا پذیره نویسی به موجب اعلامیه ای به عمل می آید که طبق ماده 9 شامل نکات ذیل خواهد بود :
1- نام شرکت؛
2- موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛
3- مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛
4- مدت زمان ثبت شرکت؛
5- هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین، در صورتی که همه یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه آن، سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار .
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن، به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد(جنسی)، تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته باشند، تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛
8- تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛
9- ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛
10- در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد، ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مرجع؛
11- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد؛
12- ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب واریز گردد و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛
13- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقمندان، به مرجع ثبت شرکت تسلیم شده است؛
14- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسسین، منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛
15- چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان
هر کس با سوء نیت به انتشار اعلامیه پذیره نویسی سهام که متضمن اطلاعات نادرست یا ناقص باشد ، مبادرت کند به مجازات شروع به کلاهبرداری محکوم خواهد شد و اگر اثری بر این اقدامات مترتب شده باشد ، مرتکب در حکم کلاهبرداری بوده و به مجازات مقرر محکوم خواهد شد.

• ورقه تعهد سهام و مندرجات آن

پس از آنکه اعلامیه پذیره نویسی توسط موسسین در جراید آگهی و یک نسخه از آن نیز نزد بانکی که اوراق تعهد سهام را در اختیار علاقه مندان قرار خواهد داد فرستاده شد . کسانیکه مایل به خرید سهام شرکت در شرف تاسیس باشند ظرف مدتی که در اعلامیه تصریح شده به بانک مراجعه و هر چند ورقه تعهد سهام که مایل باشند امضاء خواهند نمود و مبلغی را که نقداَ باید پرداخت شود تادیه کرده و رسید دریافت خواهند داشت.  

• ورقه تعهد سهم باید شامل موارد ذیل باشد :

1. نام ، موضوع ، مرکز اصلی و مدت شرکت 
2. سرمایه شرکت 
3. شماره و تاریخ مجوز انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن 
4. تعداد سهامی که تعهد می شود و مبلغ اسمی آن و مقدار وجه نقدی که باید هنگام پذیره نویسی پرداخت شود. 
5. شماره حساب و بانکی که باید وجوه نقدی پذیره نویسان در آن تادیه شود. 
6. مشخصات و نشانی کامل پذیره نویس
7. تعهد پذیره نویس مبنی بر پرداخت مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد طبق اساسنامه شرکت . 

اقامتگاه و تابعیت شرکت از نظر قانون ثبت شرکت ها

یکی از خصوصیات شرکت های تجاری، این است که شرکت های مذکور دارای شخصیت حقوقی هستند. بنابراین اشخاص حقوقی، پس از اینکه طبق قانون دارای شخصیت حقوقی شدند، می توانند به هر فعالیت اجتماعی دست بزنند : در بانک حساب باز کنند، برای خود اموال منقول و غیرمنقول خریداری کرده و یا اجاره  کنند، اموال خود را بفروشند و هر نوع قرارداد مورد نیاز خود را منعقد کنند. همچنین اشخاص حقوقی مکلف اند مقررات مربوط به حرفه و رشته خود را رعایت کرده ، در صورتی که مشمول مالیات هستند آن را بپردازند و در صورت تخلف ممکن است جریمه شده و حتی حکم انحلال آن ها صادر شود. 
 شخص حقوقی مانند انسان باید محل اقامت معین داشته باشد ، اهمیت محل اقامت بیشتر از لحاظ اصول محاکمات از قبیل احضار و ابلاغ احکام و همچنین در شرکت های تجاری ، برای امور مربوط به ورشکستگی و تعیین هیئت نظار و غیره می باشد. در ذیل به بررسی این مطلب می پردازیم.

 

• اقامتگاه و تابعیت اشخاص حقوقی

اقامتگاه از نظر حقوقی ، عبارت است از محلی که شخص در آن سکونت دارد و مرکز مهم امور او نیز در آن جاست. اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز مهم امور او اقامتگاه محسوب است . ( ماده 1002 قانون مدنی )
 قانون با توجه به محلی که معمولاَ شخص در آن جا حضور دارد ، همان محل را از نظر قانون اقامتگاه اشخاص می داند و یک سلسله حقوق و تکالیفی نیز ، با تعیین اقامتگاه اشخاص، بر آن ها بار می کند. مثلاَ اقامتگاه زن شوهردار اصولاَ اقامتگاه شهر اوست ، یا اقامتگاه اشخاص حقیقی، محلی است که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز امور او نیز همانجاست. 
اقامتگاه اشخاص حقوقی ، طبق قانون مدنی " مرکز عملیات " و به موجب قانون تجارت محل " اداره شخص حقوقی " تعیین شده است. 
 اگرچه ظاهراَ این دو عبارت با هم متفاوت است و محل اداره شخص با مرکز عملیات آن فرق دارد ، ولی باید هردوی این عبارت را در معنی اداری شخص حقوقی تفسیر کرد. زیرا اقامتگاه اصولاَ از نظر ابلاغ اسناد الزام آور اهمیت دارد و طبیعتاَ در مورد اشخاص حقوقی دفتر شرکت یا دفتر حقوقی و از این قبیل است که باید این اسناد را دریافت و به موقع اقدام لازم در مورد آن ها به عمل آورد. 
تابعیت اشخاص حقوقی طبق قانون تابع اقامتگاه شخص حقوقی است. ماده 591 قانون تجارت صریحاَ مقرر می دارد : " اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت است " .
تابعیت رابطه ای است که یک شخص را از نظر تکالیف و حقوق سیاسی به یک کشور معین وابسته می کند. 
 اشخاص حقوقی نیز مانند اشخاص طبیعی ناگریز از داشتن تابعیت معین و مشخص هستند تا بتوانند از حقوق سیاسی و اجتماعی مربوط به خود بهره مند شده و تکالیف خود را نیز نسبت به دولت متبوع خود انجام دهند. 
طبق ماده اول قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310 " هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد ثبت شرکت ایرانی محسوب است " .
از تلفیق دو ماده مذکور به این نتیجه می رسیم که شرکتی دارای تابعیت ایرانی بوده و ایرانی محسوب می شود که :
اولاَ : طبق مقررات ایران ، در ایران تشکیل شده باشد. 
ثانیاَ : اقامتگاه او در ایران باشد. 
 در غیر این صورت شرکت ایرانی محسوب نشده ولی می تواند در ایران شعبه و نمایندگی داشته باشد.

• تغییر تابعیت شرکت ها

حال این سوال مطرح می شود که آیا شرکت می تواند تابعیت خود را تغییر دهد؟
پاسخ این سوال مثبت است،اما بر اساس ملاک هایی که به آن ها اشاره شد،شرکت در صورتی می تواند تابعیت خود را تغییر دهد که اقامتگاه آن تغییر یابد.
 در همه شرکت ها،اگر شرکاء به اتفاق آراء تصمیم به تغییر تابعیت شرکت بگیرند، شرکت تغییر تابعیت می دهد؛ مشروط به اینکه مرکز اصلی خود را هم به کشور جدید منتقل کند.اما چه اکثریتی می تواند تابعیت شرکت را  تغییر دهد؟
 در مورد بعضی از شرکت قانون گذار صراحتاَ این را بیان کرده است.به طور مثال در مورد شرکت های با مسئولیت محدود، قانون گذار مقرر داشته است که هیچ اکثریتی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد.در مورد شرکت های سهامی هیچ مجمع عمومی (موسس،عادی،فوق العاده)حق تغییر تابعیت شرکت را ندارد.در مورد سایر شرکت ها، قانون گذار پیش بینی خاصی نکرده است.به نظر می رسد در مورد آن ها بتوان قبول کرد که اکثریت شرکاء بتوانند تابعیت شرکت را تغییر دهند.
 اما تغییر اقامتگاه، نیاز به موافقت همه شرکاء ندارد.ولی اگر تغییری صورت بگیرد (با رای اکثریت یا مجمع عمومی)،تغییر اقامتگاه منجز به تغییر تابعیت نخواهد شد.نکته حائز اهمیت در این رابطه این است که هم کشور مبدا و هم کشور مقصد این تغییر تابعیت را باید مجاز بداند.
در رابطه با شرکت های با مسئولیت محدود نکته حائز اهمیت این است که شرکای شرکت نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند،مگر به اتفاق آراء( م 110 ق.ت)
اتخاذ تصمیم راجع به تغییرات اساسنامه باید با اکثریت عددی شرکاء که لااقل سه ربع(4/3) سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آیند.اساسنامه شرکت می تواند حد نصاب دیگری را مقرر دارد(م 111 ق.ت)
 جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان تخصصی ، با همکاران ما در کارا ثبت تماس حاصل نمایید.

 

ثبت تغییرات کارا ثبت - https://kararegister.com

قواعد تاسیس و ثبت شرکت های سهامی (2)

در مطلب پیشین ، تا حدودی راجع به الزامات قانونی تاسیس و ثبت شرکت های سهامی پرداختیم . در این نوشتار ، به ادامه ی این مبحث می پردازیم. خاطر نشان می شویم چنانچه در هر یک از مراحل تاسیس و ثبت شرکت سهامی با مشکل و یا سوالی مواجه شدید می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. کارشناسان ما در این مرکز ، می توانند از طریق مشاوره ی راهبردی رایگان شما را راهنمایی کنند. 
ماده 10- مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون ، اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود.

• توضیح

کارشناس اداره ثبت شرکت ها مدارک تقدیمی متقاضی را با کلیه ضمائم بررسی و در صورت کامل بودن ، اجازه انتشار اعلامیه مذکور را صادر می نماید .
ماده 11- اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود. 
ماده 12- ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است علاقه مندان به بانک مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضاء و مبلغی را که نقداَ باید پرداخت شود تادیه و رسید دریافت خواهند کرد. 
ماده 13- ورقه تعهد سهم باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1- نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت 
2- سرمایه شرکت 
3- شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن 
4- تعداد سهامی که مورد تعهد واقع می شود و مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن بابت نقداَ در موقع پذیره نویسی باید پرداخت شود. 
5-نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره نویسان باید به آن حساب پرداخت شود. 
6- هویت و نشانی کامل پذیره نویس
7- قید اینکه پذیره نویس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید.

• توضیح

رعایت مواد مندرج در ماده 13 برای حفظ حقوق سهامدار در ورقه سهم که از شرایط شکلی می باشد الزامی است . 
ماده 14- ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضاء پذیره نویس یا قائم مقام قانونی او رسیده نسخه اول نزد بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضاء بانک به پذیره نویس تسلیم می شود. 
تبصره – در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضاء کند هویت و نشانی کامل و سمت امضاء کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد. 
ماده 15- امضاء ورقه تعهد سهم ، به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام می باشد . 
ماده 16- پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت ، تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده ، موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ سی و پنج درصد آن پرداخت شده تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود.

• توضیح

در شرکت های سهامی عام حداقل آورده های نقدی اعم از موسس یا پذیره نویس باید 35% کل سرمایه باشد و پس از انقضای مهلت پذیره نویسی، موسسین مکلفند تعداد سهام هر یک از سهامداران را تعیین و اعلام نمایند. چنانچه مبلغ سرمایه پذیره نویسی شده کمتر از سرمایه اعلام شده باشد و یا تجدید اعلامیه پذیره نویسی سرمایه تکمیل نگردد در آن صورت شرکت تاسیس نشده اعلام و پذیره نویسان طبق ماده 19 ( ل. ا. ق. ت ) مبلغ پرداختی خود را از بانک دریافت می نمایند اما اگر میزان سرمایه بیش از سرمایه اعلام شده بوسیله پذیره نویسان به حساب بانک واریز گردد در این صورت موسسین مبلغ اضافی را به نسبت سهام هر یک از پذیره نویسان به آنان مسترد می دارند . ( این عمل را در حقوق فرانسه تعدیل سهام می نامند.)
ماده 17- ( اصلاحی 22 / 11/ 1353 ) مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات این قانون تشکیل می شود و پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب آن اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند. مدیران و بازرسان شرکت باید کتباَ قبول سمت نمایند قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود عهده دار آن گردیده اند از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می شود. 
تبصره – ( اصلاحی 22 / 11/ 1353 ) هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو روزنامه کثیرالانتشار منتشر شود یکی از این دو روزنامه به وسیله مجمع عمومی موسس و روزنامه دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود. 
ماده 18- اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد. 
ماده 19- در صورتی که شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 این قانون به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهی نامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهد نامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند. در این صورت هر گونه هزینه ای که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.

• توضیح

در این ماده قانون گذار از پذیره نویسان حمایت کرده است که اگر شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه تشکیل نشد هر پذیره نویس می تواند به اداره ثبت شرکت ها مراجعه نموده و گواهی عدم ثبت شرکت را دریافت کند سپس از بانک مربوط مبلغ پرداختی خود را مسترد می دارد. ضمناَ کلیه هزینه های مربوط به شرکت در شرف تاسیس به عهده موسسین می باشد. 
ماده 20 – برای تاسیس و ثبت شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک ذیل به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود :
1-اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد. 
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهی نامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد. 
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. 
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد. 
تبصره – سایر قیود و شرایطی که در این قانون برای تشکیل و ثبت شرکت های سهامی عام مقرر است در مورد شرکت های سهامی خاص ، لازم الرعایه نخواهد بود.

حدود شخصیت حقوقی شرکت و خطرهای آن

مبحث هفتم: حدود شخصیت حقوقی شرکت و خطرهای آن

شخصیت حقوقی شرکت این امکان را برای فراهم میاورد که سنگینی مسئولیت خود بابت معاملات شرکت با اشخاص ثالث را تقلیل دهند. این امر به ویژه در مورد شرکتهایی که در آنها مسئولیت شرکت محدود به آورده اوست، صدق می کند. از سوی دیگر، شخصیت حقوقی شرکت به طلبکاران شرکت امکان می دهد به جای مراجعه به تک تک شرکا به شرکت مراجعه کنند که دارای دارایی مستقلی است و این دارایی قبل از هر چیز، تضمین طلب آنهاست.

اما استفاده از شخصیت حقوقی برای از میان بردن مسئولیت نباید وسیله ای برای پنهان کردن فعالیت واقعی شرکا باشد. شرکت باید واقعاً وجود داشته باشد و نباید فقط نوشته ای بر روی کاغد باشد البته، اگر قرارداد شرکت صوری باشد، شرکت به موجب قواعد عام، موجب محسوب نمی شود و کسانی که وانمود کنند شرکتی وجود دارد، با جمع بودن شرایط دیگر قانونی کلاهبردار تلقی خواهند شد.

با توجه به آنچه گفته شد نباید از اینکه قانون گذار برای شرکت های تجاری شخصیتی مستقل قائل شده است، سوء استفاده شود. قانون گذار، هرجا که لازم باشد، می تواند وجود شخصیت حقوقی شرکت را نادیده بگیرد. در واقع در این راستا تمهیداتی هم در نظر گرفته است؛ از جمله در ماده 143 لایحه قانونی 1347 آمده است: « در صورتی که شرکت ورشکسته  شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی شرکت برای تأدیه دیون آن کافی نیست، دادگاه صلاحیتدار می تواند به تقاضای هر ذی نفع هر یک از مدیران و یا مدیر عاملی را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی شرکت به نحوی از انحاء معلول تخلفات او بوده است، منفرداً یا متضامناً به تأدیه آن قسمت از دیونی که پرداخت آن از دارایی شرکت ممکن نیست، محکوم نماید». قانون گذار فرانسه حتی پا را از این فراتر گذاشته و مقرر کرده است که مدیر یا مدیر متخلف را می توان ورشکسته اعلام کرد. در این فرض، با وجود آنکه مدیر به وکالت عمل کرده است و شرکت دارای شخصیت حقوقی مستقل از اوست، قانون گذار از خود مدیر جبران خسارت را مطالبه می کند.

لایحه قانونی 1347 همچنین مقررکرده است که مدیر عامل شرکت سهامی باید الزاماً شخص حقیقی باشد(ماده 124) تا بتوان مجازات های کیفری ناشی از اعمال خلاف قانون مدیران را بر او تحمیل کرد. چنانچه یک شخص حقوقی عضو هیئت مدیره شرکت سهامی باشد ـ امری که مجاز است ـ شخص حقیقی که به عنوان نماینده شخص حقوقی مدیر در هیئت مدیره شرکت می کند، عضو هیئت مدیره تلقی می شود و مشمول مجازات هایی است که برای اعضای هیئت مدیره مقرر است (ماده 119 لایحه قانونی 1347).

سوء استفاده از شخصیت حقوقی ممکن است. برای جلوگیری از مسئولیت کیفری باشد. در واقع یک شخص حقیقی ممکن است شرکتی تشکیل دهد تا به صدور چک بلامحل به نام شرکت شخصاً از مجازات کیفری برهد. ماده 19 قانون صدور چک مورخ 1372، برای جلوگیری از این چنین احتمالی مقرر کرده است افرادی که به نام و حساب شخص حقوقی چک بلامحل صادر کنند، شخصاً مسئوول هستند و علاوه بر مجازات کیفری، متضامناً با شخص حقوقی مسئولیت مدنی خواهند داشت.

مقررات مذکور نشان دهندۀ این است که قانون گذار می خواهد بی آنکه شخصیت حقوقی شرکت انکار شود، این واقعیت نیز نادیده گرفته نشود که در ورای شخص حقوقی، در حقیقت، اشخاص حقیقی عمل می کنند. مقرراتی این چنین هشداری است به اشخاصی که قصد دارند با تشکیل شرکتهای تجاری خیالی اعمالی را انجام دهند که در شرایط عادی، مسئولیت تام و تمام آنها را به دنبال خواهد داشت.

ثبت شرکت کیا ثبت - https://kiasabt.com

خدمات رتبه بندی پیمانکاران

خدمات رتبه بندی پیمانکاران که توسط موسسه کیا ارائه می شود و به نامهای صلاحیت پیمانکاری یا گرید هم شناخته می شود از سازمان مدیریت و برنامه ریزی هر استان(بسته به استان محل ثبت شرکت)اخذ می شود که در سال 94 هم زمان با انحلال معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست چمهوری و احیای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور صدور رتبه های پیمانکاری به سازمان مدیریت و برنامه ریزی تحویل شده است.هر استان مسئول رسیدگی به پرونده های شرکت های ثبت شده در همان استان است. پس قبل از هر چیز رعایت این نکته که شرکت در حال حاضر شماره ثبت کدام شهر و استان را دارد مهم است اگر شرکت ثبت شده تهران نباشد موسسه کیا برای رتبه بندی آن اقدام نمی کند.هر استان دارای سازمان برنامه ریزی مجزا برای خود است و قوانین خود را دارد.رتبه بندی در تهران نسبت به سایر استانها متفاوت است.در تهران برای صدور رتبه 5 پیمانکاری،یک شرکت در ابتدا باید دارای کد اقتصادی و کد بیمه یاشد.در ابتدا ثبت نام انجام می شود تا جواب ثبت نام صادر شود حدودا 20 تا 40 روز زمان نیاز است که در این فاصله زمانی می توان به تکمیل سایر مدارک پرداخت یعنی در ابتدا بدون هیچ مدارکی و فقط با داشتن کد اقتصادی و مدارک شرکت می توان برای ثبت نام اقدام کرد و تا ثبت نام انجام شود شرکت مدارک خود را کامل کند.

شرایط هیئت مدیره شرکت باید به شرح زیر باشد:

یک نفر لیسانس به بالا دارای حداقل 3 سال سابقه از سالهای 90و91و92و93و94 مثلا در حال حاضر اگر در شهریور ماه هستیم از شهریور 4 سال پیش تا کنون باید 33 سال سابقه ارائه شود.اگر یک مهندس در 4 سال اخیر 2 سال سابقه دارد و یکسال کمبود خود را می خواهد از سال 88 یا 89 به قبل تر پر کند نمی تواند مدرک خود را استفاده کند.بدیهی است که سوابق بیمه باید بعد از فارغ التحصیلی مهندس محاسبه شود.مهندسی که فارغ التحصیل 2 سال پیش است به هیچ عنوان نمی تواند امتیاز آور محسوب شود.اگر شخصی فوق دیپلم دارد یعنی مثلا 7 سال پیش فوق دیپلم گرفته و امسال هم موفق شده لیسانس خود را بگیرد سوابق او به عنوان فوق دیپلم محاسبه می شود.ولی امتیاز خوب این شخص این است که می تواند مدیر عامل هم بشود.چرا که مدیر عامل الزاما باید دارای مدرک لیسانس به بالاتر باشد و الزاما هم دارای 3 سال سابقه مفید باشد.در این موارد امتیاز سوابق از فوق دیپلم محاسبه می شود و آخرین مدرک تحصیلی لیسانس اعلام می شود.اگر شرکتی دارای یک مهندس باشد که بعد از فارغ التحصیلی دارای 7 سال سابقه تخصصی باشد که در 4 سال اخیر 3 سال آن پر باشد،این شرکت می تواند با همین یک مهندس،یک رتبه دریافت کند.مثلا یک مهندس که 7 سال بیمه دارد می تواند به عنوان مدیرعامل شرکت انتخاب شود و این شرکت می تواند رتبه 5 راه سازی خود را با همین یک نفر دریافت کند.توجه داشته باشیم حداکثر رتبه ای که با یک مهندس داده می شود 1 رشته است.یعنی اگر مهندس 20 سال هم سابقه مفید داشته باشد فقط و فقط می تواند یک رتبه اخذ کند ولی در گذشته با یک مهندس می توانستیم دو رشته هم اخذ کنیم که دیگر این قانون وجود ندارد.در هر رشته یک مهندس باید به عنوان مدیر عامل لحاظ شود و یک مهندس نیز به عنوان مکمل پس برای اخذ یک رتبه 5 یا یک مهندس 7 سال بیمه یا دو مهندس هر کدام 3 سال بیمه که یکی از آنها به عنوان زمینه و یکی از آنها به عنوان مکمل استفاده می شود. مدارک مکمل ها را با واحد رتبه بندی موسسه کیا بررسی کنید. یطور مثال یک شرکتی که یک مهندس 3 سال عمرانی مفید دارد فرد مکمل را می توان از مدارک تحصیلی غیر عمرانی هم استفاده کرد که بدلیل تعداد بسیار زیاد مدارک این موارد را با واحد رتبه بندی موسسه کیا به شماره 88671427  هماهنگ کنیدو پس از اینکه مدرک مورد تایید قرار گرفت،موضوع شرکت مورد بررسی قرار گیرد مبنی بر اینکه در موضوع آن پیمانکاری و اجرا هم وجود داشته باشد.یعنی شرکت در موضوع خودش جمله پیمانکاری نفت و گاز یا صنعت و معدن یا ساختمان یا راه یا هر رشته مورد تقاضا را داشته باشد و با این مدارک آماده شده واحد رتبه بندی موسسه کیا پروسه اخذ صلاحیت را آغاز می کند متقاضیانی که تقاضای دریافت رتبه دریافت رتبه در پایه 4و3و2و1 را دارند تنها وتنها در صورتی می توان پرونده آنها رابررسی کرد ایشان در یک برگه لیستی به شرح زیر تهیه کنند و به همراه آخرین اظهارنامه مالیاتی که توسط دارائی مهر و تایید شده است برای موسسه کیا به شماره فکس [phone] فکس یا به آدرس [e-mail] ایمیل کنند با فرم زیر  تشخیص داده می شود که آیا شرکت متقاضی می تواند به رتبه های بالاتر دست یابد یا خیر.

ثبت کدام نوع شرکت بهتر است ؟

قانون تجارت ایران در ماده 20 شرکت های تجاری را به هفت نوع به شرح ذیل تقسیم کرده است:

( شرکت های سهامی ، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، تعاونی،  مختلط سهامی ، مختلط غیر سهامی ) 
 از میان شرکت های هفت گانه تجاری، شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود از رایج ترین و متداول ترین انواع شرکت ها به حساب می آیند و در مقابل ، شرکت های مختلط غیر سهامی – مختلط سهامی چندان در عرصه تجارت و بازرگانی و امور انتفاعی ، نمود نداشته و حذف و ابطال آن ها از زمره شرکت های بازرگانی هیچگونه خلاء یا مشکلی در این خصوص ایجاد نخواهد کرد.
 جهت روشن شدن مطلب، ضمن توضیح مختصری راجع به سایر شرکت ها، به بررسی شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود به عنوان رایج ترین انواع شرکت ها می پردازیم.خاطر نشان می شویم، علاوه بر مطالعه ی نوشتار ذیل در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در کارا ثبت تماس حاصل نمایید.

• شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.این شرکت ها برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند. چنانچه قصد ورود به بورس و عرضه سهام شرکت به عموم مردم را دارید شرکت سهامی عام گزینه ی مناسبی برای شما خواهد بود.

• شرکت تعاونی

شرکت های تعاونی برای تامین منافع مادی و بهبود وضع اجتماعی اعضا و براساس توحید مساعی و همکاری آن ها تشکیل می شود ، در تعریف شرکت تعاونی می توان چنین گفت : شرکت تعاونی شرکتی است که برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع ، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی و به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مذکور تشکیل می شود. لذا چنانچه قصد دارید فعالیت تعاونی زیر نظر وزارت تعاون داشته باشید این نوع از شرکت برای شما مناسب است.

• شرکت تضامنی

وفق ماده 116 قانون تجارت،شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر،با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد،هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض است. شرکت تضامنی کامل ترین نوع شرکت اشخاص است.

• شرکت سهامی خاص

«شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است،شرکت سهامی خاص نامیده می شوند».
برای تشکیل شرکت سهامی خاص رعایت نکات ذیل الزامی است :
1- اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از 355 % کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی 
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5-  ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
 از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و ... لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام می گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

• شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است . 
حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود. ( م 94 ق. ت) . در هر شرکت با مسئولیت محدود که تعداد شرکاء بیش از 122 نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهد . ( م 109 ق. ت) هیات نظار مرکب از 3 نفر بوده که از بین شرکاء برای مدت یک سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شرکت باشند.
 همچنین ، جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

• وجوه افتراق و اشتراک شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود

الف) وجوه اشتراک 
1. حداقل سرمایه برای ثبت هر دو شرکت یک میلیون ریال است. 
2. افزایش سرمایه در هر دو شرکت اختیاری است. 
ب) وجوه افتراق 
شرکت با مسئولیت محدود :
- تعداد شرکاء حداقل 2 نفر است.
- انتخاب بازرس اصلی و علی البدل اختیاری است. 
- مدت مدیریت نامحدود یا برعهده شرکاء است. 
- انتخاب روزنامه کثیرالانتشار جهت درج آگهی ها اختیاری است. 
- شرایط احراز حد نصاب مجامع عمومی مشکل تر است. 
- سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات هستند. 
- مدیران به صورت موظف یا غیرموظف که از بین شرکاء یا خارج انتخاب می شوند. 
- حق رای محدود به نسبت سرمایه خواهد بود. 
- تقسیم سود به نسبت سرمایه شرکاء خواهد بود. 
- تقویم سهم الشرکه غیرنقدی توسط شرکاء صورت می پذیرد. 
شرکت سهامی خاص :
- تعداد سهامداران حداقل 3 نفر است. 
- انتخاب بازرس اصلی و علی البدل اجباری است. 
- مدت مدیریت حداکثر دو سال است. 
- انتخاب روزنامه کثیرالانتشار در شرکت سهامی اجباری است.
- شرایط احراز حد نصاب مجامع عمومی در شرکت سهامی آسان تر است. 
- سرمایه به سهام تقسیم و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
- مدیران الزاماَ بایستی سهامدار بوده یا مقدار سرمایه مقرر در اساسنامه را تهیه به صندوق شرکت بسپارند.
- حق رای به تعداد سهام خواهد بود. 
- تقسیم سود به نسبت تعداد سهام تقسیم خواهد بود. 
- تقویم آورده غیرنقدی با کارشناس رسمی دادگستری است. 
دفتر حقوقی کارا در زمینه ثبت شرکت ، به دو صورت ارائه خدمات می نماید :
1. با مشاوره تخصصی لازم ، می تواند راهنمای شما باشد.
22. تمام مراحل را می تواند به وکالت انجام دهد تا با خیالی آسوده کلیه امور ثبتی شما در کوتاه ترین زمان انجام شود.

ثبت تغییرات کارا ثبت - https://kararegister.com

چرا شرکت های تجاری به انواع مختلفی تقسیم شده اند

قانون تجارت ایران در ماده 20 شرکت های تجاری را به هفت نوع به شرح ذیل تقسیم کرده است :
1. شرکت سهامی 
2. شرکت با مسئولیت محدود 
3. شرکت تضامنی 
4. شرکت مختلط غیر سهامی 
5. شرکت مختلط سهامی 
6. شرکت نسبی 
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف 

چرا شرکت های تجاری به انواع مختلفی تقسیم شده اند ؟ آیا فعالیت های تجاری نمی توانست فقط در قالب یک نوع شرکت انجام شود؟
باید یادآوری کرد که شرکت های تجاری ، مانند هر پدیده اجتماعی دیگر ، برحسب ضرورت و نیاز اجتماع ابتدا به صورت ابتدایی و ناقص به وجود آمده و سپس بر حسب مقتضیات و موارد مختلف راه تکامل را طی نموده و به انواع مختلف تقسیم شده اند. حتی شرکت تجاری در معنی امروزی که دارای شخصیت حقوقی است نیز خیلی دیر به وجود آمده است ، در حالی که امر تجارت بین چند نفر به صورت مشارکت در معنی تودیع مبلغی سرمایه به صورت شرکت برای امور تجاری و به قصد تقسیم سود و زیان احتمالی از دیر زمان وجود داشته است ولی شرکت در معنی امروزی ، البته به صورت ابتدایی ، از قرن 12 به بعد به وجود آمده است. 
اولین شرکتی که در عالم تجارت پیدا شده ظاهراَ شرکت سهامی بوده است سپس شرکت های تضامنی پیدا شدند و بالاخره سایر شرکت ها به مرور زمان به وجود آمدند. 
علت تنوع و تعدد شرکت ها صرفاَ یک ضرورت اجتماعی و تجاری است. اگر چه امروز قوانین تجاری شرکت ها را به انواع مختلف تقسیم کرده و ما با توجه به تقسیم بندی قانونی انواع آن ها را از یکدیگر تمیز می دهیم . با این حال باید یادآوری کرد که قوانین هرگز چیزی را بدون سابقه و ضرورت اجتماعی اختراع و ابتکار نمی کنند بلکه قانون همیشه بر یک ضرورت اجتماعی یک لباس حقوقی مناسب می پوشاند تا آنچه در جامعه به صورت آزاد و طبق عرف و عادت شکل گرفته تابع ضوابط قانونی شود. برحسب همین مقتضیات ، در تشکیل بعضی شرکت ها فقط ملاحظات سرمایه ای در نظر بوده است و موسسین در درجه اول منحصراَ به جذب سرمایه توجه داشته اند و به اینکه چه کسی سرمایه را در شرکت بگذارد اهمیتی نداده اند. از اینجا شرکت های سهامی به وجود آمده اند. در مراحل بعدی شرکا به اهمیت اعتباری تجار پی برده و خواسته اند شرکت آن ها از اعتبار و تضمین کافی برخوردار باشد تا مردم اعتماد بیشتری به آن ها داشته و با اطمینان بیشتری با آن ها معامله کنند و با اتکا به اعتبار شرکا هراسی از ورشکستگی شرکت نداشته باشند. در این صورت شرکت های تضامنی به وجود آمده است. 
بنابراین ، ضروریات اجتماعی و هدف موسسین و نوع امتیازاتی که در تشکیل شرکت های تجاری مد نظر بوده است منجر به تشکیل شرکت های گوناگون شده است ، که با بررسی آن ها ، دلایل وجود آن ها نیز روشن می شود. 
مقتضیات مورد نظر باز هم به تقسیمات معمول اکتفا نکرده و در داخل تقسیمات عمومی باز هم دست به تقسیمات دیگری نیز زده است. مانند اینکه شرکت های سهامی به شرکت های سهامی عام و خاص و شرکت های مختلط به شرکت های مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم شده اند. 
_ شرکت های تجاری را ، صرف نظر از تقسیم بندی قانونی ، به طور کلی از نظر عنصر اساسی تشکیل دهنده شرکت یا مورد نظر موسسین به شرکت های سرمایه ، شرکت های شخص و شرکت های مختلط و تعاونی تقسیم می کنند. 
_ در شرکت های سرمایه ، اصولاَ و در درجه اول سرمایه مورد نظر است و شخصیت شرکا ( از نظر تجاری ) اهمیت ندارد. بنابراین اولاَ لزومی ندارد که شرکا شخصاَ شناخته شوند و ثانیاَ ورشکستگی شرکت جز به میزان سهام شرکاء در شرکت ، تسری به سرمایه شخصی آنان پیدا نمی کند و ارتباط به شرکا ندارد. 
_ در شرکت های شخص ، بر عکس ، شخصیت سرمایه گذاران در درجه اول اهمیت است و شریک در این نوع شرکت ها ، نه تنها با سرمایه خود در شرکت ، بلکه با تمام دارایی شخصی خود ، مسئول دیون و قروض شرکت خواهد بود ، بنابراین اولاَ شریک باید دارای اعتبار شخصی باشد ثانیاَ نقل و انتقال سهم الشرکه یک شریک ، تابع شرایط و ضوابط مشکلی است ثالثاَ مسئولیت شرکا نامحدود و در بعضی از آن ها تضامنی است. 

در حقیقت در شرکت های شخص، تنها این سرمایه شریک در شرکت نیست که جوابگوی بدهی های شرکت است بله خود شریک است با تمام دارایی خود اعم از سرمایه او در شرکت و یا دارایی او در خارج از شرکت. شرکت های تضامنی و نسبی از این نوع می باشند. 
_  شرکت های مختلط ، از شرکای ضامن و غیر ضامن تشکیل شده اند. شرکای ضامن مسئولیت نامحدود و تضامنی دارند ، در حالی که شرکای غیر ضامن فقط در حدود سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و دیون شرکت هستند. 
_ در شرکت های تعاونی جنبه انتفاعی آن ملحوظ نبوده و هدف بیشتر حذف واسطه های بی مورد بین تولید کننده و مصرف کننده بوده است. 
از انتخابتان متشکریم. 
همراهی متخصصان مجرب ما را در ثبت شرکت فکر برتر پذیرا باشید :

ثبت شرکت فکر برتر- https://companyregister.ir