وقف

برخلاف موسسات و سازمانها و تشکیلاتی که بیان شده ، وفق موسسه یا سازمان نیست بلکه نهادی حقوقی است.سابقا راجع به اصل اینکه آیا وقف دارای شخصیت حقوقی است یا خیر اختلاف نظر وجود داشت. لکن، قانون گذار در سال 1354 در قانون اوقاف با شناسایی شخصیت حقوقی برای وقف عام و در سال 1363 در قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه، با پذیرش شخصیت حقوقی برای وقف به طور مطلق، به هر گونه ابهام در این زمینه پایان داد.

اگرچه سازماندهی موقوفات از طرف دولت بیشتر متوجه وقف عام است که به موجب آن این گونه موقوفات در اداره مربوطه در سازمان اوقاف دارای شناسنامه و پرونده هستند، در مقابل، موقوفات خاص بیشتر مبتنی بر اعلام اراده ی شخصی بوده و لزوما تابع تشریفات مربوط به موقوفات عام نیستند. به هر حال، وقف نسبت به مالی به شرط قبول موقوف علیه و یا قائم مقام وی و نیز قبض آن به خودی خود موجد شخصیت حقوقی برای موقوفه مورد نظر می گردد.اگرچه نهاد وقف خاص حقوق اسلامی است، لکن همه ی ادیان با عناوین مختلف تاسیسات مشابه را به رسمیت شناخته اند.

مطلبی که در همین رابطه شایسته ی اشاره است، شناسایی شخصیت حقوقی برای پرستشگاهها در آیینها و ادیان گوناگون از گذشته های دور است، این اماکن همیشه از مزایای شخصیت حقوقی بهره مند بوده و به عنوان طرف معامله با اشخاص قرار می گرفته اند.آتشکده های زرتشتی، کنیسه های یهودی، کلیساهای مسیحی و مساجد اسلامی و دیگر پرستشگاهها در گذر زمان و به وسیله ی عرف و به تبع آن مراجع قانونی مربوطه، برخوردار از ویژه گیهای شخصیت حقوقی دانسته شده اند.بسیاری از اماکن مذهبی را می توان در چهارچوب مفهو وقف تعریف نمود.با توضیحات بالا، موقوفه به محض تشکیل، واجد شخصیت حقوقی می گردد.با این وجود، اعطای چنین جایگاهی به موقوفه در بردارنده این ایراد است که آیا همه ی آثاری که برای اشخاص حقوقی به رسمیت شناخته شده – و از جمله اقامتگاه مستقل – را واقعا می توان متوجه موقوفه هم دانست؟

ثبت شرکت کیا ثبت - https://kiasabt.com