ثبت شرکت پیمانکاری نیازمند چه شرایط و مدارکی است؟

پیمانکار کیست؟
پیمانکار، شخص حقیقی یا حقوقی است که یک سوی امضاء کننده پیمان است (سوی دیگر پیمان، کارفرما است) و اجرای موضوع پیمان را بر اساس اسناد و مدارک پیمان، به عهده گرفته است. نمایندگان و جانشین های قانونی پیمانکار، در حکم پیمانکار می باشند.

پیمانکار به دو صورت می باشد: پیمانکار کلی و پیمانکار جزئی، طبق شرایط عمومی پیمان در حدود اختیارات پیمانکار کل این است که می تواند برای انجام بخشی از کارهای اجرایی در موضوع پیمان را با پیمانکار جزء قرارداد را ببندد.
انواع شرکت های پیمانکاری در آییین نامه معاونت راهبردی نهاد ریاست جمهوری به 11 گروه اصلی تقسیم گردیده است که عبارتند از :

• ارتباطات
• نیرو
• کاوش های زمینی
• آب
• راه و ترابری
• نفت و گاز
• ساختمان
• صنعت و معدن
• مرمت آثار باستانی
• کشاورزی
• تاسیسات و تجهیزات

• زمینه های فعالیت شرکت های پیمانکاری :
_ انجام و ایجاد کلیه خدمات شهری و فضای سبز
_ طراحی و نصب و اجرای امور تاسیساتی شامل الکتریکال و مکانیکال
_ تعمیرات پیشگیرانه در انواع تاسیسات الکتریکی
_ اجرای پروژه های راه سازی و فرودگاه
_ اجرای پروژه های آب شامل سدسازی، تونل سازی، انتقال خطوط ( آب، برق، گاز) 
_ طراحی، نظارت، محاسبه، مشاوره و اجرای کلیه امور عمرانی و پیمانکاری
_ محوطه سازی، اجرای دکوراسیون داخلی و نمای بیرونی ساختمان
_ مشارکت در پروژه های انبوه سازی
_ و ...
• رتبه بندی پیمانکاران یا گرید :
شرکت های پیمانکاری پس از ثبت شرکت و در صورت تمایل می توانند نسبت به اخذ گرید و یا رتبه در حوزه فعالیت خود اقدام نمایند.
پیمانکاران با توجه به معیارهای صلاحیت در پنج پایه ( از بزرگ به کوچک از نظر توان و ظرفیت) به شرح زیر تقسیم می شوند :
1- پیمانکاران پایه یک
2- پیمانکاران پایه دو
3- پیمانکاران پایه سه
4- پیمانکاران پایه چهار
5- پیمانکاران پایه پنج
که رتبه 5 پایین ترین و رتبه 1 بالاترین و بهترین رتبه می باشد.
• ثبت شرکت پیمانکاری :
ثبت این نوع شرکت ها به دو صورت ثبت شرکت با مسئولیت محدود و ثبت شرکت سهامی خاص امکان پذیر می باشد 
• شرایط مورد نیاز برای ثبت شرکت پیمانکاری با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
- در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکا حداقل 2 نفر می باشد.
- میزان سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود یک میلیون ریال است.
- تعهد یا پرداخت کل سرمایه 
• مدارک مورد نیاز ثبت شرکت پیمانکاری با مسئولیت محدود :
- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران
- گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از دفاتر پلیس +10
- امضای اقرارنامه
- دریافت مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
• شرایط ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص :
- مطابق ماده 3لایحه اصلاحی قانون تجارت:حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص 3 نفر می باشد. (به همراه 2نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند.)
- حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص از صد هزار تومان نباید کمتر باشد.
- حداقل 35درصد سرمایه می بایست نقدا پرداخت شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص :
- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی (حداقل35%) در حساب شرکت در شرف تاسیس همراه با فیش پرداختی.
- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت (شناسنامه و کارت ملی سهامداران،مدیران و بازرسان)
- گواهی عدم سوء پیشینه کیفری 
- اقرارنامه امضا شده
- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت توسط وکیل انجام گیرد.

ثبت شرکت پیمانکاری

اعلام ختم تصفیه به وسیله مدیران

تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت، اجرای تعهدات و وصول مطالبات شرکت،انجام معاملات جدید.هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد،نقد کردن دارایی شرکت،پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم باقی مانده دارایی آن بین شرکاء
در دو صورت امر تصفیه شرکت صورت می گیرد :

1. در صورت کشف بطلان شرکت : یعنی کشف گردد که شرکت به دلیل عدم رعایت هر یک از مقررات قانونی اصلاَ تشکیل نشده است. 
2. در صورت انحلال شرکت : یعنی شرکت پس از آنکه مدتی از تشکیل آن گذشت ، به نقطه پایان برسد. موجبات انحلال، خود به دو دسته تقسیم می گردد . 
مدیران تصفیه نماینده شرکت در حال تصفیه بوده و کلیه اختیارات لازم را جهت امر تصفیه حتی از طریق طرح دعوی و ارجاع به داوری و حق سازش دارا می باشند و می توانند برای طرح دعاوی و دفاع از دعاوی وکیل تعیین نمایند. محدود کردن اختیارات مدیران تصفیه باطل و کان لم یکن است. 
از تاریخ تعیین مدیر یا مدیران تصفیه شرکت وظایف و اختیارات مدیران شرکت خاتمه یافته و عمل تصفیه شرکت شروع می شود و مدیر یا مدیران تصفیه بدون هیچگونه تاخیری امور مربوط به تصفیه شرکت را انجام می دهند زیرا نماینده قانونی شرکت بوده و دارای اختیارات لازم می باشند.

• نحوه تصفیه شرکت پس از انحلال

به جز موردی که انحلال شرکت در نتیجه ورشکستگی باشد و تصفیه آن تابع مقررات ورشکستگی است در سایر موارد که شرکت منحل شده باشد برابر قانون تجارت و اساسنامه به ترتیب ذیل عمل می گردد :
1- اگر در اساسنامه شرکت نحوه تصفیه و مدیر تصفیه مشخص شده باشد و یا در صورتیکه مجمع عمومی فوق العاده رای به انحلال شرکت داده و موضوع تصفیه شرکت معلوم شده باشد به همان کیفیت عمل می گردد و در غیر این صورت تصفیه امور شرکت با مدیران شرکت خواهد بود. 
2- در صورتیکه به هر علت و موجباتی مدیر تصفیه تعیین نگردیده یا اینکه پس از تعیین به وظیفه خود عمل نکرده باشد هر ذینفعی حق دارد از دادگاه تقاضای تعیین مدیر تصفیه را بنماید. بدیهی است در مواردی که دادگاه حکم به انحلال شرکت می دهد ضمن صدور حکم مدیر تصفیه را نیز تعیین می نماید. 
برای اینکه عملیات تصفیه در مهلت قانونی انجام گیرد اقدامات ذیل باید معمول گردد :
1- در صورتیکه شرکت دارایی نقدی داشته که مورد احتیاج نباشد به نسبت سهام بین سهامداران شرکت تقسیم می شود، مشروط بر اینکه حقوق طلبکارانی که موعد وصول طلب آن ها نرسیده است محفوظ باشد.
2- پس از شروع به تصفیه باید در سه نوبت و هر نوبت به فاصله یک ماه از بستانکاران از طریق روزنامه رسمی و کثیرالانتشار که آگهی های شرکت در آن درج می شده است دعوت به عمل آید و حداقل شش ماه از تاریخ انتشار اولین آگهی گذشته باشد و بعد دارایی شرکت بین سهامداران تقسیم گردد.

• اعلام ختم تصفیه به وسیله مدیران

پس از ختم عملیات تصفیه شرکت، مدیران تصفیه باید وجوه باقی مانده را در یکی از شعب بانک های ایران در حساب مخصوصی واریز نموده و صورت اسامی طلبکاران و صاحبان سهامی را که مطالبات خود را دریافت ننموده اند به همان شعبه بانک تسلیم تا در صورتیکه برای وصول طلب خود مراجعه نمایند به آن ها پرداخت گردد و مراتب را به وسیله آگهی به اطلاع اشخاص ذینفع برسانند. در صورتیکه پس از ده سال از تاریخ انتشار آگهی ختم تصفیه، وجوهی در بانک مانده باشد در حکم مال بلاصاحب بوده و بانک با اطلاع دادستان محل آن را به خزانه دولت منتقل خواهد کرد و دفاتر و اسناد مربوط به شرکتی که تصفیه گردید، باید به مرجع ثبت شرکت ها تحویل شود تا به مدت ده سال پس از اعلام ختم تصفیه نگهداری گردد، و برای مراجعه کسانی که خود را ذینفع می دانند مورد استفاده قرار گیرد. به این کیفیت پس از انحلال شرکت سهامی باید برای رسیدگی به اموال شرکت و اسناد و مطالبات صاحبان سهام و طلبکاران، مدیر یا مدیرانی جهت تصفیه تعیین و عملیات تصفیه را به اتمام برسانند. 
ضمناَ به کسانی که علاقه مند به دانستن قوانین  مربوط به این موضوع هستند و می خواهند اطلاعات دقیق و جزییات را بدانند توصیه می شود که به مواد 232 الی 199 قانون تجارت مراجعه فرمایند یا برای یهره گیری از مشاوره رایگان تخصصی، با کارشناسان ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل فرمایند.

اعلام ختم تصفیه به وسیله مدیران

برای ثبت شرکت باربری چه مدارک و شرایطی لازم است ؟

منظور از باربری و تصدی به حمل و نقل اینست که کسی عهده دار حمل کالا و جابجایی آن از جایی به جای دیگر شود. فرق نمی کند که از راه خشکی باشد یا آبی و یا هوایی مثل اینکه کالایی را با کشتی از بندری به بندر دیگر حمل کند یا از طریق وسایل نقلیه هوایی یا زمینی از محلی به محل دیگر حمل نمایند.
قرارداد حمل ، اعم از جاده ای، ریلی ، هوایی ، دریایی و مرکب ، با اشخاصی که " شغل " خود را حمل و تقل کالا یا مسافر قرار داده اند ، منعقد شود جنبه تجاری پیدا می کند در غیر این صورت فاقد جنبه تجاری است.
امروزه، باربری و حمل و نقل نقش قابل توجهی در تجارت بین الملل  دارد . به همین دلیل، شرکت های باربری بسیاری در این زمینه مشغول به فعالیت می باشند. نظر به اهمیت موضوع، در این مقاله به بررسی نحوه ی ثبت شرکت باربری می پردازیم.

• مجوز ثبت شرکت باربری و حمل و نقل بین المللی کالا

 ثبت شرکت باربری و حمل و نقل بین المللی کالا، مستلزم اخذ مجوز از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور می باشد.

• شرایط ثبت شرکت باربری

الف: شرایط عمومی مدیرعامل و هیأت مدیره:
- تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران 
- عدم سوء پیشینه موثر کیفری 
- متدین به یکی از ادیان رسمی کشور 
- عدم اعتیاد به مواد مخدر 
- دارا بودن حداقل 25 سال سن 
- انجام خدمت سربازی یا معافیت دائم 
- ارائه مدرک تحصیلی حداقل دیپلم کامل متوسطه 
- ارائه سابقه کار مفید اجرایی در زمینه اجرایی در زمینه حمل و نقل که بر اساس مدرک تحصیلی به شرح ذیل است :
دیپلم : 8 سال ، فوق دیپلم : 6 سال ، لیسانس : 4 سال ، فوق لیسانس : 3 سال و دکترا 2 سال 
نکته: 1- در مورد افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه حمل و نقل می باشند دو سال از سابقه تعیین شده در رده مدرک تحصیلی وی کسر می شود.
2- مدت اعتبار فعالیت سه سال می باشد. 
ب: شرایط اختصاصی مدیر عامل و هیات مدیره : 
-  قبولی مدیرعامل در آزمون تخصصی مربوطه براساس اعلام و زمانبندی دفتر آموزش
- عدم اشتغال مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره در مراکز دولتی
- داشتن سابقه کار اجرایی مستند در امر حمل و نقل بین المللی کالا: دیپلم 8 سال، فوق دیپلم 6 سال، لیسانس 4 سال، فوق لیسانس 3 سال، دکترا 2 سال
نکته : در مورد افرادی که دارای مدرک تحصیلی مرتبط با حمل و نقل می باشند،2 سال از سوابق فوق کسر می شود.

• مدارک عمومی جهت مدیر عامل و هیأت مدیره:

-  اصل و کپی شناسنامه ( تمام صفحات )
- اصل و کپی کارت ملی
- اصل و  کپی کارت پایان خدمت
- یک قطعه عکس تمام رخ 4×3
- برگ عدم سوء پیشینه و عدم اعتیاد
مدارک مورد نیاز برای مدیرعامل و یکی از اعضای هیآت مدیره:
-  اصل و تصویر مدرک تحصیلی حداقل دیپلم 
-  اصل و کپی رسید بانکی پرداخت هزینه صدور
- مستندات سابقه کار اجرایی 
- تعهدنامه عدم اشتغال در مراکز دولتی

ثبت شرکت باربری 

ویژگی ها و انواع شرکت های شخص

شرکت هایی هستند که شخصیت شرکاء درآن ازاهمیت بسیاری برخورداربوده به طوری که اعتبارشرکت ازآنکه به سرمایه شرکت بستگی داشته باشد به شخصیت شرکاء و اعتبار آنها بستگی دارد.
• ویژگی های شرکت های شخص :

شرکت های شخص ازدو ویژگی عمده برخوردارهستند که عبارتند از :
الف) نامحدود بودن مسئولیت شرکاء :
منظورازنامحدود بودن مسئولیت این است که مسئولیت آنان محدود به آورده خود به شرکت نبوده بلکه با اموال و دارایی های خود نیزدرقبال تعهدات و بدهی های شرکت مسئول می باشند، برهمین اساس چنانچه طلبکاران شرکت نتوانند مطالبات خود را از محل اموال و دارایی های شرکت وصول نمایند بعد ازانحلال شرکت و پایان شخصیت حقوقی شرکت می توانند به شرکای شرکت مراجعه نموده و مطالبات خود را ازآنان مطالبه نمایند.البته مسئولیت نامحدود شرکاء درشرکت های شخص با توجه به نوع شرکت به دو نوع مسئولیت تضامنی ومسئولیت نسبی تقسیم می شود که درمبحث انواع شرکت های شخص به آنها اشاره خواهد شد.
ب) اهمیت شخصیت شرکاء :
درشرکت های شخص، شخصیت شرکاء ازاهمیت بسیاری برخورداراست به طوری که ملاک اعتبارشرکت بیشتر از سرمایه، شخصیت شرکاء می باشد. بنابراین به هرمیزان شرکای شرکت ازشخصیت قابل قبولی برخوردارباشند اعتبارشرکت بیشترمی شود اگرچه ازحیث سرمایه نقدی ازکمیت بیشتری برخوردارنباشد.
اهمیت شخصیت شرکاء هم ازجهت رابطه شرکاء با اشخاص ثالث وهم دررابطه شرکاء با یکدیگر قابل توجه است.اهمیت شخصیت شرکاء دررابطه با اشخاص ثالث مبتنی برمسئولیت نامحدود شرکاء وحق مراجعه طلبکاران به شرکاء می باشد. بدین معنی که چون طلبکاران در صورتی که نتوانند مطالبات خود را ازشرکت وصول نمایند، حق مراجعه به شرکای شرکت را دارند لذا برای آنها مهم است که شریک شرکت از نظرشخصیتی چگونه شخصیتی است مثلاً ازنظرمالی، شخص متمکن ومتولی می باشد یا ازنظر مالی وضعیت مناسبی ندارد یا ازنظراخلاقی توجه به حقوق مردم و طلبکاران دارد و آیا شخصی است که خود را درقبال بدهی های شرکت به اشخاص ثالث مسئول می داند یا نه؟
اما اهمیت شخصیت شرکاء درارتباط با یکدیگرازاین جهت است که مسئولیت تضامنی که سنگین ترین مسئولیت می باشد اقتضاء می کند اشخاصی که به عنوان شریک در شرکت قرارمی گیرند نسبت به هم آشنایی داشته وبه یکدیگر اعتماد کامل داشته باشند و برهمین اساس دراین شرکت ها، هیچ یک ازشرکاء نمی تواند بدون رضایت شرکای دیگر سهم الشرکه خود را به دیگری انتقال دهد( ماده ۱۲۸ و ۱۸۹ ق.ت). نکته قابل توجه درمورد شخصیت شرکاء، معیارو ملاک آن می باشد.آیا معیارسنجش شخصیت شرکاء عبارت ازمیزان دارایی و اموال شریک است؟ تا هرشخص ازدارایی بیشتری برخوردارباشد ازشخصیت بهتری نیز بهره مند گردد یا باید معیاردیگری را نیزدرنظر گرفت؟
به نظرمی رسد اگرچه امکانات مالی شریک درتوجه اشخاص ثالث و حتی خود شرکاء به شخصیت او مؤثراست اما دراین خصوص باید به معیارهای اخلاقی نیز توجه نمود که شخص مزبوربه هرمیزان از ارزش های اخلاقی برخوردار بوده و به آنها خو گرفته باشد می تواند بیشتر قابل اعتماد باشد مانند: شخصی که احترام به حقوق اشخاص ثالث را برای خود فرض دانسته و خود را درقبال بدهی های شرکت به آنها مسئول می شناسد وتمام سعی خود را درجهت پرداخت آنها به کارمی گیرد.
توجه به ارزش های اخلاقی حتی ازتوجه به ارزش های مالی بیشتراثرگذاربوده به طوری که درزندگی اجتماعی اشخاص درتزاحم انتخاب بین اشخاص خو گرفته با دارایی کم واشخاص متمکن بدون تخلق به اخلاق مانند انسان های کلاهبردارومرتکبین رشوه گیری، اختلاس وخیانت درامانت، اشخاص دسته اول را انتخاب می کنند. بنابراین اخلاق حرفه ای درحقوق تجارت نیزکارسازبوده وتجارت مبتنی براخلاق می تواند اعتمادهای عمومی را به قشر تاجر افزون نماید.
• انواع شرکت های شخص :
همان طورکه بیان گردید مسئولیت نامحدود شرکای شرکت های شخص به دو صورت تضامنی و نسبی در قانون تجارت مقرر گردیده است. قانونگذاردرمواد ۱۱۶ تا ۱۴۰ قانون تجارت به بیان مفهوم شرکت تضامنی و احکام آن پرداخته است ودرمواد ۱۸۳ تا ۱۸۹ شرکت نسبی تعریف نموده است واحکام آن را ذکرنموده است که درادامه برای روشن شدن فرق مسئولیت تضامنی ومسئولیت نسبی به چند مورد اشاره می شود.
مورد اول توجه به تعریف این دونوع شرکت می باشد. ماده ۱۱۶ق.ت شرکت تضامنی را اینگونه تعریف نموده است : شرکت تضامنی شرکتی است که درتحت اسم مخصوصی برای امورتجاری بین دو یا چند نفربا مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگردارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هریک ازشرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.هرقراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد درمقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
درماده ۱۸۳ ق.ت شرکت نسبی اینگونه تعریف شده است : شرکت نسبی شرکتی است که برای امورتجارتی درتحت اسم مخصوص بین دویا چند نفرتشکیل و مسئولیت هریک ازشرکاء به نسبت سرمایه ای است که درشرکت گذاشته.
مورد دوم این است که ازتوجه به دو تعریف فوق روشن می شود که میزان سهم شریک درشرکت تضامنی تأثیری در مسئولیت او درقبال تعهدات و بدهی های شرکت ندارد و برهمین اساس طلبکاران شرکت بدون توجه به میزان سهم هرشریک می تواند تمام مطالبات خود را ازهریک ازآنان منفرداً یا ازمجموع آنان متضامناً وصول نماید.
مانند اینکه شرکت تضامنی از دو شریک تشکیل شده باشد که یکی ازآنها فقط ۱% سهم الشرکه را دراختیارداشته و دیگری ۹۹% سهم الشرکه را دارا باشد‌.
برخلاف شرکت های تضامنی، درشرکت های نسبی میزان سهم شریک درشرکت تأثیرمستقیمی درمیزان مسئولیت او درقبال طلبکاران شرکت دارد و طلبکاران شرکت فقط به نسبت سهم او درشرکت می توانند طلب های خود را ازاو مطالبه نمایند. بنابراین اگر شریکی درشرکت نسبی فقط ۱% سهیم باشد طلبکارفقط ۱% از طلب های خود را می تواند از شریک مزبور وصول نماید.
مورد سوم این است که درشرکت های تضامنی، شریکی که طلب طلبکاران شرکت را پرداخت نموده می تواند به نسبت سهم هرشریک به آنها مراجعه نماید. برهمین اساس مسئولیت شرکای شرکت تضامنی درقبال اشخاص ثالث نسبت به بدهی های شرکت تضامنی بوده ولی درروابط فی ما بین خود نسبی است. البته باید توجه کرد که مسئولیت تضامنی شرکاء یک قاعده آمره بوده وهرگونه توافق برخلاف آن به موجب ماده ۱۱۶ ق.ت لغو و کان لم یکن می باشد و چنین توافقی درمقابل اشخلص ثالث قابل استناد نمی باشد ولی مسئولیت نسبی که درروابط شرکاء با یکدیگرحاکم است قاعده آمره نبوده و می توان برخلاف آن تراضی و توافق نمود.
برخلاف شرکت های تضامنی، در شرکت نسبی هیچ شریکی بعد ازپرداخت بدهی های شرکت حق مراجعه به شرکای دیگر شرکت را نخواهد داشت. زیرا فرض این است که شریک مزبور فقط به نسبت سهم خود از طلب طلبکار را پرداخت نموده است.
پرسش قابل طرح دراین مورد این است که اگر یکی از شرکاء درشرکت نسبی همه طلب طلبکاررا پرداخت نموده باشد می تواند به نسبت سهم هرشریک به آنها مراجعه نماید؟
قانون تجارت دراین مورد حمکی مقرر نکرده است و با توجه به قواعد عمومی حاکم برایفای دین باید گفت که وی حق مراجعه به شرکای دیگررا نخواهد داشت مگر در صورتی که با اذن آنها اقدام به پرداخت همه بدهی شرکت نموده باشد. زیرا عمل وی درواقع یکی ازمصادیق ایفای دین ازجانب غیرمدیون می باشد که به موجب ماده ۲۶۷ ق.م، چنین ایفایی جایز بوده و موجب سقوط ذمه ( ضمانت،عهده) شرکای دیگرشرکت می گردد ولی اگر کسی که دین دیگری را ادا می کند ازجانب مدیون اجازه پرداخت نداشته باشد حق رجوع به او را نخواهد داشت.
مورد چهارم این است که درهیچ یک ازشرکت های تضامنی و نسبی، طلبکاران شرکت قبل از انحلال شرکت حق مراجعه به شرکای شرکت را ندارند و فقط بعد ازانحلال و اتمام تصفیه امورشرکت، اگر قسمتی ازطلب آنها وصول نشده باشد می توانند به شرکای شرکت مراجعه و طلب خود را مطالبه نمایند.

ویژگی ها و انواع شرکت های شخص

ثبت شرکت در ایتالیا

ایتالیا، کشور بزرگی است که در جنوب اروپا قرار دارد. رم پایتخت ایتالیا به عنوان پایتخت امپراطوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود. ایتالیا به همراه یونان از پایه گذاران غرب به شمار می روند. به این علت این کشور بیشترین تعداد آثار ثبت شده در میراث جهانی یونسکو را در سطح دنیا دارا است و یادمان های تاریخی و آثار باستانی تقریباً در تمام نقاط ایتالیا پراکنده اند. این کشور همچنین به تنوع خوراک، برندهای مد، اتومبیل های گران قیمت مسابقه ای و موتور سیکلت ها، تنوع فرهنگی گویشی، کوه ها و دریاچه های بی نظیر به خصوص در دامنه های آلپ، سواحل زیبا و مردم خونگرم مشهور است.

از جمله مهم ترین صنایع این کشور می توان به صنایع فلزکاری، ماشین آلات، شیمیایی، وسایل نقلیه، مواد غذایی، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ افزار اشاره نمود. 
گندم، جو، سیب زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی نیز مهم ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می دهد. 
ایتالیا دارای تاریخی بسیار غنی از تماس ها و تبادلاتی می باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاسته است. توریسم در عمل یکی از مهم ترین منابع اقتصادی ایتالیا به شمار می رود که حدود زیادی از تولید داخلی را به خود اختصاص داده است و این به معنای آن است که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد.
• ثبت شرکت در ایتالیا :
ایتالیا از جمله کشورهایی است که از امر سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار دراین کشوراستقبال می کند، در این صورت افراد می توانند جهت راه انداختن کسب کار در این کشور شرکت خود را به ثبت برسانند. و از مزایای ثبت شرکت در کشور ایتالیا بهره مند گردند.
• برخی از مزایای ثبت شرکت در ایتالیا :
_ مالکیت صد درصد بدون نیاز به شریک محلی.
_ امکان درخواست اقامت دائم پس از سه سال.
_ افتتاح حساب شرکتی و شخصی.
_ امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا.
_ دسترسی به تمام نواحی اروپای شنگن برای مسافرت، تجارت واقامت طولانی.
_ امکان درخواست پاسپورت ۵ سال پس از اخذ اقامت دائم.
_ استفاده ازعلامت تجاری اروپایی.
_ قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا.
• انواع ثبت شرکت در کشور ایتالیا : 
شرکت هایی که بیشتر در ایتالیا به ثبت می رسند عمدتاً در شش نوع می باشند که عبارتند از:

• تعاونی
• مشارکت کلی
• مشارکت محدود
• مشارکت محدود به واسطه سهام
• ثبت شرکت با مسئولیت محدود(srl)
• ثبت شرکت سهامی (spa)

تعاونی: این نوع از شرکت اساساً برای تجارت های بزرگ طراحی شده است و حداقل تعداد دو نفر سهامدار لازم است و حداقل سرمایه لازم برای هر نفر 120,000 یورو می باشد. در این شرکت، سرمایه به سهام تقسیم می شود که می تواند در بازار سهام اظهار شود.
ظرفیت و مشارکت کلی: در نوع شرکت باید حداقل تعداد دو نفر یا دو شخص حقوقی یک قرارداد را تحت نام یک شرکت به امضاء برسانند و هیچ سرمایه اندکی هم مورد نیاز نیست، به این صورت است که یک مشارکت کلی وجود دارد و همه اعضاء با مسئولیت کامل می باشند.
مشارکت محدود: شرکتی است که در آن حداقل یک نفر باید محدود شود با مسئولیت محدود و یک نفر با مسئولیت کامل برای تعهدات شرکت، کلی است.
مشارکت محدود به واسطه سهام: دراین شرکت تعداد دو نفر یا بیشترعضو دارند، این نوع شرکت شباهت زیادی به مشارکت محدود دارد.
شرکت با مسئولیت محدود: برای تأسیس این نوع شرکت حداقل مبلغ ده هزار یورو لازم است. در این شرکت سهامداران بر اساس سهم خود مسئولیت دارند و سرمایه ها تقسیم به آورده می شوند.
شرکت سهامی: حداقل تعداد سرپرست در این نوع شرکت یک نفر و حداقل سرمایه شرکت مبلغ ۱۲۰،۰۰۰یورو می باشد و این نوع شرکت شکل اصلی شرکت های متوسط و بزرگ در ایتالیا محسوب می شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در ایتالیا :
- اساسنامه شرکت و سهام و سرمایه شرکت.
- ارائه مدارک هویتی اعضای هیأت مدیره.
- ارسال فرم مالیاتی تکمیل شده، واسکن مدارک به پیوست فرم مربوطه به صورت آنلاین.
- ارائه فرم درخواست ثبت شرکت و مدارک هویتی به اتاق بازرگانی ایتالیا.
- فرم مالیاتی و سرمایه شرکت.
- ارائه فرم های بیمه کارکنان شرکت.

ثبت شرکت در ایتالیا

تفاوت شرکت های هلدینگ با شرکت های سرمایه گذاری در چیست؟

شرکتی است که در آن هیچ گونه عملیات، فعالیت یا هر کسب و کار فعال دیگری انجام نمی شود و این شرکت صرفا مالک دارایی ها می باشد.
معنا و مفهوم هلدینگ در دنیا تقریبا از 5 دهه گذشته آغاز و با ظهور صنایع در ایران نیز شکل گرفته است، در این نوشتار به تفاوت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ ها در ایران می پردازیم.
• تاریخچه هلدینگ :

Holding، کلمه ای لاتین بوده و بعد از دهه 1970 معنای واقعی خود را به دست آورده و از آنجا شروع شد که در دهه 1960 تعدادی از شرکت های آمریکایی موقعیت های خوبی کسب کردند، ولی وضع مالی جمعی دیگر از آنها به شدت رو به زوال گذاشت. شرکت جنرال الکتریک در دهه 70 برای مقابله با رشد بی سود و مشکلات دیگری که ضمن برنامه ریزی با آن مواجه می شد، شیوه ای را ابداع کرد. این شرکت 170 واحد خود را به 49 بخش سازمان دهی کرد و این گروه ها زیر نظر ده مدیر ارشد خود به تنهایی پاسخگوی مدیر عامل بودند، فعالیت می کردند. در این زمان هلدینگ متولد شد. بر این اساس هر صنعت یا قلمرو راهبردی کسب و کار بر اساس ماهیت آن و میزان همبستگی با هم تحت پوشش یک مدیریت قرار می گیرند تا بتوانند با یکدیگر به هم افزایی مناسب کاری دست یابند، منظور از قابل مدیریت بودن، میزان حق حاکمیت شرکت هلدینگ بر آن صنعت است که بیشتر بر اساس میزان سهام و مالکیت تعیین می شود، اما حاکمیت شرکتی را در بر دارد یا به زبان ساده تر، سهام اکثریت را در اختیار دارد.
• شرکت های سرمایه گذاری:
شرکت های سرمایه گذاری (Investment Company) اصولا به قصد مدیریت مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلند مدت در خرید سهام ندارند. به محض آن که سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند، سهام یک شرکت را می فروشند و سهام شرکت های دیگر را می خرند یا در صورتی که در چشم انداز کوتاه مدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت. این نوع شرکت های سرمایه گذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری کنند. در حال حاضر، اکثر شرکت های سرمایه گذاری در ایران هم زمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه گذاری را دارند. شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکت های تابعه با شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه گذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه نا همگونی از فعالیت ها موجب می شود که انرژی مدیریت شرکت ها مصروف مسائلی شود که هم جنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفه ای هم در یک بخش به سختی ایجاد می شود.
• تفاوت میان شرکت های هلدینگ و سرمایه گذاری :
1- هلدینگ ها شرکت هایی هستند که به قصد اداره مستقیم شرکت های زیر مجموعه به خرید یا سرمایه گذاری در سهام آن ها اقدام می کنند. اما شرکت های سرمایه گذاری بنا بر قاعده رایج علاقه ای که به حضور در اداره شرکت های زیر مجموعه ندارند و با داد و ستد سهام شرکت های حاضر (بورسی یا غیر بورسی) در سبد دارایی خود سعی می کنند که برای سهامداران خود اصطلاحا سود می سازند.
2- مراحل به ثبت رساندن شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ همانند هم هستند اما در میزان سرمایه اولیه با هم تفاوت دارند، به طوریکه حداقل سرمایه لازم برای تشکیل شرکت هلدینگ طبق مصوبه سازمان بورس و اوراق بهادار به شرح ذیل می باشد:
الف) هلدینگ از نوع سهامی خاص: پنجاه میلیارد ریال
ب) هلدینگ از نوع سهامی عام: یکصد میلیارد ریال
اما شرکت های سرمایه گذاری در قالب شرکت های خاص به ثبت می رسند و سرمایه اولیه یک میلیون ریال است.
3- هدف شرکت های هلدینگ از خرید سهام شرکت ها کنترل آن ها است، در صورتی که هدف شرکت های سرمایه گذاری از خریدن سهام شرکت ها تنها دریافت سود است و دخالتی در اداره شرکت ها ندارند.
4- شرکت های سرمایه گذاری اصولا اگر سهام دارای سود خوبی باشند،به فروش می رسانند و نگه نمی دارند، اما شرکت های هلدینگ اصولا سهام را جز در مواقع خاصی، به فروش نمی رسانند.

تفاوت شرکت های هلدینگ با شرکت های سرمایه گذاری 

وظایف و اختیارات هیات مدیره در شرکت تعاونی

هیات مدیره، جز در مواردی که اتخاذ تصمیم درباره آن ها در صلاحیت مجامع عمومی قرار دارد با رعایت قوانین و مقررات جاری و اساسنامه، صلاحیت اداره امور تعاونی را داراست. وظایف و اعمال اختیارات هیات مدیره به صورت جمعی صورت می گیرد، زیرا وظایف و اختیارات را قانون به هیات مدیره تکلیف و تفویض کرده است، نه به اعضای آن برای اینکه اقدامات هیات مدیره، جمعی باشد، لازم است در جلسه رسمی هیات مدیره با اکثریت مقرر(اکثریت مطلق اعضای حاضر) درباره آن ها تصمیم گیری شود و در صورت جلسه مربوطه قید گردد. هیچ یک از اعضای هیات مدیره حق ندارد از اختیارات هیات مدیره به صورت فردی استفاده کند یا منفردا به امری که مربوط به وظایف هیات مدیره است اقدام نماید، مگر در موارد خاص که با تصویب هیات مدیره به صورت کتبی، اختیاراتی به وی داده شده باشد، هر گاه عضو هیات مدیره، بدون داشتن اختیارات لازم اقدامی کند، این امر در مقابل اشخاص ثالث معتبر خواهد بود، زیرا ظاهرا عضو هیات مدیره در اقدام خود، ماذون از طرف هیات مدیره است و معقول و معمول نیست که اشخاص ثالث در هر مورد ماذون بودن عضو مذکور را جویا شوند، لذا هر گاه عضو هیات مدیره بدون داشتن اختیار لازم، اقدامی کند که از آن حقی برای دیگران نسبت به شرکت تعاونی یا تکالیفی برای شرکت در برابر این اشخاص ایجاد شود، شرکت تعاونی و هیات مدیره مسئول آن خواهند بود و نمی توانند به استناد به اینکه عضو هیات مدیره بدون داشتن اختیار اقدام کرده است، از آن معاف شوند، لیکن عضو مذکور در برابر هیات مدیره مسئول است و هیات مدیره می تواند برای جبران زیان وارده به وی رجوع کند. نمایندگی یا وکالتی که هیات مدیره برای انجام کاری به عضوی واگذار کرده است قابل واگذاری به غیر نیست، مگر اینکه در این مورد از طرف هیات مدیره وکیل در توکیل غیر باشد. در همین زمینه قانون، وظایف و اختیارات هیات مدیره را به شرح ذیل تعیین می کند.
1- دعوت از مجمع عمومی عادی و فوق العاده
2- اجرای اساسنامه و تصمیمات مجامع عمومی و سایر مقررات مربوطه
3- تعیین و نصب، عزل و قبول استعفای مدیر عامل و نظارت بر کارهای وی و پیشنهاد میزان حقوق و مزایای مدیر عامل و آیین نامه مربوط به وظایف و اختیارات وی به مجمع عمومی عادی برای تصویب
4- قبول درخواست عضویت داوطلبان
5- اخذ تصمیم درباره انتقال سهام به اعضاء به یکدیگر
6- دریافت استعفای هر یک از اعضای هیات مدیره (قبول استعفای جمعی اعضاء هیات مدیره در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است).
7- نظارت بر هزینه های جاری شرکت تعاونی و رسیدگی به حساب ها و ارائه نتایج آن به بازرس یا بازرسان و تسلیم به موقع گزارش های مالی و ترازنامه و حساب سود و زیان به مجمع عمومی عادی
8- توضیح در خصوص ترازنامه
9- تهیه و تنظیم طرح ها، برنامه و بودجه و سایر پیشنهادها و تسلیم آن ها به مجمع عمومی عادی برای اخذ تصمیم
10- تعیین نماینده از بین اعضاء شرکت تعاونی برای حضور در جلسات مجامع عمومی اتحادیه های تعاونی و شرکت هایی که شرکت تعاونی در آن عضویت و مشارکت دارد.
11- تهیه دستورالعمل های داخلی شرکت تعاونی و تقدیم آن به مجمع عمومی عادی برای تصویب
12- تعیین نماینده یا وکیل با حق توکیل به غیر در دادگاه ها، مراجع قانونی و سایر سازمان ها
13- تعیین و معرفی صاحبان امضای مجاز (یک یا دو نفر از اعضاء هیات مدیره به همراه مدیر عامل) برای امضاء قراردادها و اسناد تعهدآور
14- انجام سایر اموری که به موجب قانون یا اساسنامه و سایر مقررات بر عهده هیات مدیره گذاشته شده است، از جمله پیشنهاد اخراج عضو به مجمع عمومی عادی (موضوع ماده 13 قانون بخش تعاونی)
15- اولین هیات مدیره مکلف است ظرف مدت یکماه از تاریخ برگزاری اولین مجمع عمومی عادی برای ثبت شرکت در مراجع ذی صلاح اقدام نماید.
16- هیات مدیره با تصمیم اکثریت اعضاء برای تشکیل مجامع عمومی دعوت به عمل می آورد، ولی لازم به ذکر است که دعوت مجامع عمومی از اختیارات مطلقه هیات مدیره نیست و وزارت تعاون و بازرسان نیز در مواردی می توانند از اعضاء برای تشکیل مجامع عمومی دعوت کنند.
17- اجرای تصمیمات مجامع عمومی بر عهده هیات مدیره است؛ زیرا مجمع عمومی، رکن «تصمیم گیرنده» و هیات مدیره رکن «اداره کننده» است. هیات مدیره مکلف است مقررات قانونی و اساسنامه شرکت و مصوبات مجامع عمومی را در اداره امور شرکت رعایت نمایند و در این چهارچوب مدیریت کند.
18- انتخاب مدیرعامل بر عهده هیات مدیره است، در واقع هیات مدیره مکلف به انجام این امر است، هیات مدیره می تواند مدیر عامل را عزل کند. در این صورت چون شرکت تعاونی باید مدیر عامل داشته باشد، هیات مدیره مکلف است مدیر عامل را برای شرکت تعیین کند. هر گاه مدیر عامل استعفاء دهد، قبول آن با هیات مدیره است، به طور کلی اخذ تضمین از مدیر عامل و ابواب جمعی وی و کارکنان، از وظایف هیات مدیره است. ضوابط و معیارهای لازم برای میزان این تضمین و میزان حقوق و مزایای مدیرعامل و کارکنان و نیز آیین نامه مربوط به وظایف و اختیارات مدیرعامل را هیات مدیره برای تصویب به مجمع عمومی عادی پیشنهاد می کند.
19- قبول درخواست عضویت از داوطلبان جدید و تصمیم گیری درباره آن ها با ملحوظ داشتن شرایطی که برای عضویت شرکت تعاونی در قانون و اساسنامه شرکت مقرر است در صلاحیت هیات مدیره است، علاوه بر آن، هیات مدیره برای قبول عضو جدید باید مقدورات و ظرفیت شرکت را مراعات کند. بررسی وجود شرایط عضویت در بدو تاسیس شرکت تعاونی بر عهده هیات موسس است.
20- اخراج عضو، جزو اختیارات هیات مدیره نیست و این امر در صلاحیت مجمع عمومی عادی است. اخراج عضو موکول به شرایطی است که در قانون مقرر شده است. هیات مدیره با ارائه دلایل و تحقق شرط لازم می تواند اخراج عضو را از مجمع عمومی عادی درخواست کند.
21- اعضای شرکت تعاونی می توانند سهم خود را به اعضای همان شرکت انتقال دهند. این انتقال با موافقت هیات مدیره میسر است، و هیات مدیره باید در تصمیم گیری درباره آن منع مصرح در آیین نامه مربوطه را دایر بر اینکه میزان سهام هیچ یک ار اعضاء نباید بیش از «15%» کل سرمایه شرکت باشد مراعات کند.
22- هیات مدیره باید بر هزینه های جاری تعاونی نظارت تامه داشته باشد و این نظارت غالبا استصوابی است. توضیح اینکه، نظارت عبارت است از مراقبتی که ناظر بر اقدام به عملی می کند و به دو صورت است: «استصوابی و اطلاعی»
نظارت استصوابی؛ ناظر بر اقدام به عملی و تصویب آن قبل از اقدام است. در نظارت استصوابی، اقدام به عمل موکول است به موافقت ناظر به نحوی که بدون کسب این موافقت، نباید هیچ گونه اقدامی صورت بگیرد. در نظارت اطلاعی، ناظر بر اقدام به عملی اطلاع دارد ولی موافقت وی لازمه آن عمل نیست.
23- رسیدگی به حساب ها و تهیه گزارش های مالی و نیز ارائه گزارش مربوط به هزینه های جاری و نتایج حاصل از رسیدگی به حساب ها به بازرس یا بازرسان و ارائه گزارشات لازم به مجمع عمومی، از وظایف هیات مدیره است.
24- تهیه و تنظیم بودجه، طرح ها و برنامه ها و هزینه عملیات در سال بعد و ارائه آن ها به بازرس یا بازرسان نیز از وظایف هیات مدیره است، علاوه بر آن هیات مدیره، بودجه تنظیمی و هزینه های پیش بینی شده و طرح ها و برنامه های مذکور را باید برای تصویب به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.
25- هیات مدیره باید از بین اعضای شرکت تعاونی، نماینده ای برای حضور در جلسات مجامع عمومی شرکت های تجارتی و اتحادیه های تعاونی که شرکت تعاونی در آن ها مشارکت یا عضویت دارد تعیین و معرفی کند. هیات مدیره، عندالاقتضاء باید گزارشی درباره تغییرات حاصل در سرمایه در دوره مالی قبل و گزارشی در خصوص میزان مبلغ مربوط به بازپرداخت قیمت سهام اعضایی که از شرکت تعاونی خارج شده اند به مجمع عمومی عادی ارائه دهند.
26- تهیه دستورالعل داخلی و پیشنهاد آن برای تصویب به مجمع عمومی عادی، تعیین نماینده یا وکیل با حق توکیل به غیر برای حضور در سازمان ها یا اقامه دعاوی شرکت تعاونی یادفاع از شرکت در دادگاه ها و تعیین صاحبان امضای مجاز برای امضای قراردادها و اسناد مربوط به شرکت، از دیگر وظایف و اختیارات هیات مدیره است.
27- هیات مدیره می تواند برای سرمایه گذاری یا به کار انداختن وجوه مازاد بر نیاز شرکت به طریقی که مجمع عمومی عادی تصویب می کند اقدام کند، و نیز می تواند با تصویب این مجمع، برای اجرای برنامه های مصوب و توسعه عملیات و رفع تنگناهای مالی به استقراض و تحصیل اعتبار و دریافت قرض الحسنه و غیره روی آورد. پس از تصویب مجمع عمومی سالانه، مراقبت در کسر مبالغ مربوط به ذخیره قانونی و اندوخته احتیاطی و منظور کردن آن در حساب های مربوط و کسر مبلغ راجع به حق تعاون و آموزش و واریز آن به صندوق تعاون از وظایف هیات مدیره است. هیات مدیره می تواند عندالاقتضاء طرح ادغام شرکت را برای تصمیم گیری به مجمع عمومی فوق العاده پیشنهاد کند. (علاوه بر هیات مدیره بازرس یا بازرسان و حداقل یک سوم اعضای شرکت تعاونی می توانند ادغام آن را به مجمع عمومی فوق العاده پیشنهاد کنند).
28- ارسال اظهارنامه مالیاتی و ترازنامه و حساب سود و زیان سال متکی به دفاتر قانونی شرکت تعاونی، حداکثر تا آخر تیرماه هر سال به حوزه مالیاتی مربوط و پرداخت مالیات متعلقه از وظایف هیات مدیره است.
29- هیات مدیره می تواند قسمتی از اختیارات خود را با اکثریت سه چهارم آراء به مدیر عامل تفویض کند، توضیح اینکه هیات مدیره می تواند قسمتی از اختیارات خود را به مدیر عامل واگذار کند نه همه آن ها را. اکثریت «سه چهارم» نسبت به همه اعضای هیات مدیره است، نه اعضای حاضر در جلسه رسمی. معاملات هر یک از اعضای هیات مدیره با شرکت تعاونی مربوط، تابع مقررات وضوابطی است که در چهارچوب دستورالعمل وزارت تعاون به تصویب مجمع عمومی عادی می رسد. هیچ یک از اعضای هیات مدیره نمی تواند سمت بازرسی یا مدیریت عامل و یا عضویت هیات مدیره شرکت تعاونی دیگری با موضوع و فعالیت مشابه را بپذیرد. رسیدگی و تصمیم گیری درباره گزارش بازرس یا هر یک از بازرسان در مورد تخلفات هیات مدیره، بر عهده مجمع عمومی فوق العاده است.
وزارت تعاون در صورت احراز تخلف در اداره امور شرکت تعاونی می تواند مراتب را به دادگاه اعلام کند. دادگاه موظف است خارج از نوبت به موضوع رسیدگی کند و در صورتی که در رسیدگی مقدماتی، تخلف هیات مدیره احراز شود، حکم تعلیق مدیران شرکت تعاونی را صادر کند، در این صورت وزارت تعاون موظف است به طور موقت افرادی را برای تشکیل مجمع عمومی عادی و انتخاب هیات مدیره جدید منصوب کند.
30- اعضای هیات مدیره، مدیر عامل و بازرسان نسبت به تخلفاتی که در انجام وظایف خود مرتکب می شوند از قبیل ارتشاء اختلاس، کلاهبرداری، خیانت در امانت، تدلیس، تصرف غیر قانونی در اموال دولتی و ورشکستگی به تقصیر و تقلب، طبق قواعد عمومی مربوط به مسئولیت مدنی و کیفری، مسئول هستند.

وظایف و اختیارات هیات مدیره در شرکت تعاونی

شرایط و مدارک ثبت برند لبنیات

لبنیات به آن دسته از مواد غذایی گفته می شود که از شیر به دست می آیند. شامل ماست ، پنیر ، دوغ ، کشک ، خامه و ... 
این گروه از مواد غذایی، ارزش غذایی زیادی دارند به طوری که تقریباَ تنها گروه از مواد غذایی اند که با مصرف آن ها قسمت اعظم نیازهای بدن برآورده می شود.

با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله به بررسی ثبت برند لبنیات می پردازیم. شایان ذکر است شما عزیزان می توانید در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این زمینه با همکاران ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما در این مرکز، با سال ها تجربه ، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.

• مزایای ثبت برند لبنیات چیست ؟

ثبت برند باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد. 
همچنین ، ثبت برند به مصرف کنندگان نیز امکان انتخاب می دهد، بدین صورت که ثبت برند تضمین می کند مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند .مشتری به محض ملاحظه ی علامت می داند که این محصول متعلق به کارخانه یا تجارتخانه ای است که مورد اعتماد او می باشد.و بدین ترتیب، با ثبت برند شرایط سالمی برای مصرف کنندگان به وجود می آید . 
از جمله سایر مزایای ثبت برند عبارت است از :
- برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
- شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
- ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
- ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.
- جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی است .
- اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
- ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
- ثبت برند می تواند برای سهامداران ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
- می توان تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده را به شرکت های ثالث داد که می تواند مبنبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.

• ثبت برند مواد غذایی اختیاری است یا اجباری ؟

به موجب تبصره 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب اول تیرماه 1310 ثبت علامت در ایران اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد ولی ماده 2 اضافه می کند : " حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد ".
بنابراین موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را الزامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. یکی از مواردی که دولت ثبت آن را اجباری دانسته است، برند مواد غذایی است. تصویب نامه ای که در اردیبهشت ماه 1328 به تصویب هیئت وزیران رسیده است ثبت علامات مربوط به اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی را که ذیلاَ شرح داده می شود اجباری نموده است :
الف- داروهای اختصاصی ( اسپسالیته ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پرشک یا بدون آن مصرف می شود. 
طبق تبصره ماده 5 آیین نامه داروهای اختصاصی ( اسپسیالیته ) عبارتست از تمام اجناس دارویی یا طبی که برای استعمال داخلی یا خارجی انسان یا حیوانات اهلی به کار می رود و نام و ترکیب و تعریف آن ها غیر از چیزی است که اسم معمولی این اجناس در کوکس ها یا در اصطلاحات دارویی به تصدیق وزارت بهداری باشد یا فرمول حقیقی آن در روی برچسب نوشته نشده باشد و در بسته یا پاکت یا جعبه یا بطری به فروش برسد. 
ب- مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشند مانند کنسرو مواد غذایی، آردهای مخصوص ، چای های مختلف ، کاکائو ، شکلات ، آب نبات ، پنیر ، شیر ، مربا ، ترشی ، کره و روغن های مختلف و غیره. 
ج- آب های معدنی یا گازدار، شربی ، آب های میوه و انواع نوشابه ها که در تحت اسم و ظروف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود. 
د- لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود. مانند صابون، خمیر ، محلول ، عطریات و ادوکلن و غیره.

• ثبت برند لبنیات واجد چه شرایطی است ؟

علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:"در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"

• جهت ثبت برند لبنیات چه مدارکی لازم است ؟

1- مدارک مثبت هویت متقاضی 
الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط 
6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
دوره ی حمایت از علامت تجاری ده سال است که می توان آن را به دفعات نامحدود با پرداخت هزینه های پیش بینی شده در مقررات تمدید نمود .
ثبت شرکت کارا
{ مجری ثبت انواع علائم تجاری }

شرایط و مدارک ثبت برند لبنیات

شرایط و مدارک ثبت شرکت مهندسی

مهندسی روش و حرفه کاربرد علوم فنی می باشد که با استفاده از قوانین طبیعت و منابع فیزیکی به ساخت و طراحی مواد، ساختارها، ماشین ها،ابزار و سیستم ها و یا پردازش ها می انجامد.
شخصی که در رشته مهندسی تحصیل کرده است را مهندس می نامند.

• عنوان مهندسی و یا فنی مهندسی :
شرکت هایی که قصد به ثبت رسیدن در زمینه مهندسی و فنی مهندسی را دارند باید حداقل یک نفر از موسسین شرکت دارای مدرک مهندسی یا فنی مهندسی باشد. با ارائه این مدرک افراد می توانند در نام شرکت خود از واژه مهندسی یا فنی و مهندسی استفاده نمایند.
• عنوان مهندسین :
استفاده از واژه مهندسین به این معنی است که شرکت دارای بیش از یک مهندس است و هنگام ثبت شرکت ارائه بیش از یک مدرک مهندسی الزامی است.
• عنوان گروه مهندسی :
برای استفاده ازعبارت گروه مهندسین،در نام شرکت باید همه موسسین شرکت دارای مدرک مهندسی مرتبط با موضوع شرکت باشند.
• شرایط و مدارک لازم جهت ثبت شرکت مهندسی :
این شرکت را می توان در قالب سهامی خاص ویا با مسئولیت محدود به ثبت رساند. در ذیل، به بررسی شرایط و مدارک ثبت شرکت مهندسی می پردازیم.
• شرایط ثبت شرکت مهندسی سهامی خاص :
- حداقل 3 نفر عضو+2 نفر بازرس
- حداقل 1.000.000 ریال سرمایه
- حداقل 35% سرمایه نقداَ پرداخت شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت مهندسی سهامی خاص عبارت است از:
1- کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
2- اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
3- امضای اقرارنامه
4- اخذ مجوز در صورت نیاز به صدر مجوز 
5- تنظیم کالتنامه رسمی جهت اخذ مجوز
شرایط ثبت شرکت مهندسی با مسوولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
- حداقل 2 نفر عضو
- حداقل 1.000.000 ریال سرمایه
- تعهد یا پرداخت کل سرمایه
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت مهندسی با مسوولیت محدود عبارت است از:
1- کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
2- امضای اقرارنامه
3- اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید. 
ثبت شرکت کارا، با بهره گیری از متخصصان کارا و توانمند آماده ارائه ی خدمات به شما متقاضیان عزیز می باشد.

مدارک ثبت شرکت مهندسی

ثبت شرکت کسبه جزء

پیش از هر چیز ، لازم دانستیم به مناسبت موضوع ، راجع به کسبه جزء توضیحاتی ارائه نماییم و سپس وارد بحث اصلی شویم.شایان ذکر است شما عزیزان، در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما در این مرکز، با سال ها تجربه، آماده ی ارائه خدمات به شما عزیزان می باشند.

• کسبه جزء تاجر به شمار می آیند .

تاجر در لغت به معنای بازرگان ، سوداگر و کسی که برای سود بردن خرید و فروش کند می باشد. در حقوق تجارت، به موجب ماده اول قانون تجارت، " تاجر کسی است که شغل معمولی خود را معاملات تجاری قرار بدهد ". چون معاملات جمع معامله به معنای دادوستد است، لذا بنابراین تعریف، کسی عنوان تاجر پیدا می کند که اولاَ ، دادوستدهای تجاری انجام دهد. ثانیاَ ، دادوستدهای تجاری، شغل عادی او باشد. علاوه بر آن لازم است که دادوستدها ، به نام و به حساب خود وی انجام شود. از کلمه شغل که به معنای حرفه، کسب و پیشه و صنعت و کاری است که شخص در زندگی برای خود انتخاب می کند، معلوم می گردد که شرط تاجر محسوب شدن شخص، تکرار دادوستدهای تجاری است و عرفاَ نیز کسی که کاری را به ندرت و گه گاه انجام دهد، شاغل به آن شناخته نمی شود. لازم نیست مبادرت به معاملات تجاری، شغل اصلی شخص باشد تا وی تاجر شناخته شود. مانند این که شغل اصلی و منبع مهم درآمد کسی، کشاورزی باشد و ضمناَ به عنوان شغل دوم به انجام معاملات تجاری نیز مبادرت نماید. چنین شخصی تاجر محسوب شده و تابع مقررات و قواعد تجاری خواهد بود. 
از لحاظ حقوق تجارت " کسبه جزء " تاجر به شمار می آیند. کسبه جزء، اصطلاحی است که قانون تجارت در مورد کسانی که به کسب و کار و حرفه معین اشتغال داشته و در عرف تجاری، تاجر نامیده نمی شوند ، به کار برده و آن ها را از الزامات و تکالیفی که برای تاجر مقرر نموده، معاف کرده است. مثلاَ ماده 6 قانون تجارت ملزم نکرده است که دارای دفاتر تجاری باشند. و حال آن که همین ماده هر تاجری را ملزم به داشتن دفاتر تجاری می کند. ماده 16 قانون تجارت کسبه جزء را، از ثبت نام در دفتر ثبت تجاری، که هر تاجری باید نام خود را در آن ثبت کند معاف نموده است. 
ماده 19 قانون تجارت، تشخیص کسبه جزء را موکول به مقررات نظامنامه ای نموده است که وزارت عدلیه باید تهیه نماید. در اجرای این ماده، نظامنامه زیر که در روزنامه رسمی شماره 166.6 مورخ 8/ 12/ 1380 درج گردیده، به وسیله رئیس قوه قضاییه تصویب شده است.

• نظامنامه

افراد حقیقی ذیل کسبه جزء محسوب می شوند :
1- کسبه ، پیشه وران ، تولیدکنندگان و نظایر آن ها که میزان فروش سالیانه آنان از مبلغ یکصد میلیون ریال تجاوز نکند. 
2- ارائه دهندگان خدمات در هر زمینه ای که مبالغ دریافتی آن ها در قبال خدمات ارائه شده، در سال از مبلغ پنجاه میلیون ریال تجاوز نکند. 
فعالیت های کسبه ی جزء مستلزم ثبت در دفاتر امور صنفی محل فعالیت (ادارات بازرگانی) و کسب مجوز از ادارات اماکن محل فعالیت (نیروی انتظامی) است. شرکت های کسبه ی جزء وفق ماده ی 34 الحاقی مورخ 20/4/1313 به آیین نامه اجرایی ثبت شرکت های تجاری می توانند موضوع همکاری خود را بعنوان قرارداد بین دو یا چند نفر در دفاتر اسناد رسمی کشور ثبت نمایند.از طرفی فعالیت تجارتی کسبه جز نظیر مغازه ها،دکاکین و امور خدماتی و تاسیساتی تابع ضوابط و مقررات قانون نظام امور صنفی است که به عنوان فعالیت های زیر مجموعه وزارت بازرگانی،صنعت و معدن تعریف شده اند. 
مضافاَ این که ارتباط آن ها با اقشار جامعه و تردد عمومی افراد به محل ارائه این نوع فعالیت ها،ضرورت نظارت بر عملکرد اجتماعی(غیر تجارتی) آن ها را الزامی ساخته است از اینرو فعالیت های کسبه ی جزء مستلزم ثبت در دفاتر امور صنفی محل فعالیت (ادارات بازرگانی) و کسب مجوز از ادارات اماکن محل فعالیت(نیروی انتظامی) است.
کلیه امور ثبتی و اداری خود را با اطمینان خاطر، به متخصصان متعهد و کاردان ثبت شرکت کارا بسپارید.
"آنچه در تخصص ماست جلب رضایت کامل متقاضیان با ارائه مناسب ترین خدمات است"

ثبت شرکت کسبه جزء