هیات رئیسه و هیئت مدیره چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند

هیات مدیره از ارکان مهم شرکت محسوب می شود و مدیریت انها به مدت دو سال است در صورتیکه هیات رئیسه بر جلسات شرکت و گرفتن رای نظارت دارد و پس از پایان جلسه وظایف انها نیز به اتمام می رسد .
مجمع عمومی موسس که قبل از به ثبت رسیدن شرکت تشکیل می شود .در شرکتهای سهامی علاوه بر مجمع عمومی موسس مجامع دیگری وجود دارد که شامل مجمع عمومی عادی،مجمع عمومی فوق العاده و مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده می باشد .
مجمع عمومی موسس :
مجمع عمومی موسس که قبل از ثبت شرکت تشکیل می شود .در اساسنامه که نحوه ی انتخاب هیات مدیره توسط بازرسان و تعیین روزنامه ی رسمی کثیر الانتشار برای دادن اگهی و دعوت نامه ها مشخص می شود .هیات رئیسه وظیفه دارد صورت جلسات مصوبات مجمع عمومی موسس را امضا کند .پس از اینکه هیات رئیسه انتخاب شد و به تایید هیات مدیره و بازرسان رسید شرکت تشکیل می شود .
مجمع عمومی عادی چه وظایفی دارند :
1- انتخاب بازرسان  2- انتخاب هیات مدیره 3-انتخاب روزنامه 4-تصویب ترازنامه
مجمع عمومی فوق العاده چه وظایفی دارند :
1- تغییر یا تعویض اساسنامه شرکت 2-کاهش یا افزایش سرمایه 3- انحلال شرکت 
مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده چه وظایفی دارند :
مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده ماهیت حقوقی مانند مجمع عمومی عادی دارد .این مجمع در صورتی تشکیل می شود که فعالیت هیئت مدیره قبل از مدت  دو ساله ی خود در اثر استعفا یا فوت یکی از اعضا منقضی شده و همچنین در رابطه با بازرسان شرکت نیز به همین منوال است اگر قبل از مدت یک ساله ، فعالیت انها به پایان رسد این مجمع تشکیل می شود .
شرکتهای سهامی خاص : 
اعضای هیات مدیره در این شرکتها از بین سهامداران شرکت  انتخاب می شود و حداقل سهام انها یک سهم می باشد.
انتخاب روزنامه ی کثیر الا نتشار برای دادن اگهی و دعوت از اعضا بر عهده ی مجمع عمومی موسس است و پس از تشکیل شرکت این وظیفه بر عهده ی مجمع عمومی عادی می باشد .زمان تشکیل جلسه نباید کمتر از ده روز و بیشتر از چهل روز از دادن اگهی به طول انجامد .
چه کسی می تواند اگهی دعوت را برای انتشار به روزنامه ی کثیرالانتشاربدهد :
در ابتدا این وظیفه بر عهده ی هیئت مدیره می باشد .هیئت مدیره وظیفه ی دعوت مجامع عمومی صاحبان سهام را بر عهده دارد .بازرسان وظیفه ی دادن اگهی برای دعوت از مجامع عمومی عادی ،فوق العاده و مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده  بر عهده دارند.
بعد از تشکیل و به ثبت رسیدن شرکت هیات مدیره وظیفه دارد دفاتر قانونی که شامل دفاتر روزنامه و کل می باشد را تهیه کرده و نسبت به پلمپ انها اقدام نماید .

تفاوت هیات رئیسه و هیئت مدیره 

ویژگی ها و انواع شرکت های شخص

شرکت هایی هستند که شخصیت شرکاء درآن ازاهمیت بسیاری برخورداربوده به طوری که اعتبارشرکت ازآنکه به سرمایه شرکت بستگی داشته باشد به شخصیت شرکاء و اعتبار آنها بستگی دارد.
• ویژگی های شرکت های شخص :

شرکت های شخص ازدو ویژگی عمده برخوردارهستند که عبارتند از :
الف) نامحدود بودن مسئولیت شرکاء :
منظورازنامحدود بودن مسئولیت این است که مسئولیت آنان محدود به آورده خود به شرکت نبوده بلکه با اموال و دارایی های خود نیزدرقبال تعهدات و بدهی های شرکت مسئول می باشند، برهمین اساس چنانچه طلبکاران شرکت نتوانند مطالبات خود را از محل اموال و دارایی های شرکت وصول نمایند بعد ازانحلال شرکت و پایان شخصیت حقوقی شرکت می توانند به شرکای شرکت مراجعه نموده و مطالبات خود را ازآنان مطالبه نمایند.البته مسئولیت نامحدود شرکاء درشرکت های شخص با توجه به نوع شرکت به دو نوع مسئولیت تضامنی ومسئولیت نسبی تقسیم می شود که درمبحث انواع شرکت های شخص به آنها اشاره خواهد شد.
ب) اهمیت شخصیت شرکاء :
درشرکت های شخص، شخصیت شرکاء ازاهمیت بسیاری برخورداراست به طوری که ملاک اعتبارشرکت بیشتر از سرمایه، شخصیت شرکاء می باشد. بنابراین به هرمیزان شرکای شرکت ازشخصیت قابل قبولی برخوردارباشند اعتبارشرکت بیشترمی شود اگرچه ازحیث سرمایه نقدی ازکمیت بیشتری برخوردارنباشد.
اهمیت شخصیت شرکاء هم ازجهت رابطه شرکاء با اشخاص ثالث وهم دررابطه شرکاء با یکدیگر قابل توجه است.اهمیت شخصیت شرکاء دررابطه با اشخاص ثالث مبتنی برمسئولیت نامحدود شرکاء وحق مراجعه طلبکاران به شرکاء می باشد. بدین معنی که چون طلبکاران در صورتی که نتوانند مطالبات خود را ازشرکت وصول نمایند، حق مراجعه به شرکای شرکت را دارند لذا برای آنها مهم است که شریک شرکت از نظرشخصیتی چگونه شخصیتی است مثلاً ازنظرمالی، شخص متمکن ومتولی می باشد یا ازنظر مالی وضعیت مناسبی ندارد یا ازنظراخلاقی توجه به حقوق مردم و طلبکاران دارد و آیا شخصی است که خود را درقبال بدهی های شرکت به اشخاص ثالث مسئول می داند یا نه؟
اما اهمیت شخصیت شرکاء درارتباط با یکدیگرازاین جهت است که مسئولیت تضامنی که سنگین ترین مسئولیت می باشد اقتضاء می کند اشخاصی که به عنوان شریک در شرکت قرارمی گیرند نسبت به هم آشنایی داشته وبه یکدیگر اعتماد کامل داشته باشند و برهمین اساس دراین شرکت ها، هیچ یک ازشرکاء نمی تواند بدون رضایت شرکای دیگر سهم الشرکه خود را به دیگری انتقال دهد( ماده ۱۲۸ و ۱۸۹ ق.ت). نکته قابل توجه درمورد شخصیت شرکاء، معیارو ملاک آن می باشد.آیا معیارسنجش شخصیت شرکاء عبارت ازمیزان دارایی و اموال شریک است؟ تا هرشخص ازدارایی بیشتری برخوردارباشد ازشخصیت بهتری نیز بهره مند گردد یا باید معیاردیگری را نیزدرنظر گرفت؟
به نظرمی رسد اگرچه امکانات مالی شریک درتوجه اشخاص ثالث و حتی خود شرکاء به شخصیت او مؤثراست اما دراین خصوص باید به معیارهای اخلاقی نیز توجه نمود که شخص مزبوربه هرمیزان از ارزش های اخلاقی برخوردار بوده و به آنها خو گرفته باشد می تواند بیشتر قابل اعتماد باشد مانند: شخصی که احترام به حقوق اشخاص ثالث را برای خود فرض دانسته و خود را درقبال بدهی های شرکت به آنها مسئول می شناسد وتمام سعی خود را درجهت پرداخت آنها به کارمی گیرد.
توجه به ارزش های اخلاقی حتی ازتوجه به ارزش های مالی بیشتراثرگذاربوده به طوری که درزندگی اجتماعی اشخاص درتزاحم انتخاب بین اشخاص خو گرفته با دارایی کم واشخاص متمکن بدون تخلق به اخلاق مانند انسان های کلاهبردارومرتکبین رشوه گیری، اختلاس وخیانت درامانت، اشخاص دسته اول را انتخاب می کنند. بنابراین اخلاق حرفه ای درحقوق تجارت نیزکارسازبوده وتجارت مبتنی براخلاق می تواند اعتمادهای عمومی را به قشر تاجر افزون نماید.
• انواع شرکت های شخص :
همان طورکه بیان گردید مسئولیت نامحدود شرکای شرکت های شخص به دو صورت تضامنی و نسبی در قانون تجارت مقرر گردیده است. قانونگذاردرمواد ۱۱۶ تا ۱۴۰ قانون تجارت به بیان مفهوم شرکت تضامنی و احکام آن پرداخته است ودرمواد ۱۸۳ تا ۱۸۹ شرکت نسبی تعریف نموده است واحکام آن را ذکرنموده است که درادامه برای روشن شدن فرق مسئولیت تضامنی ومسئولیت نسبی به چند مورد اشاره می شود.
مورد اول توجه به تعریف این دونوع شرکت می باشد. ماده ۱۱۶ق.ت شرکت تضامنی را اینگونه تعریف نموده است : شرکت تضامنی شرکتی است که درتحت اسم مخصوصی برای امورتجاری بین دو یا چند نفربا مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگردارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هریک ازشرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.هرقراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد درمقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
درماده ۱۸۳ ق.ت شرکت نسبی اینگونه تعریف شده است : شرکت نسبی شرکتی است که برای امورتجارتی درتحت اسم مخصوص بین دویا چند نفرتشکیل و مسئولیت هریک ازشرکاء به نسبت سرمایه ای است که درشرکت گذاشته.
مورد دوم این است که ازتوجه به دو تعریف فوق روشن می شود که میزان سهم شریک درشرکت تضامنی تأثیری در مسئولیت او درقبال تعهدات و بدهی های شرکت ندارد و برهمین اساس طلبکاران شرکت بدون توجه به میزان سهم هرشریک می تواند تمام مطالبات خود را ازهریک ازآنان منفرداً یا ازمجموع آنان متضامناً وصول نماید.
مانند اینکه شرکت تضامنی از دو شریک تشکیل شده باشد که یکی ازآنها فقط ۱% سهم الشرکه را دراختیارداشته و دیگری ۹۹% سهم الشرکه را دارا باشد‌.
برخلاف شرکت های تضامنی، درشرکت های نسبی میزان سهم شریک درشرکت تأثیرمستقیمی درمیزان مسئولیت او درقبال طلبکاران شرکت دارد و طلبکاران شرکت فقط به نسبت سهم او درشرکت می توانند طلب های خود را ازاو مطالبه نمایند. بنابراین اگر شریکی درشرکت نسبی فقط ۱% سهیم باشد طلبکارفقط ۱% از طلب های خود را می تواند از شریک مزبور وصول نماید.
مورد سوم این است که درشرکت های تضامنی، شریکی که طلب طلبکاران شرکت را پرداخت نموده می تواند به نسبت سهم هرشریک به آنها مراجعه نماید. برهمین اساس مسئولیت شرکای شرکت تضامنی درقبال اشخاص ثالث نسبت به بدهی های شرکت تضامنی بوده ولی درروابط فی ما بین خود نسبی است. البته باید توجه کرد که مسئولیت تضامنی شرکاء یک قاعده آمره بوده وهرگونه توافق برخلاف آن به موجب ماده ۱۱۶ ق.ت لغو و کان لم یکن می باشد و چنین توافقی درمقابل اشخلص ثالث قابل استناد نمی باشد ولی مسئولیت نسبی که درروابط شرکاء با یکدیگرحاکم است قاعده آمره نبوده و می توان برخلاف آن تراضی و توافق نمود.
برخلاف شرکت های تضامنی، در شرکت نسبی هیچ شریکی بعد ازپرداخت بدهی های شرکت حق مراجعه به شرکای دیگر شرکت را نخواهد داشت. زیرا فرض این است که شریک مزبور فقط به نسبت سهم خود از طلب طلبکار را پرداخت نموده است.
پرسش قابل طرح دراین مورد این است که اگر یکی از شرکاء درشرکت نسبی همه طلب طلبکاررا پرداخت نموده باشد می تواند به نسبت سهم هرشریک به آنها مراجعه نماید؟
قانون تجارت دراین مورد حمکی مقرر نکرده است و با توجه به قواعد عمومی حاکم برایفای دین باید گفت که وی حق مراجعه به شرکای دیگررا نخواهد داشت مگر در صورتی که با اذن آنها اقدام به پرداخت همه بدهی شرکت نموده باشد. زیرا عمل وی درواقع یکی ازمصادیق ایفای دین ازجانب غیرمدیون می باشد که به موجب ماده ۲۶۷ ق.م، چنین ایفایی جایز بوده و موجب سقوط ذمه ( ضمانت،عهده) شرکای دیگرشرکت می گردد ولی اگر کسی که دین دیگری را ادا می کند ازجانب مدیون اجازه پرداخت نداشته باشد حق رجوع به او را نخواهد داشت.
مورد چهارم این است که درهیچ یک ازشرکت های تضامنی و نسبی، طلبکاران شرکت قبل از انحلال شرکت حق مراجعه به شرکای شرکت را ندارند و فقط بعد ازانحلال و اتمام تصفیه امورشرکت، اگر قسمتی ازطلب آنها وصول نشده باشد می توانند به شرکای شرکت مراجعه و طلب خود را مطالبه نمایند.

ویژگی ها و انواع شرکت های شخص

ساخت غیرمجاز کالاهای حاوی طرح صنعتی ثبت شده

با ثبت طرح صنعتی، طرح دارای حقوقی است که در قانون پیش بینی شده است ؛ بنابراین اگر کسی بخواهد از آن حقوق بهره برداری و استفاده نماید باید از مالک آن اجازه بگیرد. 
مصادیق حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی در قوانین ملی کشورها پیش بینی شده است. 
در قانون ایران همان طور که در بند ( ب ) ماده 28 قانون مصوب 1386 آمده است ، حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی عبارتند از ساخت ، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی. 
بنابراین اگر کسی بدون اجازه مالک طرح صنعتی هر کدام از افعال فوق را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاَ موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد، قابل تعقیب در دادگاه ذیصلاح است. 
در این قسمت از بحث به ذکر توضیح راجع به تولید و ساخت غیرمجاز کالاهای حاوی طرح صنعتی ثبت شده می پردازیم.

• تولید و ساخت غیرمجاز کالاهای حاوی طرح صنعتی ثبت شده

همان طور که در مقالات پیشین به تفصیل آمده است حق ساخت و تولید کالاهای حاوی طرح از جمله حقوق مالک طرح است که در قوانین ملی خیلی از کشورها پیش بینی شده است ؛ به عبارت دیگر ساخت و تولید کالا جزء حقوق انحصاری مالک طرح است و انجام آن توسط اشخاص ثالث منوط به اخذ اجازه از مالک می باشد. 
سوالی که در این قسمت از بحث قابل طرح است اینکه آیا تحقق نقض منوط به آن است که خوانده طرح را در همان نوع کالا ( کالای حاوی طرح ثبت شده ) به کار ببرد یا خیر ؟
در پاسخ به سوال فوق نظرات مختلفی ارائه شده است :
1- شرط لازم برای تحقق نقض آن است که طرح در کالایی به کار رفته باشد لذا فرقی نمی کند که کالای ساخته شده توسط خوانده از نوع کالای خواهان باشد یا با آن متفاوت باشد. بنابراین اگر طرح به کار رفته در یک ظرف قهوه در یک شیشه دوغ هم بکار رود باز هم نقض صورت گرفته است. 
2- عده ای دیگر معتقدند که طرح به کار رفته در یک کالا باید دارای ماهیتی متفاوت از کالای دیگر باشد؛ به عبارت دیگر اگر یک طرح در دو نوع کالا به کار رود چون هر کالا دارای ماهیتی متفاوت از کالای دیگر است لذا طرح به کار رفته در آن ها مشابه تلقی نمی شود، بنابراین در مثال مذکور در بند ( 1 ) ، دو طرح متفاوت تلقی می گردند. 
3- برخی دیگر اعتقاد دارند که در این خصوص باید به ماهیت کالایی که طرح در آن به کار رفته توجه کرد اگر خوانده طرح را در کالایی به کار برده باشد که هیچ نوع ارتباطی با کالای خواهان نداشته باشد تجاوز به حقی صورت نگرفته است ؛ لیکن اگر کالای ناقض از خانواده همان کالا می باشد که طرح خواهان در آن به کار رفته در این صورت تجاوز به حق صورت گرفته است. 
از بین نظریه های فوق، برخی نظر سوم را پذیرفته و معتقدند که : اشکال نظر اول آن است که قلمرو حقوق انحصاری پدید آورنده را بسیار گسترش داده و این امر منجر به کاهش انگیزه در سایر طراحان برای خلق آثار جدید می شود زیرا امکان تشابه میان طرح آن ها و طرح ثبت شده بسیار زیاد خواهد بود. اشکال نظر دوم نیز محدود کردن بیش از حد قلمرو حمایت طراح است ، لیکن نظر سوم که به دور از افراط و تفریط اعمال شده در دو نظر قبل می باشد به واقعیت نزدیکتر بوده و به دادگاه اجازه می دهد که موضوع متنازع فیه را با در نظر گرفتن جمیع اوضاع و احوال موجود در پرونده بررسی نماید. 
به عنوان نتیجه باید گفت که اگر چه نظریه سوم همان طور که گفته شده است به دور از افراط و تفریط است لیکن باید گفت چون در طرح صنعتی اصالت به خلاقیت و نوآوری است و درواقع این خلاقیت و نوآوری است که باید مورد حمایت قرار گیرد. بنابراین استفاده از طرح در هر کالایی که باشد باید نقض حق تلقی گردد. همان طور که در قوانین خیلی از کشورها آمده است و یا حداقل استفاده از طرح نه تنها در کالاهای مشابه و عین بلکه کالایی که طرح قابلیت استفاده در آن ها را دارد نیز نقض حق تلقی گردد. 
البته رویه اداری و قضایی منطبق با استنباط فوق نبوده و صرفاَ استفاده از طرح در کالاهای عین و مشابه نقض حق تلقی می گردد. 
در خاتمه این قسمت ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می رسد که دادگاه در مقایسه میان دو طرح در این فرض، از نگاه خریدار نمای کلی دو طرح را مد نظر قرار داده و در نهایت در رابطه با نقض حق یا عدم آن اعلام نظر می کند. 
" گروه فکر برتر "
مجموعه ای متشکل از برترین متخصصان با بهره گیری از 
خدمات بهینه

ساخت غیرمجاز کالاهای حاوی طرح صنعتی ثبت شده

ثبت شرکت در ایتالیا

ایتالیا، کشور بزرگی است که در جنوب اروپا قرار دارد. رم پایتخت ایتالیا به عنوان پایتخت امپراطوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود. ایتالیا به همراه یونان از پایه گذاران غرب به شمار می روند. به این علت این کشور بیشترین تعداد آثار ثبت شده در میراث جهانی یونسکو را در سطح دنیا دارا است و یادمان های تاریخی و آثار باستانی تقریباً در تمام نقاط ایتالیا پراکنده اند. این کشور همچنین به تنوع خوراک، برندهای مد، اتومبیل های گران قیمت مسابقه ای و موتور سیکلت ها، تنوع فرهنگی گویشی، کوه ها و دریاچه های بی نظیر به خصوص در دامنه های آلپ، سواحل زیبا و مردم خونگرم مشهور است.

از جمله مهم ترین صنایع این کشور می توان به صنایع فلزکاری، ماشین آلات، شیمیایی، وسایل نقلیه، مواد غذایی، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ افزار اشاره نمود. 
گندم، جو، سیب زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی نیز مهم ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می دهد. 
ایتالیا دارای تاریخی بسیار غنی از تماس ها و تبادلاتی می باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاسته است. توریسم در عمل یکی از مهم ترین منابع اقتصادی ایتالیا به شمار می رود که حدود زیادی از تولید داخلی را به خود اختصاص داده است و این به معنای آن است که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد.
• ثبت شرکت در ایتالیا :
ایتالیا از جمله کشورهایی است که از امر سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار دراین کشوراستقبال می کند، در این صورت افراد می توانند جهت راه انداختن کسب کار در این کشور شرکت خود را به ثبت برسانند. و از مزایای ثبت شرکت در کشور ایتالیا بهره مند گردند.
• برخی از مزایای ثبت شرکت در ایتالیا :
_ مالکیت صد درصد بدون نیاز به شریک محلی.
_ امکان درخواست اقامت دائم پس از سه سال.
_ افتتاح حساب شرکتی و شخصی.
_ امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا.
_ دسترسی به تمام نواحی اروپای شنگن برای مسافرت، تجارت واقامت طولانی.
_ امکان درخواست پاسپورت ۵ سال پس از اخذ اقامت دائم.
_ استفاده ازعلامت تجاری اروپایی.
_ قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا.
• انواع ثبت شرکت در کشور ایتالیا : 
شرکت هایی که بیشتر در ایتالیا به ثبت می رسند عمدتاً در شش نوع می باشند که عبارتند از:

• تعاونی
• مشارکت کلی
• مشارکت محدود
• مشارکت محدود به واسطه سهام
• ثبت شرکت با مسئولیت محدود(srl)
• ثبت شرکت سهامی (spa)

تعاونی: این نوع از شرکت اساساً برای تجارت های بزرگ طراحی شده است و حداقل تعداد دو نفر سهامدار لازم است و حداقل سرمایه لازم برای هر نفر 120,000 یورو می باشد. در این شرکت، سرمایه به سهام تقسیم می شود که می تواند در بازار سهام اظهار شود.
ظرفیت و مشارکت کلی: در نوع شرکت باید حداقل تعداد دو نفر یا دو شخص حقوقی یک قرارداد را تحت نام یک شرکت به امضاء برسانند و هیچ سرمایه اندکی هم مورد نیاز نیست، به این صورت است که یک مشارکت کلی وجود دارد و همه اعضاء با مسئولیت کامل می باشند.
مشارکت محدود: شرکتی است که در آن حداقل یک نفر باید محدود شود با مسئولیت محدود و یک نفر با مسئولیت کامل برای تعهدات شرکت، کلی است.
مشارکت محدود به واسطه سهام: دراین شرکت تعداد دو نفر یا بیشترعضو دارند، این نوع شرکت شباهت زیادی به مشارکت محدود دارد.
شرکت با مسئولیت محدود: برای تأسیس این نوع شرکت حداقل مبلغ ده هزار یورو لازم است. در این شرکت سهامداران بر اساس سهم خود مسئولیت دارند و سرمایه ها تقسیم به آورده می شوند.
شرکت سهامی: حداقل تعداد سرپرست در این نوع شرکت یک نفر و حداقل سرمایه شرکت مبلغ ۱۲۰،۰۰۰یورو می باشد و این نوع شرکت شکل اصلی شرکت های متوسط و بزرگ در ایتالیا محسوب می شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در ایتالیا :
- اساسنامه شرکت و سهام و سرمایه شرکت.
- ارائه مدارک هویتی اعضای هیأت مدیره.
- ارسال فرم مالیاتی تکمیل شده، واسکن مدارک به پیوست فرم مربوطه به صورت آنلاین.
- ارائه فرم درخواست ثبت شرکت و مدارک هویتی به اتاق بازرگانی ایتالیا.
- فرم مالیاتی و سرمایه شرکت.
- ارائه فرم های بیمه کارکنان شرکت.

ثبت شرکت در ایتالیا

ثبت شرکتهای اشخاص

 انواع شرکتهای تجاری :
الف)شرکت نسبی 
ب)شرکت تضامنی 
پ)شرکت مختلط سهامی 
*یکی از شرکا که در این شرکت ها مسئولیت نامحدود دارد .
در شرکت نسبی مسئولیت افراد در قبال قروض شرکت تا حد اورده ای می باشد که در شرکت دارند یعنی چنان چه شرکت دارای قروضی باشد و سرمایه ی شرکت برای پرداخت قروض کافی نباشد از سرمایه ی اورده ی انها استفاده می شود .در شرکتهای تضامنی که همه ی سهامدارن مسئولیت تضامنی دارند .شرکت های مختلط غیر سهامی تنها سهامدارنی که شرکای ضامن هستند در قبال قروض شرکت مسئولیت دارند اما سایر سهامدارن با توجه به اوردهشان در قبال شرکت تعهد دارند .
نحوه ی فعالیت شرکتها :
الف)شرکت نسبی:
شرکت نسبی تنها شرکتی می باشد که با ضوابط مدنی ایران تطابق دارد .ار خصوصیات این شرکت این است که تشکیل شده از حداقل دو نفر عضو .افراد در این نوع شرکتها در قبال قروض و تعهدات شرکت فقط تا میزان اورده ی خو دارای مسئولیت می باشند.
تفاوتی که بین شرکت های نسبی و تضامنی وجد دارد در این است که در شرکتهای تضامنی شرکا در قبال قروض شرکت مسئول هستند و اوردهی انها بستگی ندارد اما در شرکت های نسبی افراد با توجه به میزان سرمایه ای که دارند نسبت به شرکت متعهد می باشند  .در انتخاب نام برای شرکتهای نسبی باید کلمه ی نسبی قید شود .

 

شرکت تضامنی:
شرکتهای تضامنی که بین دویا چند نفر تشکیل می شود .در این نوع از شرکت ها چنان چه اموال شرکت برای پرداخت قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکا به تنهایی در قبال پرداخت ان مسئول می باشند .برای تشکیل این نوع شرکت نیاز به داشتن سرمایه ی زیادی نم باشد و افراد در این شرکتها به هم اطمینان دارند نمونه ی ان مثلا فرزندانی که با پدر خود شریک می شوند و یا دوستانی که با هم شرکت می زنند و به هم اعتماد کامل دارند .
*در شرکت های تضامنی که سهام غیر قابل انتقال می باشد ، در این نوع شرکت ها برای نام گذاری شرکت حتما باید کلمه ی تضامنی قید شود و مسئولیت سهامدارن در این نوع شرکتها به صورت تضامنی می باشد.
شرکت مختلط غیر سهامی :
در این نوع از شرکت ها که بین یک یا چند نفر سهامدار با مسئولیت محدود و یا یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود .در صورتیکه به شکل شریک ضامن باشد افراد نسبت به کلیه ی قروض شرکت مسئول هستند و این امکان وجود دارد که این قروض بیشتر از اموال و دارایی های شرکت باشد اما اگر از نوع مسئولیت محدود باشد فرد تا میزان سرمایه ای که در شرکت دارد نسبت به قروض شرکت مسئول می باشد .
این نوع شرکت ها که از دو گروه مختلف تشکیل شده است بدین صورت که دسته ی اول افرادی هستند که سرمایه ی کافی برای سرمایه گذاری را دارند اما با امر تجاری اشنایی ندارند و گروه دوم افرادی هستند که دارای طر ح های مختلفی برای فعالیت های تجاری هستند اما نمی خواهند تحت عنوان کارمند سرمیه دار کار کنند بلکه می خواهند برای خودشان فعالیت کنند ،پس در نتیجه این دو گروه در صورتیکه با هم به توافق برسند شرکت مختلط غیر سهامی را تشکیل می دهند که  گروه اول دارای مسئولیت محدود هستند و گروه دوم دارای مسئولیت تضامنی می باشند و اداره کردن شرکت نیز بر عهده ی گروه دوم می باشد .

ثبت شرکتهای اشخاص

چگونه می توان شرکت قالی بافی به ثبت رساند

بوسیله ی الیاف پنبه ،پشم و یا ابریشم قالی یا فرش بافته می شود .پژوهشگران بر این اعتقاد هستند که قالی بافی از اسیا شروع شده است و این هنر در ایران ،قفقاز رواج داشته است ، این هنر که قبل از میلاد مسیح نیز وجود داشته است .قدیمی ترین فرش، قالیچه ی پازریک می باشد که در منطقه ی التای سیبری جنوبی در دره ی پازریک کشف شده .
شرکت قالی بافی را می توان در قالب شرکت 1- سهامی خاص 2-مختلط سهامی 3-مسئولیت محدود 4-مختلط غیر سهامی 5-تضامنی 6-نسبی 7-تعاونی
چه تفاوت هایی میان این شرکتها وجود دارد :
1- تعداد اعضا در شرکت های سهامی خاص سه نفر می باشد در حالیکه در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر می باشد 
2-در شرکت های سهامی خاص باید در ابتدا 35% سرمایه به صورت نقدی پرداخت شود در صورتیکه در شرکت های مسئولیت محدود در ابتدای تاسیس نیاز به پرداخت وجهی نمی باشد و فقط در اساسنامه نوشته می شود .
3-در شرکت سهامی خاص انتخاب بازرس و علی البدل الزامی می باشد در صورتیکه در شرکت مسئولیت محدود اجباری برای انتخاب بازرس وجود ندارد 
4-مدت زمان فعالیت در شرکت سهامی دو سال می باشد در صورتیکه در شرکت با مسئولیت محدود مدت زمان مشخص نمی شود و فرد می توان به مدت نامحدود در این سمت باقی بماند که البته این زمان توسط اعضای شرکت مشخص می شود 
5-قوانین انتخاب مدیران در شرکت های سهامی خاص بدین صورت است که مدیران تنها از میان سهامداران انتخاب می شوند در صورتیکه در شرکت با مسئولیت محدود مدیران را می توان از بین شرکا یا خارج از انها نیز انتخاب کرد  
6-در شرکت سهامی خاص هرچقدر تعداد سهام افراد بیشتر باشد حق رای بیشتری دارند در صورتیکه در شرکت با مسئولیت محدود میزان رای هر شخص به مقدار سرمایه ان بستگی دارد 
7-اعضا در شرکت با مسئولیت محدود نسبت به قروض و تعهدات شرکت فقط در حد اورده ی خود مسئول هستند 
8-برای انتقال سهام در شرکت سهامی خاص ،ابتدا افراد باید به اداره ی دارایی مراجعه کنند درصورتیکه در شرکت با مسئولیت محدود این نقل و انتقال باید از طریق مجمع انجام می شود .
شرایط لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
الف)سرمایه اولیه برای ثبت شرکت صد هزار تومان می باشد 
ب)تعداد اعضا باید حداقل دو نفر باشد 
برای ثبت شرکت قالی بافی با مسئولیت محدود چه مدارکی نیاز است:
1-دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی 
2-دو نسخه تقاضانامه 
3-دو نسخه شرکت نامه
4-  شناسنامه ی کلیه ی اعضا 
5-اساسنامه شرکت 
6-در صورت نیاز به گرفتن مجوز باید اقدام شود 
شرایط ثبت شرکت قالی بافی در قالب سهامی خاص:
الف)در ابتدا تعداد اعضا پنج نفر می باشد 
ب)سرمایه ی اولیه صد هزار تومان می باشد که در ابتدا باید 35% ان به صورت نقدی پرداخت شود 
برای ثبت شرکت قالی بافی در قالب سهامی خاص چه مدارکی نیاز است :
1-دو نسخه اساسنامه 
2-دو نسخه اظهارنامه 
3-دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی 
4-دو نسخه صورت جلسه ی هیئت مدیران 
5-کپی شناسنامه ی همه ی اعضا
6-چنان چه اموال شرکت جز دارایی های شرکت باشند باید سند ان ارائه شود 
7-باید در بانک حساب باز کرد و 35% سرمایه را در ابتدا به صورت نقدی پرداخت کرد و گواهی مبنی بر پرداخت ان ارئه شود 
8-در صورتی که موضوع فعالیت شرکت نیاز به مجوز داشته باشد باید حتما اقدام شود 
برای ثبت شرکت قالی بافی چه مدارکی باید ارائه شود :
1-شخص متقاضی شرکت قالی بافی باید کپی کارت ملی و شناسنامه ی خود را ارئه دهد 
2-شخصی که کارگاه متعلق به او است باید فرم تعهدنامه را کامل کند
3-کپی اساسنامه و اگهی ثبت شرکت 
4-ارائه ی کپی کارت پایان خدمت ویا معافیت 
5-ارائه ی کپی مدارک مکانی که در انجا قصد احداث مجتمع را دارید 
6-مدیر عامل شرکت باید 4 قطعه عکس ارائه دهد 
7-باید از مراجع ذی صلاح برای احداث مجتمع اجازه لازم گرفته شود 
8-باید مدارک لازم مبنی بر داشتن تجربه و مهارت در این کار ارائه شود 
9-باید توان پرداخت وام ها و تسهیلات را داشته باشید و تعهد کتبی بدهید 
10-باید بین افراد قالی باف و صاحب کارگاه قرارداد بسته شود 
11-ارائه ی طرح توجیهی اقتصادی

برای ثبت شرکت قالی بافی چه مراحلی را باید طی کرد :
1-ابتدا باید در سامانه و به صورت اینترنتی شرکت را به ثبت رساند 
2-بعد از اینکه شرکت را به ثبت رساندید باید در جهت ثبت نام برای شرکت اقدام کنید 
3-کلیه ی مدارک باید توسط اعضا و هیئت مدیره امضا شود 
4-کلیه ی مدارک باید توسط پست به اداره ی ثبت شرکت ها فرستاده شود وشماره ی ان در سامانه ی اداره ی ثبت شرکت نوشته شود 
5-باید اگهی تاسیس شرکت در روزنامه ی رسمی به مدت 15الی 20 روز کاری داده شود 
6-چنان چه برای انجام کارها از وکیل استفاده شود ،وکیل شرکت باید به اداره ثبت شرکتها برای گرفتن پرونده ی ثبتی و اگهی تاسیس مراجعه کند

چگونه می توان شرکت قالی بافی به ثبت رساند

ثبت شرکت آسانسوری

با کمی تامل به تاریخ صنعت و تغییر و تحولات به وجود آمده در علم بشری، مشاهده می کنیم که بشر همواره از علم در جهت ایجاد راحتی و انجام سریع تر امور و در نهایت سرعت بخشیدن به زندگی انسان بهره برده و می برد. در این میان یکی از آن ابزاری که در سایه تلاش علمی بشر در خدمت انسان به کمک تعلق بشر در آمده صنعت ساخت و طراحی و نصب آسانسور است که نقش بسزایی در بسیاری از امور زندگی و کمک به انسان دارد.مانند حمل بارهای سنگین ،حمل بارهای بیمارستانی ، حمل مسافرین در ساختمان بالای پنج طبقه به ویژه آسمان خراش ها و برج ها ، حمل مصالح و بسیاری از کارهایی که در صورت نبودن آن انسان می بایستی رنج و محنت بسیار برای انجام آن متحمل می شد.
با توجه به آنچه آمد، دراین مقاله بر آنیم تا نحوه ثبت شرکت آسانسوری را برای علاقه مندان به تاسیس این شرکت ها مورد بحث قرار دهیم. لطفاَ ما را تا انتهای این مقاله همراهی بفرمایید.
• آسانسور:
آسانسور(به فرانسوی Ascenseur ) یا بالابر(برای حمل بار) یا آسان بر(برای حمل انسان)؛اتاقک متحرکی است که به وسیله آن از طبقه ای به طبقات بالا روند یا از طبقه بالا به پایین فرود آیند. به عبارت دیگر آسانسور تجهیزات حمل و نقل عمودی است که حرکت مردم یا کالا بین طبقات را تسهیل می بخشد.
• شرکت های آسانسوری:
شرکت هایی هستند که در موضوع فعالیت خود (بند 2 اساسنامه) موارد مربوط به بالابر و آسانسور را قید نمایند،این شرکت ها قبل از به ثبت رسیدن نیازی به ارائه مجوز ندارند و میتوان این نوع شرکت ها را در دو قالب سهامی خاص و با مسئولیت محدود به ثبت رساند.
برای ثبت شرکت در زمینه آسانسور باید به طور کلی به موضوع تمام امور مربوط به آسانسور از قبیل:نصب،راه اندازی،و تعمیرات توجه نمود.
شرکت های آسانسوری در حال حاضر به صورت اختیاری می توانند به عضویت در سندیکا ⃰  آسانسور ایران برسند.شرایط عضویت در این سندیکابرای شرکت های آسانسوری به طور کامل در سایتhttp://iseei.net  شرح داده شده است.
⃰  سندیکا: سازمانی است برای کسانی که در یک حرفه معین کار می کنند؛ سندیکاها نظارت دارند تا محل های کار، قانون ها وقراردادها را رعایت کنند؛آنان در زمینه مسائل پیرامون شرایط کاری نیز به اعضاء خود یاری می رسانند.
• موضوع فعالیت سندیکا آسانسور :
ساماندهی و قانون مندی در امور حرفه ای و تخصصی مربوط به آسانسور و پله برقی در ایران به منظور ایجاد هماهنگی در فعالیت طراحان، سازندگان، تولید کنندگان، فن آوران و فروشندگان طراحی و مونتاژ آسانسور و پله برقی و فعالین خدمات وابسته به آن برای تمرکز امور فنی و مهندسی و برخورداری از سیاست گذاری مناسب و واحد جهت مقاصد تولیدی و تجارتی و خدماتی در زمینه فوق و نیز به منظور تامین حقوق و منافع اشخاص حقیقی یا حقوقی که موضوع فعالیت و اشتغال آنها در امور مذکور باشد،سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته به آن طبق مبانی ذیل تشکیل می گردد:
• ماده4اساسنامه: حوزه فعالیت سندیکا :
حوزه فعالیت سندیکا در سراسر ایران است و می تواند پس از تصویب هیات مدیره و تایید اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در مراکز استان ها شعبه و در شهرستان ها در صورت لزوم نمایندگی دایر نماید؛ شرایط تشکیل شعب و نمایندگی ها می بایست مطابق با آیین نامه های اجرایی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران باشد.

• ماده6 اساسنامه: اهداف سندیکا آسانسور :
- تلاش در جهت تعیین و اجرای استاندارد ملی برای کلیه مراحل فروش،طراحی، ساخت و تولید آسانسور و پله برقی و انواع قطعات آن و نیز نصب و را ه اندازی، تعمیر و نگهداری و بهره برداری اسانسور و پله برقی
- کوشش در ساماندهی برای جذب افراد حقیقی و حقوقی که جهت عضویت در سندیکا واجد صلاحیت می باشند و تلاش گروهی در جهت تامین منافع به حق و اعضاء در راستای منافع مالی کشور
- حمایت از تولیدات ساخت داخل یا تلاش برای ارتقاء کیفیت محصولات داخلی، همچنین ارائه برنامه های لازم به منظور ارتقاء دانش فنی و دستیابی به تکنولوژی آسانسورهای پیشرفته
- فعالیت در زمینه صادر نمودن آسانسور و پله برقی و خدمات مربوط به آن به خارج از کشور خصوصا کشورهای همجوار
- تشکیل مراکز آموزشی و تحقیقات علمی و صنعتی،برگزاری سمینارهای تخصصی و همچنین حضور در سمینارهای مختلف جهانی و ترجمه و تالیف مقالات علمی و صنعتی مرتبط با صنعت آسانسور و پله برقی 
- تشکیل و حضور در نمایشگاه های داخلی و خارجی مربوط به صنعت آسانسور و پله برقی
- انجام هر نوع فعالیت اداری، فرهنگی، علمی، صنعتی، اقتصادی، بازرگانی، تحقیقاتی و...در داخل و خارج از کشور که در جهت اهداف عالیه سندیکا باشد
- تشکیل شرکت های تعاونی به منظور جذب، سرمایه و ارائه خدمات به اعضاء در زمینه فعالیت های ساخت و تولید، طراحی ومهندسی، صادرات و واردات
- ایجاد بانک اطلاعاتی در زمینه های مرتبط با اهداف و وظایف سندیکا و اطلاع رسانی از طریق ایجاد شبکه اطلاع رسانی و نشر کتب، مجلات و بروشورهای تخصصی
- تلاش برای ایجاد فضای مناسب جهت رقابت سالم و منصفانه و ایجاد فرصت های مناسب برای کلیه اعضاء جهت ورود به بازارها
• ثبت شرکت آسانسوری
همان طور که بیان شد شرکت های آسانسوری را میتوان در دو قالب شرکت سهامی خاص وشرکت با مسئولیت محدود در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسانید، در ادامه ضمن توضیح مختصر در مورد این شرکت های پر کاربرد به شرایط ومدارک لازم جهت ثبت شرکت های آسانسوری می پردازیم:
• شرکت سهامی خاص:
شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی (ولواینکه موضوع عملیات آن بازرگانی نباشد) که تمام سرمایه آن منحصرا توسط موسسین، تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.عنوان " شرکت سهامی خاص" باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت آسانسوری سهامی خاص:

• حداقل 3 نفر سهامدار و 2نفر بازرس (که بازرسین نباید از اعضا باشند.)
• میزان سرمایه اولیه  برای ثبت شرکت صدهزارتومان می باشد.
• واریز 35درصد از سرمایه شرکت در بانکی به نام شرکت در شرف تاسیس

• مدارک لازم :

• کپی کارت ملی و شناسنامه
• ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
• اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
• امضای اقرارنامه

• شرکت با مسئولیت محدود:
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.در نام شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود قید شود.
• شرایط ثبت شرکت آسانسوری با مسئولیت محدود:

• وجود 2 نفر عضو
• سرمایه ثبت شرکت حداقل یک میلون ریال
• تعهد به پرداخت کل سرمایه و اقرار مدیر عامل به دریافت آن

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت آسانسوری با مسئولیت محدود:

• گواهی عدم سوء پیشینه
• فتوکپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی شرکاء
• اقرارنامه امضا شده
• اخذ مجوز درصورت نیاز
•  

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید. 
ثبت شرکت فکر برتر؛ برای ارائه هرگونه خدمات ثبتی در جهت یاری رساندن به متقاضیان گرامی آمادگی کامل دارد.

ثبت شرکت آسانسوری

تفاوت شرکت های هلدینگ با شرکت های سرمایه گذاری در چیست؟

شرکتی است که در آن هیچ گونه عملیات، فعالیت یا هر کسب و کار فعال دیگری انجام نمی شود و این شرکت صرفا مالک دارایی ها می باشد.
معنا و مفهوم هلدینگ در دنیا تقریبا از 5 دهه گذشته آغاز و با ظهور صنایع در ایران نیز شکل گرفته است، در این نوشتار به تفاوت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ ها در ایران می پردازیم.
• تاریخچه هلدینگ :

Holding، کلمه ای لاتین بوده و بعد از دهه 1970 معنای واقعی خود را به دست آورده و از آنجا شروع شد که در دهه 1960 تعدادی از شرکت های آمریکایی موقعیت های خوبی کسب کردند، ولی وضع مالی جمعی دیگر از آنها به شدت رو به زوال گذاشت. شرکت جنرال الکتریک در دهه 70 برای مقابله با رشد بی سود و مشکلات دیگری که ضمن برنامه ریزی با آن مواجه می شد، شیوه ای را ابداع کرد. این شرکت 170 واحد خود را به 49 بخش سازمان دهی کرد و این گروه ها زیر نظر ده مدیر ارشد خود به تنهایی پاسخگوی مدیر عامل بودند، فعالیت می کردند. در این زمان هلدینگ متولد شد. بر این اساس هر صنعت یا قلمرو راهبردی کسب و کار بر اساس ماهیت آن و میزان همبستگی با هم تحت پوشش یک مدیریت قرار می گیرند تا بتوانند با یکدیگر به هم افزایی مناسب کاری دست یابند، منظور از قابل مدیریت بودن، میزان حق حاکمیت شرکت هلدینگ بر آن صنعت است که بیشتر بر اساس میزان سهام و مالکیت تعیین می شود، اما حاکمیت شرکتی را در بر دارد یا به زبان ساده تر، سهام اکثریت را در اختیار دارد.
• شرکت های سرمایه گذاری:
شرکت های سرمایه گذاری (Investment Company) اصولا به قصد مدیریت مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلند مدت در خرید سهام ندارند. به محض آن که سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند، سهام یک شرکت را می فروشند و سهام شرکت های دیگر را می خرند یا در صورتی که در چشم انداز کوتاه مدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت. این نوع شرکت های سرمایه گذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری کنند. در حال حاضر، اکثر شرکت های سرمایه گذاری در ایران هم زمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه گذاری را دارند. شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکت های تابعه با شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه گذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه نا همگونی از فعالیت ها موجب می شود که انرژی مدیریت شرکت ها مصروف مسائلی شود که هم جنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفه ای هم در یک بخش به سختی ایجاد می شود.
• تفاوت میان شرکت های هلدینگ و سرمایه گذاری :
1- هلدینگ ها شرکت هایی هستند که به قصد اداره مستقیم شرکت های زیر مجموعه به خرید یا سرمایه گذاری در سهام آن ها اقدام می کنند. اما شرکت های سرمایه گذاری بنا بر قاعده رایج علاقه ای که به حضور در اداره شرکت های زیر مجموعه ندارند و با داد و ستد سهام شرکت های حاضر (بورسی یا غیر بورسی) در سبد دارایی خود سعی می کنند که برای سهامداران خود اصطلاحا سود می سازند.
2- مراحل به ثبت رساندن شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ همانند هم هستند اما در میزان سرمایه اولیه با هم تفاوت دارند، به طوریکه حداقل سرمایه لازم برای تشکیل شرکت هلدینگ طبق مصوبه سازمان بورس و اوراق بهادار به شرح ذیل می باشد:
الف) هلدینگ از نوع سهامی خاص: پنجاه میلیارد ریال
ب) هلدینگ از نوع سهامی عام: یکصد میلیارد ریال
اما شرکت های سرمایه گذاری در قالب شرکت های خاص به ثبت می رسند و سرمایه اولیه یک میلیون ریال است.
3- هدف شرکت های هلدینگ از خرید سهام شرکت ها کنترل آن ها است، در صورتی که هدف شرکت های سرمایه گذاری از خریدن سهام شرکت ها تنها دریافت سود است و دخالتی در اداره شرکت ها ندارند.
4- شرکت های سرمایه گذاری اصولا اگر سهام دارای سود خوبی باشند،به فروش می رسانند و نگه نمی دارند، اما شرکت های هلدینگ اصولا سهام را جز در مواقع خاصی، به فروش نمی رسانند.

تفاوت شرکت های هلدینگ با شرکت های سرمایه گذاری 

شرکت های سهامی عام چگونه تشکیل می شوند ؟

برای تشکیل شرکت سهامی یک یا چند نفر که ” موسس” نامیده می شوند، در تاسیس شرکت مبتکر و پیشقدم شده و مقدمات تشکیل شرکت را فراهم می سازند و از اشخاصی که ممکن است از این فکر استقبال نمایند، دعوت می کنند تا با تعهد سرمایه لازم ، اساس شرکت را پی ریزی کنند. پس از این که نام شرکت را انتخاب،و مجوزهای لازم را از ادارات و سازمان های ذی ربط اخذ کردند، اقدامات ذیل را جهت تشکیل شرکت انجام می دهند:

1. اخذ اظهارنامه ثبت شرکت از اداره ثبت شرکت ها و تنظیم مندرجات آن با قید تاریخ و امضا کلیه موسسان.

2. تهیه و تنظیم طرح مقدماتی اساسنامه.

3. تهیه و تنظیم طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام شرکت که به امضا کلیه موسسان رسیده باشد.

4. موسسان باید 20% سرمایه شرکت را خود تعهد نمایند و لااقل 35% از مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت سهامی در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها سپرده، آن گاه گواهی نامه مبلغ تعهد شده را از بانک مربوط دریافت کنند.

5. تسلیم و ارائه اظهارنامه به انضمام مدارک فوق.

6. انتشار طرح اعلامیه پذیره نویسی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت را تا قبل از مجمع عمومی موسس منتشر می کنند.

پس از انجام تشریفات مذکور و گذشت مهلت پذیره نویسی، و یا در صورتی که مهلت تمدید شده باشد، بعد از انقضاء مدت تمدید شده، موسسان حداکثر ظرف یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی می کنند و پس از احراز این که تمام سرمایه شرکت به طور صحیح تعهد گردیده، و دست کم 35% آن پرداخت شده است، تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و مجمع عمومی موسس را به تشکیل جلسه دعوت می کنند. مجمع پس از رسیدگی و احراز پذیره نویس کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور در مورد اساسنامه و تصویب آن، اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند. مدیران و بازرسان باید کتباَ قبول سمت نمایند و از این تاریخ شرکت سهامی تشکیل شده محسوب می شود و اساسنامه مصوب به انضمام صورت جلسه مجمع عمومی موسس و اعلامیه قبول مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت، به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم می شود. ( ماده 17 لایحه اصلاح قانون قسمتی از قانون تجارت و تبصره آن ).

طرح اعلامیه پذیره نویسی

پذیره نویسی مستلزم طرحی از طرف موسسان است که باید به امضای همه آن ها رسیده باشد. در تهران به اداره ثبت شرکت ها، و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها، و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد، به دایره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم شود. ( ماده 6 لایحه قانونی 1347). طرح اعلامیه پذیره نویسی باید مشتمل نکات ذیل باشد :

1- نام شرکت؛

2- نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛

3- مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛

4- مدت زمان ثبت شرکت؛

5- هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین، در صورتی که همه یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه آن،سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار.

6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن،به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد(جنسی)،تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.

7- در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته باشند،تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛

8- تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛

9- ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛

10- در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد،ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مرجع؛

11- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد؛

12- ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد نعهد باید به آن حساب واریز گردد و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛

13- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقمندان،به مرجع ثبت شرکت تسلیم شده است؛

14- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسسین،منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛

15- چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان

اعلامیه پذیره نویسی توسط موسسین بعد از تصویب مرجع ثبت شرکت ها در روزنامه ها آگهی می شود و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد، در معرض دید علاقه مندان قرار خواهد گرفت. در مدتی که برای پذیره نویسی در اعلامیه معین شده است، اشخاصی که مایل به خرید سهام شرکت باشند، به بانک مراجعه می کنند، و ورقه تعهد سهام را امضا می کنند و مبلغی که – دست کم 35% درصد تعهدات – نقداَ به بانک پرداخت می کنند و رسید دریافت می دارند. این ورقه در دو نسخه تنظیم می شود، نسخه اول نزد بانک نگهداری می شود و نسخه دوم به ظهرنویس تسلیم می شود. امضای ورقه سهم ، خود به خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت است.

دعوت مجمع عمومی موسسان و تشکیل آن

زمان تشکیل شرکت سهامی زمان تشخص آن به شخصیت حقوقی است و تشخص شخصیت حقوقی منوط به تشکیل مجمع عمومی بر اساس مقررات قانونی و عمل به صلاحیت هایی است که بر عهده این مجمع واگذار شده است. از این رو، ابتدا به چگونگی تشکیل مجمع عمومی، سپس به صلاحیت های آن می پردازیم :

نخست : تشکیل مجمع عمومی موسس

مانند هر مجمع عمومی دیگر، مجمع عمومی موسس نیز از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. در این مجمع کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند. در این جا ، زمان و شکل دعوت از مجمع، ترکیب مجمع و چگونگی تصمیم گیری اعضا در مجمع عناوین مورد بحث خواهد بود.

الف- زمان و شکل دعوت از مجمع

https://nikregister.com

پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت تمدید شده باشد، بعد از انقضای مدت تمدید شده، موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز این که تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35% آن پرداخت شده است، تعداد سهام هر یک از تعهدکنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهد کرد ( ماده 16 لایحه قانونی 1347). مراتب مزبور را موسسین به صورت گزارش تهیه می کنند و حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است، برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده می کنند ( تبصره ماده 74 لایحه قانونی ) . دعوت از مجمع از طریق روزنامه ای صورت می گیرد که در طرح اعلامیه پذیره نویسی تعیین گردیده است.

ب- ترکیب مجمع

در مجمع عمومی موسس همه موسسان و پذیره نویسان شخصاَ یا به توسط وکیل یا قائم مقام قانونی خود، با ارائه مدارک یا نمایندگی، حق حضور دارند. در این مجمع هر سهم دارای یک رای خواهد بود. اما زمانی که تصویب آورده های غیرنقدی یا مزایای سهام موضوع رای گیری است، اشخاص ذی نفع در رای گیری حق حضور نخواهند داشت.

مسئولیت های مدیرعامل درشرکت های سهامی

نظربه اینکه مدیرعامل هرشرکت سهامی در ارتباط روزمره با امور داخلی و خارجی شرکت، خصوصاً با اشخاص ثالث قرار دارد، لذا شناخت مسئولیت های افرادی که این سمت را در تصدی دارند، کاربرد بیشتری برای عموم دارد.
• مسئولیت های مدیرعامل در شرکت های سهامی :
کلاً مسئولیت های مدیرعامل یک شرکت سهامی را می توان در دو گروه طبقه بندی کرد :
الف_ مسئولیت های که اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی شرکت برای مدیرعامل همان شرکت پیش بینی کرده است.
ب_ مسئولیت های که قانون تجارت و سایر قوانین کشور همچنین قانون مالیات های مستقیم برای مدیرعامل شرکت های سهامی به طور اعم در نظر گرفته است. 
این گروه از مسئولیت ها، حداقل مسئولیت های است که فرد مدیرعامل با آن مواجه می باشد و اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی آن نمی توانند آن را کاهش دهند. در ماده ۱۴۲( لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت) همین طبقه بندی مسئولیت های مدیرعامل به شرح ذیل بیان شده است : 
مدیران و مدیرعامل شرکت درمقابل شرکت واشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانونی یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی بر حسب مورد منفرداً یا مشترکاً مسئول می باشند و دادگاه حدود مسئولیت هریک را برای خسارت تعیین خواهد نمود.
* مراد ازمدیران دراین ماده و سایر مواد قانون تجارت اعضای هیأت مدیره می باشد.
به غیرازطبقه بندی فوق، مسئولیت های مدیرعامل را می توان از جنبه دیگری و از لحاظ ماهیت تخلف نیز طبقه بندی کرد :
الف_ مسئولیت حقوقی
ب_ مسئولیت کیفری
الف_ مسئولیت های حقوقی : 
مسئولیت حقوقی مدیر عامل شرکت سهامی عمدتاً در رابطه با جبران ضرر و زیان وارده به اشخاص ثالث و یا سهامداران شرکت به واسطه سوء مدیریت مدیر عامل می باشد. ماده ۱۴۲ که فوقاً اشاره شد، به مسئولیت حقوقی مدیرعامل برای جبران خسارت وارده با اشخاص ذی نفع اشاره دارد.
ماده ۱۴۳ قانون اصلاحیه قانون تجارت به شرح زیر یکی دیگر از جنبه های مسئولیت حقوقی مدیرعامل را بیان می دارد : در صورتی که شرکت ورشکسته شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی شرکت برای تأدیه دیون آن کافی نیست، دادگاه صلاحیت دار می تواند به تقاضای هر ذینفع هر یک از مدیران یا مدیر عامل را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی به نحوی از روش ها معلول تخلفات او بوده است منفرداً یا متضامناً به تأدیه آن قسمت از دیونی که پرداخت آن از دارایی شرکت ممکن نیست محکوم نماید.
ماده فوق قاعده مهمی دررابطه با مسئولیت حقوقی مدیران متخلف پیش بینی کرده است. لیکن درایران به ندرت ماده مزبورمورد استناد اشخاص ذینفع خصوصاً سهامداران شرکت های ورشکسته قرارمی گیرد، شاید دلیل اصلی این موضوع نیز،عدم آگاهی اکثریت این افراد از وجود این حق قانونی خود می باشد.
مسئولیت حقوقی دیگر مدیرعامل ( وهمچنین اعضای هیئت مدیره) دررابطه با خسارت وارده به شرکت به واسطه اجازه به انجام معاملات غیرمجاز با سایر مدیران شرکت می باشد.
مطابق ماده ۱۲۹ اصلاحیه قانون تجارت بدون کسب اجازه از هیأت مدیره، هریک ازاعضای هیأت مدیره و یا مدیرعامل شرکت نمی توانند راساً و یا ازطریق شرکت هایی که درآنها سهامدار یا مدیرهستند، به حساب شرکت معامله کنند.
طبق ماده ۱۳۰همین قانون در صورت تخلف از ماده فوق و ورود خسارت به شرکت، مدیرعامل ( و هر یک از اعضای هیأت مدیره) که اجازه معامله را صادر کرده اند با فرد طرف معامله متضامناً مسئول جبران خسارت خواهند بود.
ب_ مسئولیت های کیفری : 
به غیرازمسئولیت های حقوقی مدیر عامل که مورد اشاره قرارگرفت، قانون تجارت در برخی از موارد به منظور( حفظ نظم عمومی در نظام تجاری کشور) برای مدیر عامل ( واعضای هیأت مدیره) شرکت های سهامی مسئولیت کیفری و به تبع آن مجازات های سنگینی پیش بینی کرده است.
برای نمونه، ماده ۲۵۸ اصلاحیه قانون تجارت برای ارتکاب جرایم زیرتوسط مدیرعامل واعضای هیأت مدیره مجازات حبس از یک سال تا سه سال در نظر گرفته است.
الف. تقسیم منافع موهومی بین صاحبان سهام بدون صورت دارایی و ترازنامه یا به استناد صورت دارایی و ترازنامه مزور(فریبنده ).
ب. ارائه یا انتشار ترازنامه غیر واقع به منظور پنهان داشتن وضعیت واقعی شرکت.
ج. استفاده ازاموال یا اعتبارات شرکت برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا مؤسسه دیگرکه خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذینفع باشند.
د. استفاده با سوء نیت ازاختیارات برخلاف منافع شرکت برای منافع شخصی یا برای شرکت یا مؤسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیرمستقیم درآن ذی نفع باشند.
* همچنین طبق ماده ۲۶۰ لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت، مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره که عامداً مانع یا مخل انجام وظایف بازرسان شرکت بشوند، یا اسناد و مدارکی را که برای انجام وظایف آنها لازم است، در اختیار بازرسان قرار ندهند، به حبس تأدیبی از سه ماه تا دو سال یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
* مواد ۲۶۲ و 263 لایحه مزبور نیز برای مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره در صورت سلب حق تقدم از صاحبان سهام مجازات حبس یا جزای نقدی در نظر گرفته است.
به غیر از مواردی که در قانون تجارت برای مدیران شرکت های سهامی ( اعم از مدیر عامل و اعضای هیأت مدیره ) مسئولیت حقوقی و کیفری پیش بینی کرده است، در برخی از قوانین دیگر، مسئولیت های دیگری برای این افراد در نظر گرفته شده است.
برای نمونه ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم مقرر می دارد : « مدیران اشخاص حقوقی مجتمعاً یا منفرداً نسبت به پرداخت مالیات بردرآمد اشخاص حقوقی وهم چنین مالیات هایی که اشخاص حقوقی به موجب مقررات این قانون مکلف به کسر و ایصال( وصل کردن) آن بوده و مربوط به دوران مدیریت آنها باشد، با شخص حقوقی مسئولیت تضامنی خواهد داشت.»
" در ماده ۲۰۱ قانون فوق الذکر نیز برای مدیران اشخاص حقوقی که به قصد فرار ازمالیات ترازنامه و حساب سود و زیان و دفاتر قانونی شرکت را بر خلاف واقع تنظیم نمایند، مجازات حبس از سه ماه تا دو سال در نظر گرفته است."
در مورد مسئولیت مدیرعامل از اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه استعلام به عمل آمده که سؤال و پاسخ به شرح ذیل می باشد : 
" مدیرعامل شرکت چنانچه طبق مقررات عمل نماید شخصاً مسئولیتی ندارد ولی اگر خارج از وظایف خود عمل کند از باب تسبیت و مسئولیت مدنی مسئول است."
سؤال : چنانچه مدیرعامل یک شرکت تجارتی که به تنهایی صاحب حق امضاء است با صدور اسناد تجاری شرکت متبوع خود را مدیون اشخاص ثالث سازد، در صورت فوت آیا طلبکاران می توانند برای وصول طلب خود از ماترک متوفی استفاده نمایند یا باید فقط از اموال و دارائی استفاده کنند‌.
• نظریه اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه :
مدیرعامل شرکت نماینده است و در سمت نمایندگی شرکت در صورتی که طبق قوانین و مقررات و اختیارات خود عمل کرده باشد شخصاً مسئولیتی ندارد و در صورتی که خارج از حدود اختیارات عمل کرده باشد، شخصاً و از باب تسبیت و مسئولیت مدنی مسئول است و در صورت فوت او دیون مربوط به او ترکه تعلق یافته و در حدود قوانین و مقررات راجع به آن، ورثه با توجه به مضمون ماده ۱۹۳ قانون صدور چک مسئولیت خواهند داشت.

مسئولیت های مدیرعامل درشرکت های سهامی