شرکت سهامی خاص چیست
شرکت سهامی خاص چیست؟
شرکت های سهامی خاص شرکت هایی هستند که با ماهیت تجاری ثبت می شوند حتی اگر موضوع فعالیت شرکت غیر تجاری باشد، به طور مثال اگر مجموعه ایی با هدف فعالیت در انواع زمینه ای خدماتی مانند حسابداری ، نظافتی و نگهداری و غیره ثبت شود صرف نظر از نوع فعالیت شرکت تجاری محسوب می شود.
تمامی سرمایه در شرکت سهامی خاص توسط موسسین تامین می شود و تمام سرمایه از مؤسسین تعهد و حداقل سی و پنج درصد آن در یکی از بانک ها به نام شرکت در حال تأسیس در حساب مخصوصی سپرده می شود.
پس از بررسی کوتاهی در رابطه با شرکت سهامی خاص به مبحث اصلی مقاله خواهیم برداخت که بررسی چگونگی تقسیم مسئولیت مدنی، جزایی و کیفری مدیران در شرکت سهامی خاص می باشد :
در اداره شرکت سهامی خاص اداره سهام به عهده افرادی می باشد که هیئت مدیره شرکت خوانده می شوند و از سوی سهام داران انتخاب می شوند که معمولا این انتخاب تمامی سهامدان نمی باشد و بعد از این مرحله و این انتخاب سهام داران اجازه مداخله در امور اداری شرکت ندارند که به این موضوع صراحتا در مواد ١٠٧ و ١١٨ (ل.ا.ق.ت) اشاره شده است : هیئت مدیره نمایندگان شرکت سهامی هستند و حدود موضوع شرکت و چارچوب قانون و اساسنامه و مصوبات مجامع عمومی نام و حساب شرکت اعمال حقوقی انجام می‌دهند.
همچنین بنا بر روابط بین مدیران با شرکت طی قرار دادی تعریف شده است بیشتر قالب نظریه نمایندگی تعبیر و تحلیل می شود. ماده ١١٨ (ل.ا.ق.ت) علاو بر اعلام تمامیت حق اداره شرکت برای مدیران حقوق افراد طرف معامله شرکت را در نظر گرفته است این ماده همچنین به اصلی که طی آن محدود کردن اختیارات مدیران اساسنامه یا موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است. اشاره شده است.
بنا بر این قوانین اگر مدیری اقدام به انعقاد قرار دادی خارج از موضوع فعالیتش شرکت و یا موصوبات مجامع عمومی نماید و بنا بر این قرار داد خسارتی متوجه شرکت شود شرکت و سهامداران آن که افراد ذی نفع محسوب می شوند می توانند علیه مدیر اقدان قانونی نمایند و پس از اثبات تقصیر وی جبران خسارات را مطالبه نمایند.
بنا بر قوانینی که در پاراگراف فوق بدان اشاره شد غیر از مدیران و سهام داران افرادی دیگری نیز به عنوان اشخاص ثالث حضور دارند که معمولا اطلاع چندانی از چگونگی اداره امور شرکت توسط مدیران و سهام داران ندارند .پس آیا در هنگام بروز خسارت ملزم به اثبات تقصیر مدیران می باشند؟ و آیا این افراد در صورت احساس عدم رضایت از نتایج حاصله از قرار داد منعقده با شرکت و تمایل به ابطال آن می توانند ادعای بطلان قرارداد مذکور را دلیلی که فقط شرکت و فعل مدیران مرتبط است بنمایند؟ این سوالات در یک لایحه اصلاحی قانون تجارت پاسخ داده شده است:
بنا براین قانون علاوه بر تاکید بر اصل اختیارات تام هیئت مدیره به اشخاص ثالث و طرفین قرار داد شرکت های سهامی خاص این اطمینان را بخشیده است که در نهایت این شرکت مسئول تعهداتی است که مدیران وی قبال اشخاص ثالث عهده گرفته اند. قانون گذار اجازه نمی دهد که اشخاص ثالث مستندا عدم رعایت مقررات مربوط نحوه انتخاب مدیران شرکت بتوانند روابط مالی و غیر مالی برقرار شده و یا معاملات منعقده قبلی که طبق اصول حقوقی صحیحا انجام گردیده خللی وارد آوردند.
در واقع مسئولیت کیفری مدیرا نو مدیر عامل در کشور انواع مختلف دارد مسئولیت کیفیری مدیران به دلایل ذیل مطرح می شود:
1-عدم مطالبه به موقع قسمت پرداخت نشده مبلغ اسمی سهام شرکت یا عدم دعوت مجمع عمومی فوق العاده برای تقلیل سرمایه شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده(بند یک ماده 246)
2-.صدور اوراق قرضه قبل از پرداخت تمام سرمایه شرکت (بند2 ماده 246 و ماده 250)
3-صدور اوراق قرضه بدون رعایت مقررات ماده 56 لایحه مذکور(ماده251).
4-قید نکردن نکات مندرج در ماده 60 لایحه مذکور در ورقه قرضه(ماده 252).
5-تنظیم نکردن صورت حاضران در مجمع عمومی مطابق ماده 99 لایحه مذکور(ماده 255).
6-دعوت نکردن مجمع عمومی صاحبان سهام، عامداً، در هر موقع که انتخاب بازرسان شرکت باید انجام پذیرد، یا دعوت نکردن بازرسان شرکت به مجامع عمومی صاحبان سهام(ماده 259).
7-اخلال عمدی در انجام وظایف بازرسان شرکت(ماده 260).
8-صدور و انتشار سهام یا قطعات سهام جدید قبل از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه، یا در صورتی که ثبت افزایش سرمایه مزورانه یا بدون رعایت تشریفات لازم انجام شده باشد(ماده 261).
9-سلب حق تقدم صاحبان سهام نسبت به پذیره نویسی و خرید سهام جدید، به استثنای مواردی که در لایحه قانونی 1347 پیش بینی شده است(بند یک ماده 262).
10-رعایت نکردن حقوق دارندگان اوراق قرضه قابل تعویض با سهام شرکت و انتشار اوراق قرضه جدید قابل تعویض یا قابل تبدیل به سهام(بند2 ماده 262)
11-دادن اطلاعات نادرست عالماً به مجمع عمومی برای سلب حق تقدم از صاحبان سهام نسبت به پذیره نویسی سهام جدید(ماده 263)
12-رعایت نکردن مقررات مندرج در ماده 262 در مورد کاهش سرمایه شرکت.
13- دعوت نکردن مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهم حداکثر تا دو ماه برای تصمیم گیری در مورد انحلال یا بقای شرکت، در صورتی که بیش از نصف سرمایه شرکت بر اثر زیانهای وارد آمده از بین رفته باشد(ماده 265).
