آشنایی با ثبت اختراع و شرایط و مدارک لازم جهت ثبت

اختراع به طور کلی به حق انحصاری اطلاق می شود که به مخترع آن در قبال خلاقیت و یا ایجاد محصولی ((که مهمترین شاخه آن جدید بودن آن می باشد)) از طرف دولت و قانون گذار اعطاء می شود. طبق تعریف ارائه شده در سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور:((بطورکلی اختراع به معنی راه حل جدید و نوآورانه برای حل یک مشکل فنی است . این راه حل ممکن است به ایجاد وسیله ،دستگاه ،محصول دارو یا فرآیند صنعتی کاملا جدید مربوط باشد ،یاممکن است فقط بهبود جزئی محصول یا فرآیند شناخته شده ای باشد))

 

پس به عبارتی هر کس مدعی یکی ازا مور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید:

ابداع هر محصول صنعتی جدید

کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجوده به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی.

و همچنین طبق ماده 1 قانون ثبت اختراعات، اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خـاص را ارایه میکند و مشکلی را در یک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آن حل مینماید.

 

اهمیت ثبت اختراع و بهره مندی از حمایت قانونی از اختراعات ثبت شده:

همان گونه که اشاره شد اختراع (INVENTION ) حاصل تراوشات ذهنی شخص مخترع می باشد که طبعا در پی استفاده انحصاری از مزایای مادی و معنوی این اختراع که ممکن است در قالب یک محصول صنعتی یا فرآیندی صنعتی متبلور شده باشد می باشد و این امر تنها با حمایت قانونی دولت امکان پذیر می باشد و طبعا تا زمانی که این اختراعات طبق تشریفات رایج در هر کشور به ثبت نرسیده باشد محقق نمی شود، پس شرط اصلی استفاده از این حق برای مخترع ثبت اختراع در  اداره ثبت اختراعات می باشد که در این زمینه ذی صلاح محسوب می شود.

روشهای ثبت اختراع:

1- روش های اعلامی 

2- روش های تحقیقی 

روش های اعلامی

در روش اول (روش اعلامی) ثبت اختراع با ادعای مخترع انجام می گیرد بدین معنا که ادعای اشخاص (به شرط عدم سابقه)مقرون به صحت تلقی می شود و اختراع به ثبت می رسد .طبق ماده 36 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات: این ورقه و یاسند اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه اختراع مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمیکند که تقاضا کننده یا موکل او مخترع واقعی می باشد و یا شرح اختراع یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذینفع می توانند نسبت به موارد مزبور در محکمه ابتدایی تهران اقامه دعوی کرده و خلاف آنرا ثابت نمایند. توجه داشته باشید که در این شرایط اداره مالکیت صنعتی که مسئولیت شدور ورقه راداشته است مسئول صحت و سقم اختراع و یا ادعای افراد نمی باشد بلکه مخترع شخصا در رابطه با این ادعا پاسخگو خواهد بود و در صورت وجود ادعایی مبنی بر کذب در محاکمه ذی صلاح با خوانده قرار دادن مخترع بر علیه وی اقامه دعوی خواهد شد.

همچنین وفق ماده ٣٧ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات در صورتی که :

الف: اختراع اختراع جدید نباشد.

ب: وقتی که ورقه ( سند) اختراع جهت امور نقشه های مالی و اختراعات مخل انتظامات عمومی و فرمولها و ترتیبات دوایی صادر شده باشد.

ج: وقتی که اختراع بطریقه علمی صرف بوده و قابلیت استفاده عملی صنعتی یا فلاحتی (کشاورزی ) نداشته باشد.

د: وقتی که پنج سال از صدور ورقه (سند) اختراع گذشته و بموقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد هر ذینفعی می تواند به مراجع قضایی ذیصلاح در تهران رجوع و تقاضای صدور حکم دال بر بطلان ورقه اختراع صادر شده از اداره مالکیت صنعتی بنماید با توجه به مراتب مذکور روش ثبت اختراع در ایران بنحو اعلامی بوده و هر گونه ادعایی در محاکم قضایی مطرح و مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت.

 

روش تحقیقی

در این روش تمامی قوا و امکانات و وسایل آزمایشگاهی در زمینه های متفاوت به کار گرفته می شود تا ادعای اختراع و ماهوی اختراع بررسی شود تا صحت ادعای مخترع قبل از ثبت به مراجع قانونی ثابت گردد در این روش اختراع قبل از ثبت به صورت محرمانه نگهداری می شود و حق تقدمی برای مخترع منظور می گردد و در صورت اثبات ادعای مخترع نسبت به ثبت اختراع اقدام می گردد. و در صورت عدم اثبات نسبت به رد ثبت اختراع اقدام می گردد.

 

 

طبق موارد درج شده در وب سایت سازمان ثبت اسناد و املاک :پس از ثبت و اعطاء حق اختراع به مالک و مخترع ،بر طبق قانون  به دو شکل از اختراع حمایت می شود : 

 

1-    حمایت ایجابی :یعنی اینکه به دارنده حق می دهد که از خلاقیت و تلاش ذهنی خود بهره برد . 

2-    حمایت سلبی :سایرین را مکلف می کند که به این حقوق حاصل از آفرینشهای فکری احترام گذاشته و مانع از هر گونه حق نقص حق بدون اجازه مالک این حقوق بشود 

فلذا  مخترع حق  انحصاری نسبت به ساخت ،صادرات واردات ،عرضه برای فروش ،فروش و استفاده از فرآورده و کالاهایی که مستقیما از طریق فرایند بدست می آیند را دارد .

علاوه بر این در دنیای رقابت و کسب و کار ثبت اختراعات دارای مزایای زیر می باشد :.

1-     موقعیت قدرتمند در بازار و امتیاز های رقابتی

2-      سود بیشتر یا  بازگشت بیشتر سرمایه از طریق نظام انحصار

3-    درآمد مضاعف از محل تفویض اجازه بهره برداری و انتقال اختراع

4-     دسترسی به فناوری از طریق لیسانس دو جانبه

5-دسترسی به بازار های جدید

 

6- خطر کمتر نقص حق

7-    توانایی بیشتر برای دریافت وام و یا جمع آوری منابع مالی با نرخ معقول بهره

8-    ابزاری قدرتمند برای اقدام قانونی علیه تقلید کنندگان و سوء استفاده کنندگان 

9-     وجهه مثبت شرکت یا بنگاه صاحب اختراع

10-   استفاده از مزایای بنیاد ملی نخبگان

11- استفاده از تسهیلات شرکتهای فناور و دانش بنیان

12- استفاده از صندوق حمایت از پژوهشگران کشور

 

ضمن مواردی که در بالا اشاره شد در رابطه با قوانین ثبت اختراع مواری شایان ذکر می باشند که عبارتند از:

1- اختراعات قابل ثبت و اختراعات غیر قابل ثبت 

قانون گذار در تعریف اختراعات قابل ثبت به جای بر شماری اختراعات قابل ثبت ،اختراعات غیر قابل ثبت را معرفی کرده است و دیگر موارد را که از این فهرست خارج باشند را اختراعات قابل ثبت می داند.

مواردی که اختراعات قابل ثبت نمی باشند(استثنائات اختراع):

اختراعات  غیر قابل ثبت طبق ماده ٤ قانون موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است :

الف-  کشفیات ، نظریه های علمی ، روشهای ریاضی و آثار هنری .

ب -طرحها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی .

ج-  روشهای تشخیص و معالجه بیماریهای انسان یا حیوان .

این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روشهای مزبور نمی شود.

د  -منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آنها.

ه - آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.

فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا ازطریق استفاده

عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع ، افشاء شده باشد.

درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع

صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.

و - اختراعاتی که بهره برداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.

2-مدت زمان مالکیت ثبت اختراع:

اعتبار ورقه های مربوط به ثبت اختراع و گواهینامه آن به موجب ماده 16 قانون ثبت اختراع ،طرح های صنعتی و علائم تجاری که در سال 1386 مصوب گردیده است: به مدت بیست سال می باشد که بعد از بیست سال از تاریخ  تسلیم اظهار نامه اختراع منقضی می شود .

توجه داشته باشید که مخترع در این بیست سال برای حفظ گواهینامه ملزم به پرداخت اقساط سالیانه می باشد و در غیر این صورت اظهار نامه مسترد تلقی شده و گواهینامه فاقد اعتبار می باشد.

ثبت شرکت کیا ثبت- https://kiasabt.com

ثبت مالکیت فکری

مالکیت فکری یک مفهوم حقوقی است که براساس آن چگونگی حمایت و استفاده از محصولات فکری بشر تعیین شده است. هرچند موضوع این نوع مالکیت ابتکارها و تراوش های ذهنی انسان است، دارای ارزش مادی نیز می باشد و چون ارزش اقتصادی دارد، جزء گروهی از اموال به حساب می آید مانند : حق مولف ، حق اختراع ، حق علائم تجاری ، حق اسرار تجاری . به همین جهت احترام به آن ، همچون سایر مالکیت ها بلکه فراتر از آن، در نظام حقوقی کشور ما و در نظام بین المللی جایگاه ویژه ای دارد. از این رو، برای حمایت از این نوع مالکیت ، سازمان جهانی مالکیت فکری موسوم به " وایپو " به وجود آمده است. در این سازمان معاهده های جند جانبه بسیاری میان دولت ها منعقد گردید از جمله آن ها ، کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری. بنابراین مالکیت فکری شامل دو قسمت کلی است : 1. مالکیت صنعتی 2- مالکیت ادبی و هنری

در ذیل به بررسی مختصر مالکیت صنعتی که شعبه ای از حقوق تجارت است و حقوق غیرمادی ناشی از علائم تجاری ، اسم تجاری ، ورقه های اختراع و ... را دربرمی گیرد می پردازیم. 
مالکیت صنعتی :
این قسمت شامل مقرراتی برای حمایت از پدیدآورندگان حقوق ناشی از علائم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی ، اسم تجاری ، سمبل یا علامت ، ورقه های اختراع ، گواهی اشیاء مصرفی، اشکال و ترسیمات است و نیز شامل مقرراتی مربوط به رقابت نامشروع و سوء استفاده از حقوق مالکیت صنعتی می باشد. به پدید آورندگان و اثرآفرینان امکان می دهد در صورت تمایل به طور انحصاری از علامت یا اختراع خود استفاده کنند و متجاوزان به حقوق خود را مطابق قانون تحت پیگرد قرار دهند. هم چنان که در قانون مجازات اسلامی تعزیرات کشور ما است. ( مواد 528 – 530 )

• علائم تجاری

علائم تجاری علامت هایی هستند که برای معرفی کالا و محصول از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند که می تواند نقش، رقم ، حرف و ... باشد. ثبت علامت اختیاری است مگر در مواردی که دولت الزامی قرار دهد. به عنوان مثال ، مواد غذایی که باید در لفاف و ظروف مخصوصی باشد مثل کنسرو ، کره و ... یا نوشابه و آب های گازدار ، یا لوازم آرایشی که اثر مستقیم روی پوست بدن انسان دارد. مثل صابون، عطر ، ادکلن و یا داروهای اختصاصی با موارد استعمال طبی اعم از انسانی و حیوانی. مصوب 30 اردیبهشت ماه 1328 هیات دولت ، علامت تجاری باید جدید باشد و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد. باید ابتکاری و توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد. طوری باشد که مشتری را به اشتباه و سردرگمی و در نتیجه به انتخاب نادرست سوق ندهد. با توجه به ماده 12 قانون ثبت و علائم و اختراعات : علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد. در صورت ثبت، دولت از آن حمایت می کند. مرجع ثبت، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی است. ثبت علامت قابل اعتراض از سوی اشخاص ذی نفع است. مدت حمایت دولت از این علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد. کلیه دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علامت تجاری در دادگاه های تهران رسیدگی می شود. 
علامت هایی که ثبت آن ها ممنوع است : مطابق ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات ایران ، ثبت علامت های زیر به عنوان علامت تجاری ممنوع است :
1. پرچم مملکتی ایران و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند و همچنین مدال ها  و نشانه ها و انگ های دولن ایران. 
2. کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن. 
3. علائم موسسات رسمی مانند هلال احمر، صلیب سرخ و نظایر آن. 
4. علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

• اسم تجاری

اغلب تجار برای شناساندن تجارت خانه یا بنگاه یا شرکت خود اسم یا عنوانی انتخاب می کنند و تحت آن اسم یا عنوان فعالیت یا تجارت می کنند. و اغلب این اسم یا عنوانی حاکی از شهرت تاجر است که او را تحت آن عنوان یا اسم معرفی و مشهور می کند. این عنوان یا اسم ممکن است اسم شخص تاجر یا نام خانوادگی او باشد. 
در شرکت های تجاری اسم تجاری با اسم شرکت یکی است. فایده اسم یا عنوان تجاری این است که دیگران نمی توانند از شهرت ان نام و اجناس تجاری که تحت آن نام به بازار عرضه می شود برای خود انتخاب کنند یا در روی کالاهای خود نام را ثبت و مشتریان را به اشتباه بیندازند. نام تجاری قابل فروش و انتقال است. هیچ کس نمی تواند در آن محل نام بازرگانان دیگری را، نام تجاری خود قرار دهد اگرچه نام تجاری ثبت شده، با نام خانوادگی او یکی باشد. مدت اعتبار ثبت اسم نجاری پنج سال است که با انقضای آن، ثبت مجدد آن امکان پذیر و قابل تجدید است. 
تفاوت اسم تجاری با ثبت تجاری در این است که ثبت تجاری مربوط است به شناسایی تاجر و وضع تجاری او، در صورتی که اسم تجاری فقط مربوط به شهرت تاجر می باشد که تحت آن اسم خود را معرفی می کند. وانگهی ثبت نام با فوت یا حجر وی تغییر می کند ولی اسم تجاری با بقا خود نشانگر ادامه کار موسسه یا تجارتخانه می باشد. 
به موجب ماده 576 قانون تجارت : ثبت اسم تجاری اختیاری است مگر در مواردی که وزارت عدلیه ( دادگستری ) ثبت آن را الزامی کند. در این صورت است که ثبت اسم تجاری از جمله تکالیف بازرگانان خواهد بود.

• ورقه اختراع

ورقه اختراع سندی است که به منظور بهره برداری انحصاری از اختراع یا اکتشاف برحسب تقاضای مخترع و مکتشف برای مدت 5، 10 ، 15 و یا 20 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت اختراع یا اکتشاف، به مخترع یا مکتشف داده می شود تا دیگران نتوانند از اختراع و اکتشاف او برای تهیه ، توزیع و فروش محصولات خود سوء استفاده کنند. دولت در صورتی از حق بهره برداری انحصاری مخترع حمایت می کند که اختراع مطابق مقررات تودیع و ثبت شده باشد. وگرنه هر کس می تواند از آن بهره مند گردد. 
ماده 26 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد : هر قسم اکتشاف و اختراع جدید در شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که برطبق شرایط و مدت مقرر در این قانون، از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید، مشروط بر این که اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد. نوشته ای که در این مورد اداره ثبت اسناد تهران می دهد ورقه اختراع نامیده می شود. 
ثبت اختراع قابل اعتراض است. اشخاص ذی نفع می توانند نسبت به امر مزبور در دادگاه عمومی تهران اقامه دعوا کرده و از حق خود دفاع کنند. 
ورقه اختراع قابل نقل و انتقال است . اگر انتقال از طریق ارث باشد باید به ثبت برسد. 
نقل و انتقال ورقه اختراع باید به موجب سند رسمی باشد، در غیراین صورت در مقابل اشخاص ثالث معتبر نخواهد بود. 
به علت اهمیت ویژه موضوع در نظام بین الملل، پیمان همکاری ثبت اختراع (PCT) و سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) جهت حمایت از حقوق و بهره برداری انحصاری مخترعین، بین دولت ها منعقد گردیده است. 
هر آنچه از یک تیم کاردان و متخصص حقوقی انتظار دارید را با متخصصان ثبت شرکت کارا تجربه کنید ..

ثبت تغییرات کارا ثبت - https://kararegister.com

ثبت شرکت در ری

جهت ورود به دنیای کسب و کار و پیشرفت اقتصادی ، اولین قدمی که می بایست بردارید ثبت شرکت است. با ثبت شرکت می توانید فعالیت خود را به طور رسمی و قانونی آغاز کنید. 
شهر ری به عنوان یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان ، می تواند یکی از مقاصد شما برای سرمایه گذاری باشد. 
فرآورده های کشاورزی شامل گندم ، نباتات علوفه ای ، پنبه ، چغندر قند و ذرت و همچنین محصولات باغداری نظیر سیب، گوجه ، آلو ، هلو و گلابی تنها قسمتی از تولیدات شهر ری می باشد. 
مضاف بر این ، شهر ری در رشته صنایع ، کارخانجات صنعتی و تولیدی بسیاری را به خود جذب کرده است که همین مهم سرمایه گذاری در این شهر را بسیار متنوع نموده است. 
در ذیل ضمن پرداختن به انواع شرکت های تجاری و خصوصیات آن ها ، به مراحل ثبت شرکت در ری می پردازیم. 
انواع شرکت های قابل ثبت :
شرکت های تجاری در اشکال مختلف جلوه می کند. قانون تجارت ایران در ماده ی 20، شرکت های تجاری را به هفت نوع ( سهامی ، بامسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، تعاونی ، مختلط سهامی ، مختلط غیرسهامی ) تقسیم کرده است. از میان این شرکت ها ثبت شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود از پرکاربردترین شرکت ها می باشند. 
البته لازم به ذکر است ، شرکت های سهامی خاص نسبت به شرکت با مسئولیت محدود ، دارای اعتبار بیشتری بوده و جهت اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا بسیار مناسب است.

• شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام ، شرکتی است که دست کم از 5 نفر تشکیل می شود و در آن سرمایه به قطعات مساوی سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. این شرکت، شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که عملیات آن امور بازرگانی نباشد. ( ماده 2 لایحه اصلاح قانون تجارت ).

• شرکت سهامی خاص

شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.

• شرکت تضامنی

به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اکر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. 
هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث، کان لم یکن خواهد بود.

• شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود، و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. آورده شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، به سهام یا قطعات سهام تقسیم نشده و آزادانه قابل نقل و انتقال نیست. بلکه نقل و انتقال موکول به رضایت عده ای از شرکا است که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشند و اکثریت عددی را نیز دارا باشند. نقل و انتقال حتماَ باید به موجب سند رسمی باشد، وگرنه اعتبار نخواهد داشت. 

• شرکت مختلط غیر سهامی

به موجب ماده 141 قانون تجارت : " شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بیم یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود.
این نوع شرکت اصولاَ توسط دو دسته اشخاص تشکیل می شود. دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند، اما به امور تجاری آگاه نیستند. دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند، ولی به امور تجاری آگاهی دارند، یا دارای طرح های صنعتی یا موافقت های اصولی برای تاسیس کارخانه هستند و نمی خواهند به عنوان کارمند یا کارمندان سرمایه داران کار کنند. بلکه می خواهند برای خودشان کار کنند. این دو دسته می توانند با هم به توافق برسند و شرکت مختلط غیرسهامی تشکیل بهند. در این صورت شرکای دسته اول دارای مسئولیت محدود، و شرکای دسته دوم دارای مسئولیت نامحدود و تضامنی می شوند و اداره شرکت نیز به عهده آن ها خواهد بود.

• شرکت مختلط سهامی

به موجب ماده 162 قانون تجارت : " شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. 
شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند. 
شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده، و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است هلاوه بر دارایی، شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر، تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود. حداقل عده شرکای سهامی به ملاک ماده 3 لایحه قانونی مصوب 24/ 12/ 1347 سه نفر خواهد بود.

• شرکت نسبی

ماده 183 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند " .

• شرکت تعاونی

 شرکت تعاونی شرکتی است که برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مطرح در قانون بخش تعاونی و به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مذکور تشکیل می شود. 
حداقل تعداد اعضا هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. در این شرکت باید کلمه " تعاونی " قید شود. 
مراحل ثبت شرکت در ری :
برای آنکه شرکتی ثبت شود طی یک سلسله مراحل ضروری است. بدین منظور می بایست اظهارنامه ثبت از اداره ثبت شرکت ها دریافت گردد. مضاف بر اظهارنامه باید فرم صورتجلسه مجمع موسس و عادی و صورتجلسه هیات مدیره را نیز که آماده وجود دارد دریافت نمایید. 
پس از تهیه مدارک مورد نیاز، فرم ثبت شرکت می بایست به امضاء موسسین یا همه شرکاء شرکت رسیده و در صورت مجوزی بودن موضوع، جهت اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح اقدام به عمل آید. 
سپس به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir  مراجعه نمایید و اطلاعات را به طور دقیق در سامانه وارد کنید. اطلاعات خواسته شده شامل موارد ذیل است :
تکمیل اطلاعات متقاضی ،  درج نام و اطلاعات شخص حقوقی ، وارد نمودن پنج نام به ترتیب اولویت و اخذ شماره پیگیری ، تعیین موضوع و مدت شرکت ، اطلاعات مرکز اصلی ، انتخاب نوع سرمایه شخص حقوقی از فهرست ،  تعیین ارزش ریالی هر سهم ، درج اطلاعات مربوط به سهام یا سرمایه شخص، درج سمت شخص در مؤسسه یا شرکت ، اطلاعات شعب شرکت و تعیین سمت ( در صورت وجود شعبه ) ،  درج اطلاعات سال مالی شرکت ، تعیین اطلاعات روزنامه شرکت ، درج متن اظهارنامه و اساسنامه شرکت یا مؤسسه و انتخاب گزینه تایید نهایی 
نکته :
- چنانچه موضوع مجوزی باشد می بایست شماره مجوز در سامانه قید گردد. درصورتی که فعالیت شما نیاز به مجوز داشته باشد و شما به دلیل عدم اطلاع اقدام به ثبت موضوع کرده باشید باعث عودت پرونده خواهد شد.
- بعد از اتمام، سامانه یک شماره ثبت می دهد که برای چاپ در روزنامه به آن نیاز خواهد داشت. 
پس از پذیرش نهایی و تکمیل ثبت نام حدود 48 ساعت بعد در صورتی که اطلاعات را به درستی وارد کرده باشید، تاییدیه نام شرکت در سامانه اعلام می گردد که می بایست اوراق چاپی را از سامانه اداره ثبت شرکت ها پرینت گرفته و به امضاء تمامی اعضاء شرکت برسد. سپس مدارک مورد نیاز را ( شامل برگه تأیید نام و برگه ی رسید پذیرش اینترنتی به انضمام دو نسخه از مدارکی که توسط اعضاء امضا شده ،  کپی مدارک شناسایی افراد و گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری اعضا ) از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به اداره ثبت شرکت ری ارسال فرمایید و سپس بارکد پستی را در سامانه درج نمایید.
سپس کارشناس مربوطه به بررسی مدارک شما خواهد پرداخت و در حالت عدم رد پرونده و صدور آگهی، اداره ثبت ری با درخواست ثبت شرکت مورد نظر موافقت نموده و نسبت به صدور آگهی اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.
پس از تایید تمام مراحل و دریافت شماره ی ثبت، می بایست آگهی ثبت شرکت را در روزنامه رسمی به نشانی http://rrk.ir  به ثبت برسانید و هزینه ی انتشار آگهی را نیز صرفاَ به صورت اینترنتی پرداخت نمایید.
شرکت ها پس از ثبت می بایست نسبت به تشکیل پرونده دارایی و پرداخت دو در هزار و اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجاری اقدام نمایند. 
ثبت شرکت فکربرتر
" ارائه دهنده ی خدمات تخصصی ثبت شرکت و ثبت برند "

ثبت شرکت فکر برتر - https://companyregister.ir

مقررات کنوانسیون پاریس در خصوص ثبت بین المللی علائم تجاری

پس از تصویب قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجاری در تاریخ 10/ 12/ 1337 و درج آن در روزنامه رسمی کشور، وزارت امور خارجه الحاق ایران را به قرارداد پاریس طی نامه ای اعلام داشت و مراتب در شماره 14/ 4/ 39 روزنامه رسمی کشور آگهی گردید. 
مقررات کنوانسیون پاریس در خصوص ثبت بین المللی علائم تجاری :

1) شرط استعمال علامت ثبت شده 
بنا بر ماده 5 کنوانسیون بند ج ( 1 ) هر گاه در کشوری از کشورهای عضو اتحادیه استفاده از علامت تجاری ثبت شده ای اجباری باشد این علامت در شرایطی که استعمال نشده است ، قابل بطلان نمی باشد مگر اینکه مدت زمان معقولی سپری شده باشد و مهلت داده شده منقضی گردد و همچنین شخص ذی نفع که در استعمال علامت تجاری مزبور، قصور کرده است نتواند این عدم استفاده را توجیه نماید. 
در بند ج (2) همین ماده، ایجاد تغییراتی در علامت ثبت شده را تا آنجائیکه به صفت مشخصه علامت به شکلی که در یکی از کشورهای عضو اتحادیه لطمه وارد نیاورد را مجاز دانسته و آن را از موجبات بی اعتباری ثبت علامت و کاهش حمایت تفویض شده به آن ، نمی داند. 
در واقع می توان هدف از این مقرره را چنین بیان کرد که در شرایطی که اختلافات آن چنان فاحش نیست که قابلیت تمییز دادن علامت را مخدوش نماید، باید انعطااف در قوانین را لحاظ نمود و در غیر این صورت اگر علامت تجاری، به هر علتی، اعم از تغییر زبان یا تغییر شکل علامت از شکل ثبت شده آن خارج گردد، توسط مقامات صالح در قلمرو هر کشور پی گیری و بررسی خواهد گردید. 
2) استفاده از علامت تجاری به طور همزمان توسط بنگاه های متعدد
بند ج (3) ماده 5 کنوانسیون در خصوص موردی است که یک علامت تجاری، در محصولاتی یکسان و شبیه به هم ، توسط موسسات صنعتی یا تجاری متعدد به صورت مالکیت مشاع و جمعی مورد استفاده قرار گیرد و این مقرره همچنین بیان می دارد که صرف استفاده از یک علامت تجاری با مالکیت مشاع مانع از ثبت علامت مزبور نیست و حمایتی را که کشور عضو اتحادیه نسبت به اتباع خود اعمال می نماید، مخدوش نشده و کاهش نمی یابد، که البته در ادامه آن را منوط به دو شرط اساسی می نماید. 
1) موجبات گمراهی مردم را فراهم نیاورد. 
2) خلاف نظم عمومی نباشد. 
بعنی در واقع مصرف کنندگان کالاها، در صورت تفاوت در کیفیت اجناس با علامت تجاری مشترک و واحد ، متضرر نشده و موجبات غبن فاحش آن ها را فراهم نیاورد. 
3) استعمال علائم تجاری 
در ماده 6 با تصریح این مطلب که شرایط تسلیم و ثبت علائم تجاری یا صنعتی به موجب قانون داخلی هر کشور عضو اتحادیه تعیین می گردد. ( در بند 1 ماده 6) ، مشکل بودن علائم تجاری بیان می گردد. همچنین استعمال علائم تجاری ایجاب می کند که ثبت آن برابر با قانون جاری کشوری که تقاضای ثبت در آن شده است صورت بگیرد. 
اصل رفتار ملی در بند 2 ماده 6 بیان گردیده که مطابق آن نمی توان به دلیل عدم تسلیم یا ثبت و یا تجدید ثبت علامتی که در کشور مبدا صورت گرفته است، تقاضای ثبت را در یکی از کشورهای اتحادیه به وسیله یکی از شهروندان کشور اتحادیه مردود یا بی اعتبار دانست. 
در بند 2 ماده 2 کنوانسیون پاریس، شرط استقرار و اقامت را برای شهروندان عضو اتحادیه که حمایت مالکیت صنعتی را می طلبند، ضروری ندانسته و بدین ترتیب بدون آنکه در کشور عضو اتحادیه، موسسه یا استقرار داشته باشند، می توانند تقاضای ثبت علامت تجاری را در کشور مذکور بنمایند. 
4) علائم تجاری مشهور 
ماده جدیدی در اصلاحیه سال 1925 که در کنفرانس تجدید نظر در شهر لاهه برگزار گردید به کنوانسیون افزوده شد و در کنفرانس های تجدید نظر لندن و لیسبون نیز اصلاح گردید. 
این ماده مقرر می دارد چنانچه ثبت علامتی یا استعمال علامت تجاری یا صنعتی که به ترتیب ، اعم از انتشار مجدد، امکان بروز اشتباهاتی را فراهم آورد ، باطل و ممنوع اعلام گردد. مشروط بر اینکه : اولاَ : مقامات صالح هر کشور، برایشان مسجل و اثبات شده باشد که این علامت شناخته شده و مشهور است و ادعای صرف کفایت نمی کند که چنین برخوردی ایجاد گردد و ثانیاَ : نظام حمایتی کنوانسیون، مندرج در موارد 2 و 3، شخص صاحب علامت را تحت پوشش قرار دهد. 
5) نشانه های دولتی، علائم رسمی و نشانه های سازمان های بین المللی 
در ماده 6 کنوانسیون پاریس قوانین و مقررات پیرامون ممنوعیت های راجع به علائم دولتی، انگ های رسمی و علائم سازمان های بین المللی ، بیان گردیده است. 
در این ماده ، کشورهای عضو اتحادیه موافقت می کنند که ضمانت اجرای خودداری از استفاده، ثبت و بطلان را در خصوص علائمی که کل یا بخشی از آن علامت متشکل از نشان های دولتی و بین المللی می باشد، اعمال نمایند. از لحن این ماده چنین استنباط می گردد که دولت ها راساَ مجاز هستند که در مورد ذکر شده اقدام نمایند. در بند ج این ماده ، اصل عطف به ما سبق نشدن مقررات کنوانسیون در خصوص اشخاصی که پیش از پذیرفتن کنوانسیون با حسن نیت، حقوقی را کسب کرده اند اجرا می گردد. 
بدین ترتیب، همچنین استفاده از علائم و نشان ها با اجازه مقام صالح، در مواردی که علائم و نشان های دولتی در یک کشور دیگر مشابه می باشند بلامانع به نظر می رسد. 
در واقع هدف اساسی از اجرای مقررات این ماده، این است که حقوق دولت ها در رابطه با علائم و نشان های رسمی و دولتی حفظ گردد، چرا که استفاده از این نشان ها به عنوان علائم تجاری در فعالیت های تجاری، مجاز می بود موجبات فراهم آمدن اشتباه و انحراف ذهن عموم مصرف کنندگان در مبدا و اصل محصول مورد استفاده می گردید. در بند 3 ( الف) این ماده همچنین، کشورهای عضو اتحادیه، در اجرای مقررات مذکور، بدین وسیله موافقت می دارند که در صورت تمایل به حمایت از کلیه یا قسمتی از علائم خود، فهرستی از علائم دولتی، نشان ها و انگ های رسمی کنترل و تضمین و کلیه تغییرات بعدی فهرست را متقابلاَ از طریق بین المللی ارسال نمایند. و نیز تمام تغییراتی که بعداَ ممکن است در این فهرست رخ دهد را متقابلاَ از طریق سازمان جهانی مالکیت فکری برای اطلاع کشورهای دیگر ارسال دارند. 
6) انتقال علائم تجاری 
مجوز انتقال علائم تجاری را در ماده 6 (4) کنوانسیون مشاهده می کنیم. این ماده بیان می دارد، چنانچه اعتبار انتقال علامتی، منوط به انتقال بنگاه تجارتی یا حق کسبه یا پیشه ای ( که دارای علامت است ) باشد، در این صورت همین که توسط دولت های عضو، احراز گردد که حق انحصاری تولید یا فروش محصولات مربوطه تحت علامت واگذار شده به انتقال گیرنده واگذار گردیده، کفایت می کند. 
در بند 2 همین ماده مقرر می دارد که دولت های عضو، در شرایطی که استفاده از علامت تجاری مزبور پس از انتقال از منتقل الیه، سبب بروز اشتباهاتی برای مصرف کنندگان آن گردد، کشورهای عضو مکلف نمی باشند واگذاری علامتی که استعمال آن از طرف انتقال گیرنده باعث گمراهی مردم خصوصاَ در مورد تشخیص مبدا، نوع یا صفات اساسی محصولاتی که با آن علامت مشخص می شوند را معتبر بشناسد. 

مراحل اخذ رتبه بندی انفورماتیک

رتبه بندی شرکتهای انفورماتیک در واقع یک تقسیم ‌بندی کمی و کیفی در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور می باشد که در احراز صلاحیت شرکت‌ها برای تمامی پروژه‌های کامپیوتری از طریق شورای عالی انفورماتیک کشور یا معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور برای شرکت های انفورماتیکی صادر می گردد.
شایان ذکر است تا سال 84 دو پارامتر " میزان حقوق و دستمزد پرداختی شرکت ها به کارکنان " و " میانگین درآمد مشمول مالیاتی شرکت ها " عوامل تعیین کننده رتبه شرکت ها در شورای عالی انفورماتیک بودند اما بر اساس تغییرات اعمال شده در سال 90، عامل " رضایت مشتری " به عنوان سومین پارامتر تعیین رتبه بندی شرکت ها در نظر گرفته شد. 
رتبه بندی انفورماتیک به صورت ۱ تا ۷ بوده که در آن رتبه ۷ پایین ترین و رتبه ۱ بالاترین درجه را دارد.گواهی رتبه بندی انفورماتیک به مدت یک سال اعتبار دارد و پس از آن با ارائه اظهارنامه مالیاتی جدید، شرکت ها می توانند امتیاز بیشتری کسب کرده و رتبه بالاتری اخذ نمایند.
رتبه بندی شرکت های انفورماتیک در 15 شاخه زیر انجام می گیرد:
1. رائه و پشتیبانی سخت‌افزاری Mainframe
2. تولید و ارائه رایانه‌های غیرMainframe
3. تولید و ارائه دستگاه‌های جانبی
4. تولید و ارائه قطعات و ملزومات
5. تولید و پشتیبانی نرم‌افزارهای سفارش مشتری
6. ارائه و پشتیبانی بسته‌های نرم‌افزاری و نرم افزارهای حامل محتوا
7. ارائه و پشتیبانی نرم‌افزارهای پایه، سیستم و ابزارها
8. خدمات شبکه‌های اطلاع رسانی Providers
9. شبکه داده‌های رایانه ای و مخابراتی
10. امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات
11. مشاوره و نظارت بر اجرای طرح‌های انفورماتیکی
12. آموزش و پژوهش
13. خدمات پشتیبانی
14. سیستم‌های ویژه
15. سیستم های اتوماسیون صنعتی

• شاخص های رتبه بندی شرکت های انفورماتیک

اصولاَ برای اخذ گرید و یا اخذ رتبه انفورماتیک مدارک تحصیلی مدیر عامل و کارشناسان مورد بررسی قرار می گیرد. مدیرعامل می بایست در یکی از رشته های علوم کامپیوتر و مهندسی کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار و کلیه گرایش ها)، مهندسی فناوری اطلاعات، مهندسی برق، مهندسی مکانیک، مهندسی عمران، مهندسی شیمی، مهندسی صنایع، ریاضی، فیزیک و آمار دارای حداقل مدرک کارشناسی معتبر از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشد و به طور تمام وقت در شرکت حضور داشته باشد. ملاک تمام وقت بودن ارائه فهرست بیمه شرکت است. در صورتی که مدیر عامل مدرک دیپلم یا فوق دیپلم داشته باشد با ارائه سابقه کار تخصصی در زمینه انفورماتیک و عضویت در هیئت مدیره یا مدیرعاملی شرکت های دارای گواهی رتبه بندی انفورماتیک (دیپلم: 10 سال- فوق دیپلم کامپیوتر: 4 سال- فوق دیپلم در رشته های مرتبط: 6 سال-فوق دیپلم در سایر رشته ها: 8 سال) می تواند نسبت به اخذ رتبه اقدام نماید. همچنین ، شرکت مذکور می بایست حداقل دارای دو کارشناس تمام وقت (با ارائه سه فهرست بیمه متوالی) با حداقل مدرک کارشناسی در رشته های مذکور باشد.
پارامتر نیروی انسانی:
در پارامتر نیروی انسانی میزان حقوق دریافتی و دستمزد اظهار شده در جداول مربوط به حقوق و دستمزد اظهارنامه مالیاتی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در صورتی که شرکت دارای اظهارنامه مالیاتی نباشد، میزان حقوق و دستمزد مندرج در فهرست بیمه بررسی می شود.
این پارامتر در محاسبه امتیاز کل سهم ۷۰ درصدی دارد.

وجوه تمایز بین ثبت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ

در ابتدای آغاز فعالیت هر شرکتی با تکمیل اظهارنامه و وتنظیم اساسنامه شرح فعالیت های مد نظر در آینده کاری شرکت را از طریق اداره ثبت شرکت ها  به اطلاع مراجع قانونی و مخاطبین شرکت می رساند ،اسامی که بازه فراگیری را دارا می باشد و موجبات محدودیت فعالیت شرکت را در آینده فراهمی نمی آورد بدین معنا که حوزه فعالیت بسیار وسیع وکلی تعریف می شود .اما در مواردی آگاه بودن از اطلاعات و وجوه تمایز برخی از شرکتها حائز اهمیت می باشد به عنوان مثال یکی مواردی که طی تحقیقات انجام شده در ایران به درستی تفیکیک نشده انده و وجوه تمایز آنها برای افراد روشن نمی باشد، تفاوت شرکت های هلدینگ و شرکت های سرمایه گذاری می باشد .که هدف از ارائه این مقاله بررسی این وجوه تمایز و لزوما ارائه تعریف دقیقی از این دو می باشد:

شرکت های سرمایه گذار:
توجه داشته باشید که شرکتهای سرمایه گذاری خود به دو دسته قابل تفکیک می باشد که در توضیح ارائه شده با آن اشاره گردیده است.
نمونه اول  از انواع  شرکت ها ی سرمایه گذاری  معمولا شرکت های تولیدی ویا خدماتی هستند که درآمد حاصله شرکت را از فعالیت های اجرایی مجموعه را با ایده های نو و متفاوت وبعضا غیر تخصصی را در خرید سهام سایر شرکت ها سرمایه گذاری می نمایند و مسلما حداقل توقع آنها دریافت  سود مناسب ار این سرمایه گذاری می باشد.  پس اشاره گردید که این شرکتها علاوه بر فعالیت اصلی و اقتصادی خود شرکت با استفاده ازسود شرکت به سرمایه گذاری در سایر شرکت ها می پردازند .
در نوع دیگر یا دوم از شرکت های سرمایه گذاری شرکت هایی می باشند که با هدف سرمایه گذاری در سایر شرکت ها تاسیس می شوند و با جذب افراد متخصص در زمینه سرمایه گذاری شرکتهای مختلف را بررسی و آنالیز می نماین تا بهترین ومناسب ترین بستر را  جهت سرمایه گذاری پر سود کشف نمایند و همچنین از مناسب ترین زمان جهت خرید و فروش سهام اطلاع دارند و فعالیت خود را به طور تخصصی متوجه خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی یا غیربورسی می‌کنند. در این نوع از شرکت زمان تمرکز بر روی سهام سایر شرکت ها متفاوت می باشد اما معمولا کوتاه مدت است.
نتیجه گیری کلی از عملکرد شرکتهای سرمایه گذاری چنین است که شرکت های سرمایه گذاری ، نسبت مالکیت متفاوتی از شرکتهای مستقل را دارا هستند. مهمترین استراتژی این شرکتها، خرید بخشی از سهام شرکتهای مستقل به منظور حضور در هیات مدیره آنها میباشد . هرچند هدف اصلی این شرکتها کسب سود می‌باشد و نه کنترل مدیریت.

تعاریفی از شرکت سرمایه گذاری ارائه گردید در ادامه به بررسی شرکت های هولدینگ می پردازیم تا وجه تمایز آنها آشکار گردد.
شرکت های هولدینگ:
هولدینگ از ریشه واژه لاتین holdاستخراخ شده است ،بعبارتی شرکتی که به امور شرکت داری مبادرت می ورزد . یعنی مجوعه ای از شرکتها زیر ونظر و مدیریت مستقیمش کارمیکنند . در واقع شرکت مادر با توجه به خرید حداقل بیش از نیم از سهام  تمامی تصمیم گیری های کلان شرکت زیر مجموعه را به عهده دارد تصمیمات کلانی مانند :انتخاب مدیر عامل برنامه ریزی بودجه بندی افزایش سرمایه و ... .( سهام مدیریتی تعاریف متفاوتی دارد اما معمولا بین 16 درصد تا 50 درصد و غالبا بیش از 33 درصد را سهام مدیریتی میدانند.) در واقع هر شرکتی که سهام شرکت دیگری را جهت اعمال مدیریت در آن خریداری می کند یک شرکت هلدینگ است.
بنا بر تعریفی شرکت هلدینگ شرکتی است که یک یا چند شرکت دیگر را کنترل می نماید . همچنین از شرکتهای هلدینگ با عناوین دیگری یاد شده است :عناوینی مانند: ( شرکت مادر، شرکت دارنده، شرکت کنترل کننده، شرکت مالک ، شرکت صاحب سهم ، شرکت اصلی ) که در مقاله ایی مربوط به ثبت شرکت های هولدینگ تمامی این اسامی بررسی گردیده است.
تعاریف بالا مناسب ترین و کوتاه ترین تعریف ارائه شده برای شرکت هلدینگ می باشد اما شاید خالی از لطف نباشد که به طور مختصر به تاریخچه شرکتهای هلدینگ و همچنین نحوه ورود این نوع از شرکت به بازار تجارت بپردازیم : 
کلمه هلدینگ کلمه ایی لاتین می باشد و بعد از سال 1960 با کسب موقعیت های ممتار توسط برخی از شرکت های آمریکایی و بلعکس شکست عده دیگر از شرکتها، شرکت جنرال الکتریک برای مقابله با رکود اقتصادی شیوه ایی را ابداع نمود که در آن 170 واحد شرکت را به 49 بخش سازمان دهی کرد و هر یک از این بخش ها تحت نظر یکی از مدیران ارشد که بابت بخش تحت نظرش به ودی عامل پاسخگو بود مدیریت می شد و این آغازی بر تولد شرکت های هلدینگ بود . بنا بر تاریخچه ارائه شده شرکت های هلدینگ شرکتهای هستند که با توجه به ماهیت فعالیت و میزان همبستگی تحت پوشش یک مدیریت قرار می گیرند تا از این راه به موفقیت بیشتر دست یابند .و میزان تسلط شرکت به میزان مالکیت سهام تعیین می شود.
با ذکر تعاریف و بررسی شرکتهای سرمایه گذاری و هلدینگ مهم ترین تفاوت این دو شرکت در این زمینه می باشد که شرکت های سرمایه گذاری سهام شرکتها را بعضا بدون هدف های کنترل مدیریتی و تنها با هدف دریافت سود بدون دخالت در اداره شرکت خریداری می نمایند اما شرکتهای هولدینگ به ذات شرکتهای کنترل کننده می باشند که با خرید درصد بالایی از سهام شرکت وابسته را کنترل می نماید.

ثبت شرکت کیا ثبت- https://kiasabt.com

حمایت های مالی دولت از تعاونی ها

شرکت تعاونی شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی ،تشکیل می شود.هدف اصلی این شرکت ها کمک به بهبود وضع اقتصادی و رفاه شرکاء و تامین حوائج و نیازمندی های مخصوص آن ها است .

ضمناَ این مطلب ناگفته نماند که در شرکت های مزبور نیز نفع مادی مورد توجه است منتهی به عنوان هدف فرعی زیرا همان طوری که اشاره شده هدف اصلی آن ها کمک و ارائه خدمات مناسب از قبیل دادن اجناس و اشیاء به صنوف مختلفه می باشد،مانند شرکت های تعاونی کشاورزی که برای تهیه بذر مرغوب و تهیه سموم و کود برای روستاییان و کشاورزانی که بنیه مالی آن ها خوب نیست تشکیل می شود و یا تعاونی هایی که برای قشر کم درآمد با قیمت مناسبی مسکن تهیه می نماید و یا شرکت های تعاونی که به همین منظور به کسبه  جزء و سایر افراد وام می دهد تا کسب و کار آن ها روبراه گردد و یا شرکت هایی که برای اقشار بیکار که در جستجوی کار هستند کار پیدا می نماید و بسیاری دیگر از این قبیل شرکت ها.
در این مطلب درباره ی موارد و مقرراتی که قانون بخش تعاونی به حمایت های مالی دولت از تعاونی ها اختصاص داده است ، گفتگو می شود . شایان ذکر است چنانچه در این رابطه با سوالی مواجه شدید می توانید با مشاوران ما ارتباط برقرار نمایید. کارشناسان ما در ثبت شرکت کارا ، با چندین دهه سابقه ی درخشان، مستعد می باشند شما را در تحقق اهدافتان  یاری رسانند.
حمایت های مالی دولت از تعاونی ها :
اولاَ ماده 3 قانون بخش تعاونی به طور کلی مقرر می دارد که دولت موظف است با رعایت این قانون و در حد مقررات ، به گونه ای که زمینه اداره یا دخالت در اداره تعاونی ها یا کارفرمای مطلق شدن دولت فراهم نیاید ، با بخش تعاونی همکاری کند و امکانات و تسهیلات لازم را با هماهنگی وزارت تعاون در اختیار آن ها قرار دهد ، ثانیاَ قانون مذکور در حمایت دولت از تعاونی ها و شرکت های تعاونی مقررات دیگری به شرح ذیل بیان می دارد :

• امکان بازپرداخت تدریجی .

در موادی که دستگاه های دولتی در شرکت های تعاونی شریک می شوند و در آن سرمایه گذاری می کنند ، ظرف مدتی که با موافقت طرفین در قرارداد تعیین می شود ، سهم سرمایه گذاری دولت به تدریج بازپرداخت می شود و صد درصد سرمایه به شرکت تعاونی تعلق می گیرد.

• واگذاری واحد

دولت می تواند با رعایت اصول 43 و 44 قانون اساسی ، واحدهای صنعتی ، کشاورزی یا خدماتی و امثال آن را که از اموال عمومی و در اختیار دولت است ، به صور و شرایط ذیل در اختیار شرکت های تعاونی قرار دهد :
1. واحدهای مذکور را به صورت حبس موقت یا مادام که شرکت تعاونی به صورت قانونی وجود داشته باشد ، در اختیار آن قرار دهد و شرکت مالک منافع آن باشد ( در صورتی که این واحدها کارکنان واجد شرایط داشته باشند ، برای عضویت در آن شرکت تعاونی اولویت خواهند داشت ). 
2. دولت می تواند طبق قرارداد ، بابت استهلاک یا بازسازی یا نگهداری یا توسعه واحد واگذاری شده ، سالانه مبلغی نقد یا کالا از شرکت تعاونی دریافت کند. 
3. دولت می تواند در واگذاری واحدهای فوق و سایر امکانات ، مقرراتی به عنوان شرایط الزامی در جهت رعایت سیاست های دولت در قیمت گذاری ، برنامه ریزی تولید و توزیع و تامین منافع عمومی تعیین کند.

وجوه تمایز بین ثبت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ

در ابتدای آغاز فعالیت هر شرکتی با تکمیل اظهارنامه و وتنظیم اساسنامه شرح فعالیت های مد نظر در آینده کاری شرکت را از طریق اداره ثبت شرکت ها  به اطلاع مراجع قانونی و مخاطبین شرکت می رساند ،اسامی که بازه فراگیری را دارا می باشد و موجبات محدودیت فعالیت شرکت را در آینده فراهمی نمی آورد بدین معنا که حوزه فعالیت بسیار وسیع وکلی تعریف می شود .اما در مواردی آگاه بودن از اطلاعات و وجوه تمایز برخی از شرکتها حائز اهمیت می باشد به عنوان مثال یکی مواردی که طی تحقیقات انجام شده در ایران به درستی تفیکیک نشده انده و وجوه تمایز آنها برای افراد روشن نمی باشد، تفاوت شرکت های هلدینگ و شرکت های سرمایه گذاری می باشد .که هدف از ارائه این مقاله بررسی این وجوه تمایز و لزوما ارائه تعریف دقیقی از این دو می باشد:

شرکت های سرمایه گذار:
توجه داشته باشید که شرکتهای سرمایه گذاری خود به دو دسته قابل تفکیک می باشد که در توضیح ارائه شده با آن اشاره گردیده است.
نمونه اول  از انواع  شرکت ها ی سرمایه گذاری  معمولا شرکت های تولیدی ویا خدماتی هستند که درآمد حاصله شرکت را از فعالیت های اجرایی مجموعه را با ایده های نو و متفاوت وبعضا غیر تخصصی را در خرید سهام سایر شرکت ها سرمایه گذاری می نمایند و مسلما حداقل توقع آنها دریافت  سود مناسب ار این سرمایه گذاری می باشد.  پس اشاره گردید که این شرکتها علاوه بر فعالیت اصلی و اقتصادی خود شرکت با استفاده ازسود شرکت به سرمایه گذاری در سایر شرکت ها می پردازند .
در نوع دیگر یا دوم از شرکت های سرمایه گذاری شرکت هایی می باشند که با هدف سرمایه گذاری در سایر شرکت ها تاسیس می شوند و با جذب افراد متخصص در زمینه سرمایه گذاری شرکتهای مختلف را بررسی و آنالیز می نماین تا بهترین ومناسب ترین بستر را  جهت سرمایه گذاری پر سود کشف نمایند و همچنین از مناسب ترین زمان جهت خرید و فروش سهام اطلاع دارند و فعالیت خود را به طور تخصصی متوجه خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی یا غیربورسی می‌کنند. در این نوع از شرکت زمان تمرکز بر روی سهام سایر شرکت ها متفاوت می باشد اما معمولا کوتاه مدت است.
نتیجه گیری کلی از عملکرد شرکتهای سرمایه گذاری چنین است که شرکت های سرمایه گذاری ، نسبت مالکیت متفاوتی از شرکتهای مستقل را دارا هستند. مهمترین استراتژی این شرکتها، خرید بخشی از سهام شرکتهای مستقل به منظور حضور در هیات مدیره آنها میباشد . هرچند هدف اصلی این شرکتها کسب سود می‌باشد و نه کنترل مدیریت.

تعاریفی از شرکت سرمایه گذاری ارائه گردید در ادامه به بررسی شرکت های هولدینگ می پردازیم تا وجه تمایز آنها آشکار گردد.
شرکت های هولدینگ:
هولدینگ از ریشه واژه لاتین holdاستخراخ شده است ،بعبارتی شرکتی که به امور شرکت داری مبادرت می ورزد . یعنی مجوعه ای از شرکتها زیر ونظر و مدیریت مستقیمش کارمیکنند . در واقع شرکت مادر با توجه به خرید حداقل بیش از نیم از سهام  تمامی تصمیم گیری های کلان شرکت زیر مجموعه را به عهده دارد تصمیمات کلانی مانند :انتخاب مدیر عامل برنامه ریزی بودجه بندی افزایش سرمایه و ... .( سهام مدیریتی تعاریف متفاوتی دارد اما معمولا بین 16 درصد تا 50 درصد و غالبا بیش از 33 درصد را سهام مدیریتی میدانند.) در واقع هر شرکتی که سهام شرکت دیگری را جهت اعمال مدیریت در آن خریداری می کند یک شرکت هلدینگ است.
بنا بر تعریفی شرکت هلدینگ شرکتی است که یک یا چند شرکت دیگر را کنترل می نماید . همچنین از شرکتهای هلدینگ با عناوین دیگری یاد شده است :عناوینی مانند: ( شرکت مادر، شرکت دارنده، شرکت کنترل کننده، شرکت مالک ، شرکت صاحب سهم ، شرکت اصلی ) که در مقاله ایی مربوط به ثبت شرکت های هولدینگ تمامی این اسامی بررسی گردیده است.
تعاریف بالا مناسب ترین و کوتاه ترین تعریف ارائه شده برای شرکت هلدینگ می باشد اما شاید خالی از لطف نباشد که به طور مختصر به تاریخچه شرکتهای هلدینگ و همچنین نحوه ورود این نوع از شرکت به بازار تجارت بپردازیم : 
کلمه هلدینگ کلمه ایی لاتین می باشد و بعد از سال 1960 با کسب موقعیت های ممتار توسط برخی از شرکت های آمریکایی و بلعکس شکست عده دیگر از شرکتها، شرکت جنرال الکتریک برای مقابله با رکود اقتصادی شیوه ایی را ابداع نمود که در آن 170 واحد شرکت را به 49 بخش سازمان دهی کرد و هر یک از این بخش ها تحت نظر یکی از مدیران ارشد که بابت بخش تحت نظرش به ودی عامل پاسخگو بود مدیریت می شد و این آغازی بر تولد شرکت های هلدینگ بود . بنا بر تاریخچه ارائه شده شرکت های هلدینگ شرکتهای هستند که با توجه به ماهیت فعالیت و میزان همبستگی تحت پوشش یک مدیریت قرار می گیرند تا از این راه به موفقیت بیشتر دست یابند .و میزان تسلط شرکت به میزان مالکیت سهام تعیین می شود.
با ذکر تعاریف و بررسی شرکتهای سرمایه گذاری و هلدینگ مهم ترین تفاوت این دو شرکت در این زمینه می باشد که شرکت های سرمایه گذاری سهام شرکتها را بعضا بدون هدف های کنترل مدیریتی و تنها با هدف دریافت سود بدون دخالت در اداره شرکت خریداری می نمایند اما شرکتهای هولدینگ به ذات شرکتهای کنترل کننده می باشند که با خرید درصد بالایی از سهام شرکت وابسته را کنترل می نماید.

ثبت شرکت کیا ثبت - https://kiasabt.com

ثبت شرکت ابنیه

فعالیت درزمینه های ساختمانی به دلیل وسعت دامنه، معمولاَ به صورت دسته جمعی انجام می شود.لذا، افراد متمایل به این فعالیت ها، اصولاَ شرکتی را با یک شخصیت حقوقی تأسیس می کنند تا کار را به صورت گروهی و با همکاری دیگر اعضاء انجام دهند.
موضوع فعالیت شرکت های ابنیه :
فعالیت این نوع از شرکت ها شامل امور مربوط به ساخت و ساز ساختمان ها و ابنیه عمومی اعم از چوبی، آجری، سنگی، بتنی و فلزی، سازه های ساختمانی، محوطه های کوچک، دیوارکش، اجرای پیاده روها و نظایر آن است.
جهت فعالیت در این زمینه ، در موضوع فعالیت شرکت ابنیه می بایست تمامی موارد اساسی مربوط به امور و پروژه های ساختمانی قید شده و مورد توجه قرار گیرد. لازم به ذکر است برای ثبت شرکت ابنیه لزوماَ نیازی به مدرک تحصیلی مرتبط و یا سابقه مرتبط نمی باشد. 
: ثبت شرکت ابنیه 
شرکت ابنیه را می توان در قالب های متفاوتی به ثبت رساند اما به دلیل اینکه معمولاَ شرکتهای ابنیه یا عمرانی برای انجام پروژه های سنگین به دریافت تسهیلات از بانکها و مؤسسات اعتباری نیاز دارند به همین دلیل توصیه می شود ثبت شرکت ابنیه به صورت سهامی خاص انجام گیرد. چرا که شرکت های سهامی خاص دارای اعتبار بیشتری بوده و اغلب برای افرادی که امور  عمرانی ، ساختمانی و ... انجام می دهند بسیار مناسبند .توضیح آنکه، شرکت سهامی خاص  از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا مفید است.اخذ وام برای شرکت های سهامی خاص بسیار راحت تر بوده و معمولاَ تا سقف ده برابر سرمایه شرکت امکان اخذ وام و اعتبارات از بانک ها یا موسسات مالی امکان پذیر است .
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت ابنیه :
_ کپی مدارک شناسایی کلیه اعضای شرکت
_ گواهی عدم سوء پیشینه اعضای هیدت مدیره  و مدیران
_ گواهی عدم پیشینه بازرسین در صورتیکه شرکت در قالب شرکت سهامی خاص ثبت گردد
_ تنظیم دو نسخه از اساسنامه و اظهارنامه در سهامی خاص
_ تنظیم دو نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین و صورتجلسه هیأت مدیره در سهامی خاص
_ تنظیم دو نسخه اساسنامه، تقاضانامه، شرکتنامه و صورتجلسه در مسؤلیت محدود
مراحل ثبت شرکت ابنیه :
_ تکمیل مدارک مورد نیاز برای ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکتها 
_ امضای اسناد توسط اعضای حاضر در مجمع
_ افتتاح حساب بانکی و واریز 35% سرمایه اولیه در شرکتهای سهامی خاص
_ ارسال مدارک مربوطه به اداره ثبت شرکتها
_ بررسی  مدارک توسط کارشناسان
_ صدور آگهی تأسیس در صورت تأیید مدارک و عدم نقصان آنها.
از انتخابتان متشکریم. 
همراهی متخصصان مجرب ما را در ثبت شرکت فکر برتر پذیرا باشید :

• شماره تماس:[phone]
• سامانه ی پیامکی: 100042143
• تماس با مشاوران ارشد از طریق شماره های مندرج در سامانه

ثبت شرکت فکر برتر - https://companyregister.ir

آیا شرکت های دولتی برای شروع فعالیت خود نیاز به ثبت دارند ؟

بنا بر ماده 4 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1389 شرکت های دولتی بنگاه اقتصادی است که به موجب قانون برای انجام قسمتی از تصدی های دولتی به موجب سیاست های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری جزء وظایف دولت محسوب می گردد ایجاد و بیش از 50 % سرمایه و سهام آن متعلق به دولت می باشد. هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه گذاری وزارتخانه ها ، موسسات دولتی و شرکت های دولتی منفرداَ یا مشترکاَ ایجاد شده مادام که بیش از پنجاه درصد سهام آن ها منفرداَ یا مشترکاَ متعلق به واحدهای سازمانی فوق الذکر باشد شرکت دولتی است و تشکیل آن ها تحت هر یک از عناوین صرفاَ با تصویب مجلس شورای اسلامی مجاز است . همچنین تبصره 2 قانون یاد شده تصریح می نماید شرکت هایی که به حکم قانون یا دادگاه صالح ، ملی و  یا مصادره شده و شرکت دولتی شناخته شده یا می شوند شرکت دولتی تلقی می گردند. مضاف براین، تبصره 3 همان قانون اشاره دارد که شرکت های دولتی که در این قانون ذکر شده بر کلیه شرکت هایی که شمول قوانین و مقررات عمومی بر آن ها مستلزم ذکر یا تصریح نام است نیز اعمال خواهد شد. بدین معنا که شرکت هایی که در ماده 20 قانون تجارت را می توان مبنای تشکیل شرکت دولتی قرار داد اما شرکت های دولتی لازم نیست خود را به شکل یکی از شرکت های تجاری در ماده 20 قانون تجارت درآورد. 
 دولت به مانند اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی در برخی از امور اقتصادی متصدی اداره و بهره برداری از اموال جامعه است . از قبیل تصدی در امور صنعتی، کشاورزی ، حمل و نقل ، بازرگانی ، مسکن و بهره برداری از طرح های مربوط به امور زیر بنایی مانند آب و خاک و شبکه های انرژی ، ارتباطات و راه که از این بابت اقتضاء دارد به صورت یکی از شرکت های تجاری در امور اقتصادی مداخله داشته باشد البته در مواردی با حفظ مالکیت دولتی ممکن است بهره برداری بخشی از دستگاه ذیربط به بخش غیر دولتی واگذار گردد که نحوه واگذاری مطابق آیین نامه است که به تصویب هیات وزیران خواهد رسید که ممکن است در اساسنامه شرکت های دولتی لحاظ گردد. 
شرکت های دولتی تابع چه قوانینی هستند ؟
 شرکت های دولتی تابع قوانین تاسیس و اساسنامه های خود می باشند و فقط نسبت به موضوعاتی که در قوانین و اساسنامه های آن ها ذکر نشده تابع مقررات قانون تجارت می باشند چنانچه ماده 300 قانون تجارت تصریح می دارد :
 " شرکت های دولتی تابع قوانین تاسیس و اساسنامه های خود می باشند و فقط نسبت به موضوعاتی که در قوانین و اساسنامه های آن ها ذکر نشده است تابع مقررات این قانون می شوند " . 
 نمایندگی سهام دولت در مجامع عمومی شرکت های دولتی ، به عهده وزیر مسؤول و وزیر امور اقتصادی و دارائی و یک یا چند وزیر دیگر که با تصویب هیأت وزیران معین می شوند یا نمایندگان آنان خواهد بود . نمایندگان سهام دولت در مجامع عمومی شرکت های دولتی ، مجازند از نظر تسریع در انجام امور شرکت ، بر اساس ضوابطی که از طرف هیأت وزیران معین خواهد شد ، قسمتی از اختیارات خود را که لازم می دانند ، جز در موارد خط مشی کلی ، افزایش یا کاهش سرمایه ، و تصویب بودجه و ترازنامه ، به وزیر وزارتخانه ای که شرکت مربوط وابسته به آن می باشد و به عنوان رئیس مجمع عمل خواهد کرد ، واگذار نمایند . تفویض اختیار ، برای دوره محدود و حداکثر تا تاریخ تشکیل جلسه بعدی مجمع عمومی خواهد بود و تجدید واگذاری آن اختیار ، بلامانع است .
شرکت های دولتی از چه زمانی دارای شخصیت حقوقی می شوند و می توانند فعالیت خود را آغاز کنند ؟
به موجب ماده 578 قانون تجارت ، موسسات و تشکیلات دولتی و بلدی به محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت دارای شخصیت حقوقی می شوند. علاوه بر این، ماده  17 قانون تشکیلات شورای اسلامی مصوب 1361 ،  مقرر می دارد : کلیه موسسات دولتی و شوراهای محلی بدون نیاز به ثبت از شخصیت حقوقی برخوردارند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید. 
 همواره آماده پاسخگویی به سوالات ثبتی شما عزیزان هستیم.

ثبت تغییرات کارا ثبت - https://kararegister.com